Ο διάβολος δεν υπάρχει

Μεγάλη εταιρεία από το Τόκιο σχεδιάζει την κατασκευή πολυτελούς κάμπινγκ στο ειδυλλιακό χωριό Χαρασάουα που είναι γνωστό για τις ιαματικές πηγές του. Όταν παρουσιάζονται στους ντόπιους τα σχέδια της επιχείρησης, εκείνοι αντιδρούν σθεναρά τονίζοντας τις απειλές που κρύβονται για την καταστροφή του οικοσυστήματος.

Όταν γίνονται γνωστές οι ενστάσεις των χωρικών στα μεγάλα κεφάλια της εταιρείας η φράση «λίγη μόλυνση στο νερό δεν κάνει και τόσο κακό» κόβει σαν μαχαίρι την στωικότητα και την ηρεμία με την οποία ο ικανότατος Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι αφηγείται την μινιμαλιστική ιστορία του. Σιωπές και ελάχιστες φράσεις. Μηνύματα που εντοπίζονται στις πιο ανεπαίσθητες σκηνές (σαν αυτή της κοπής των ξύλων), χαρακτήρες που δοκιμάζουν όχι απλώς τις αρχές τους αλλά και το νόημα της συνέχισης της ζωής τους υπό διαφορετικούς όρους και κυρίως μια λυρική ματιά πάνω στα δόκιμα κομμάτια μιας γνώριμης πραγματικότητας, καθιστούν το φιλμ ένα διαφορετικό φιλμ καταγγελίας. Ο Χαμαγκούτσι επιχειρεί να ξεφύγει από τα γνωστά αναμασήματα για την αλλοτριωτική χρήση της τεχνολογίας ή την καταστροφική ανισσοροπία στη σχέση ανθρώπου- φύσης. Σε γενικές γραμμές τα καταφέρνει, κατασκευάζοντας ένα παράξενο και γοητευτικό αλληγορικό παραμύθι, το οποίο όμως ολοκληρώνεται κάπως αμήχανα αν όχι αποτυχημένα, με ένα απρόσμενο φινάλε που σηκώνει πολύ συζήτηση. Μεγάλο βραβείο της επιτροπής στο πρόσφατο Φεστιβάλ Βενετίας.