Καλό ελαιόλαδο: Οι συμβουλές της διατροφολόγου για να ξέρουμε τι διαλέγουμε

«Πώς μπορώ να επιλέξω καλής ποιότητας ελαιόλαδο;» Αυτό το ερώτημα έθεσα στην Γεωργία Παρασκευά, διαιτολόγο – διατροφολόγο (healthynewyou_nutrition). Ήθελα επίσης να τη ρωτήσω πώς θα ξέρω ότι τα (πολλά) χρήματα που πληρώνω για το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο που αγοράζω έχουν κάποιο νόημα αλλά δεν το έκανα – εννοείται, πλέον! «Αρκετά δύσκολη υπόθεση είναι η αναζήτηση καλού ελαιολάδου» ήταν η πρώτη της  απάντηση. Ευτυχώς όμως περάσαμε στο πιο… πρακτικό κομμάτι με τις συστάσεις της Γεωργία για τα 4 βασικά χαρακτηριστικά του καλού ελαιολάδου που θα πρέπει να ελέγχουμε πάντα.

Η τιμή: Η παραγωγή εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου απαιτεί εξειδίκευση στον τομέα, επιλογή των ελιών και αρκετά καλή γνώση της διαδικασίας εξαγωγής του ελαιολάδου. Άρα εάν το ελαιόλαδο είναι πολύ πιο φτηνό από την τιμή της αγοράς, τότε θα πρέπει να σε βάλει σε υποψίες για την ποιότητά του.

Το μπουκάλι: Το σκεύος αποθήκευσης του ελαιολάδου είναι βασική προϋπόθεση για την διατήρηση των ποιοτικών του χαρακτηριστικών. Είναι προτιμότερο να επιλέξετε εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο που διατηρείται σε φιάλες από σκούρο γυαλί, χάλυβα ή κεραμικό καθώς και ειδικά μεταλλικά δοχεία. Άλλης ποιότητας υλικών αποθήκευσης είναι δυνατόν να οδηγήσουν σε οξείδωση του ελαιολάδου.

Η ημερομηνία: Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο δεν έχει ημερομηνία λήξης. Ωστόσο είναι προτιμότερο να καταναλώνεται το ελαιόλαδο μέσα στους 18 μήνες από την ημερομηνία εμφιάλωσης.

Χρώμα: Το χρώμα δεν είναι ακριβής δείκτης ποιότητας, όμως στο εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο θα πρέπει να εμφανίζεται ως διαυγές και λαμπερό.

• Εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο το οποίο είναι ανώτερης κατηγορίας που παράγεται απευθείας από ελιές και μόνο με μηχανικές μεθόδους. Οξύτητα 0,8
• Παρθένο ελαιόλαδο που παράγεται απευθείας από ελιές και μόνο με μηχανικές μεθόδους. Οξύτητα 2
• Ελαιόλαδο το οποίο περιέχει αποκλειστικά ελαιόλαδα που έχουν υποστεί εξευγενισμό και έλαια που έχουν παραχθεί από ελιές.

Φρουτώδες, πικρό, πικάντικο

• Όταν λέμε φρουτώδες εννοούμε όταν το μυρίζουμε και γευόμαστε να μας έρχονται ευχάριστες μυρωδιές κυρίως αρώματα όπως γρασίδι, φύλα ντομάτας και φύλλα ελιάς.
• Το πικρό το οποίο το αισθανόμαστε στο πίσω μέρος της γλώσσας αριστερά και δεξιά, η ένταση του είναι υποκειμενική.
• Το πικάντικο αισθανόμαστε ένα ευχάριστο κάψιμο το όποιο διαρκεί λίγο στην οπισθορινική κοιλότητα, πολλές φόρες όταν έχει διάρκεια η επίγευση φεύγει και ξαναέρχεται.

Εδώ να σημειώσουμε ότι πολλές φόρες αισθανόμαστε κάψιμο αλλά χαμηλά στον οισοφάγο το όποιο σε σχέση με το κάψιμο που προαναφέραμε δεν είναι ευχάριστο, το χαρακτηριστικό του είναι σαν να έχουμε κόμπο και μένει μόνιμα σε σχέση με το κάλο κάψιμο, αυτό είναι το χαρακτηριστικό του ταγγού.

Μουχλιασμένο-νοτισμένο
Χαρακτηριστική οσμή-γεύση ελαίου που έχει ληφθεί από ελιές που έχουν προσβληθεί από μύκητες και ζυμομύκητες μετά από παραμονή των καρπών σε υγρό μέρος για πολλές ημέρες.

Μούργα
Χαρακτηριστική οσμή-γεύση ελαιόλαδου που έχει έλθει σε επαφή με το κατακάθι που καθιζάνει στις δεξαμενές φύλαξής του. Για τον λόγο αυτό συνιστάται η μετάγγιση του ελαιόλαδου ύστερα από ένα εύλογο χρονικό διάστημα σε άλλο δοχείο φύλαξης λαμβάνοντας μέτρα ώστε η επαφή του με τον αέρα να είναι όσο το δυνατό λιγότερη.

Ταγγή
Χαρακτηριστική οσμή-γεύση ελαιόλαδου που έχει υποστεί μια διαδικασία οξείδωσης οφειλόμενη σε παρατεταμένη επαφή με τον ατμοσφαιρικό αέρα. Αυτή η γεύση είναι αδύνατον να διορθωθεί.

Επανερχόμενοι στο αρχικό ερώτημα, η Γεωργία Παρασκευά συνοψίζει: «Το ελαιόλαδο που επιλέγεις  να καταναλώσεις είναι δική σου επιλογή. Αν έχεις κάποιον δικό σου παραγωγό που τον εμπιστεύεσαι και έχεις δοκιμάσει το ελαιόλαδο και σου αρέσει τότε σίγουρα θα έχεις κάνει μια καλή επιλογή. Αν πάλι θέλεις να καταναλώσεις  συσκευασμένο του εμπορίου τότε η πιο σοφή κίνηση είναι να επιλέξεις ελαιόλαδο τυποποιημένο με ετικέτα που αναγράφει τον τύπου του ελαιόλαδου και των χαρακτηριστικών του (οξύτητα)».