10 χρόνια χωρίς τον Σάκη Μπουλά: 10 τραγούδια που πάντα θα μας τον θυμίζουν

Τραγουδιστής, στιχουργός, ηθοποιός, ο Σάκης Μπουλάς ήταν ένας άνθρωπος που αγαπήσαμε πολύ για όλες τις παραπάνω ιδιότητές του.

Γέννημα-θρέμμα Πειραιώτης, αγαπούσε από μικρός τη μουσική – και ευτυχώς αποφάσισε να ακολουθήσει το όνειρό του να ασχοληθεί με το τραγούδι και την υποκριτική, παρά τις πιέσεις των γονιών του να γίνει δικηγόρος.

Μαζί με τους Γιάννη Ζουγανέλη, Νικόλα Άσιμο, Περικλή Χαρβά, Θάνο Αδριανό, ίδρυσε το πρώτο “μουσικό καφενείο”, με το πολύ ταιριαστό όνομα Σούσουρο αφού για πρώτη φορά συνδυάστηκε η μουσική με το θέατρο και διάφορες εκδηλώσεις που έκαναν… σούσουρο. Παρόμοια δουλειά έγινε αργότερα στο Αχ Μαρία, όπου και πάλι υπήρξε ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Γιάννη Ζουγανέλη και άλλους από τους γνωστούς φίλους και συνεργάτες του.

Ως μουσικός, είχε κυκλοφορήσει πέντε προσωπικούς δίσκους, ενώ συμμετείχε και σε πολλούς δίσκους, όπως στο “Ανεπίδοτα Γράμματα” του Μιχάλη Γρηγορίου με την Αφροδίτη Μάνου, “Καντάτα για τη Μακρόνησο” του Θάνου Μικρούτσικου, “Λουκιανού διάλογοι” του Μίμη Πλέσσα, “Αχαρνής” του Διονύση Σαββόπουλου.

Μάλιστα, ως στιχουργός μάς είχε χαρίσει μερικά πολύ αγαπημένα τραγούδια – που πολλοί ίσως να μην γνωρίζουν ότι είχε γράψει εκείνος – όπως το Σεμπάστιαν του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, το Τσικαμπούμ του Γιοκαρίνη, το Πάντα δραπέτης απ΄ το όνειρο του Αντώνη Βαρδή, το Ελλάδα Οικόπεδο που ερμήνευε ο ίδιος με τους Ζουγανέλη και Μιχάλη Χατζηγιάννη (σε μουσική του τελευταίου) και πολλά άλλα, συνήθως σε δικές του ερμηνείες.

Φυσικά, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε και τους (κυρίως κωμικούς) ρόλους του. Σε τηλεοπτικές σειρές όπως το “Δέκα Λεπτά Κήρυγμα”, το “50-50” και φυσικά στο εμβληματικό “Ας περιμένουν οι γυναίκες” του Τσιώλη, ο Μπουλάς είχε τελειοποιήσει τον χαρακτήρα του γυναικά μεσήλικα, με τις γνωριμίες, τα χρήματα και την μεγάλη καρδιά.

Όλοι εμείς οι σκληροπυρηνικοί fans του Σταύρου Τσιώλη (ναι υπάρχουμε και είμαστε πολλοί) δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τις ατελείωτες ατάκες του Σάκη Μπουλά, από το “Ψήφισε η μάνα μου Νέα Δημοκρατία;” μέχρι την Κάρμινα Μπουράνα και το ιστορικό συνέδριο της Βόλβης (ή μάλλον της Κασσάνδρας Χαλκιδικής).

Δεν θα ξεχάσουμε, όμως και όλα εκείνα τα τραγούδια που έχουμε συνδέσει με την ζεστή, ιδιαίτερη φωνή του. Άλλοτε χιουμορίστας και άλλοτε τρυφερός, ο Σάκης Μπουλάς είχε σε όλα τον δικό του μοναδικό τρόπο – έτσι και στο τραγούδι, είτε ερμήνευε κομμάτια δικά του, είτε άλλων ερμηνευτών, τα έκανε όλα να μοιάζουν “δικά του”.

Εμείς, με αφορμή τη λυπητερή αφορμή των 10 χρόνων από την ημέρα που έφυγε από τη ζωή, θυμόμαστε 10 τραγούδια που πάντα θα μας τον θυμίζουν. Είτε διασκευές, είτε από την προσωπική του δισκογραφία.

Ίσως η πιο τρυφερή ερμηνεία του (συναγωνίζεται με το Φλασάκι), στο Caruso ο Μπουλάς ερμηνεύει το διάσημο ιταλικό τραγούδι του Lucio Dalla και μας συγκινεί κάθε φορά.

Από αυτή τη λίστα δεν θα μπορούσε να λείπει η συνεργασία του με τον Θάνο Μικρούτσικο, στην εμβληματική “Καντάτα για τη Μακρόνησο”. Ο Σάκης Μπουλάς ένωσε τη φωνή του με εκείνη της Μαρίας Δημητριάδη για το “Ντικ”, σε στίχους Γιάννη Ρίτσου.

Σάκης Μπουλάς και Μιχάλης Ρακιντζής μάς χάρισαν μερικές από τις πιο όμορφες (και διασκεδαστικές) στιγμές της ελληνικής δισκογραφίας. Η fun(k) αισθητική του Ρακιντζή σε συνδυασμό με το χιούμορ και τους ακομπλεξάριστους στίχους του Σάκη Μπουλά είχαν ως αποτέλεσμα κομμάτια όπως το “Κάτσε στο παπί μου”.

Επίσης από τον δίσκο “Ας Πρόσεχες” , ο Σάκης Μπουλάς δίνει ρεσιτάλ μέσα από τους ακόμα επίκαιρους στίχους του και φυσικά υπό τους 80s ήχους του Μιχάλη Ρακιντζή.

Ο Σάκης Μπουλάς στην πιο έντεχνη-rock-σχεδόν-λαϊκή στιγμή του, σε ένα τραγούδι πιο πονεμένο, που αγαπήσαμε πολύ.

Σε κάθε άλλη περίπτωση, αυτό το video clip θα ήταν peak “boomer στιγμή”, αλλά είναι ο Σάκης Μπουλάς και έχει pass – το ίδιο pass που του δώσαμε και για αυτή την σκηνή του Δέκα Λεπτά Κήρυγμα. Εξάλλου, το “βγαίνω, καπνίζω, τα πίνω Ζαμανφού” είναι από τα ρεφρέν, που έχουν αφήσει δικαίως ιστορία.

Φαντάζομαι δεν θα το ήξερε όταν το έγραφε, αλλά αυτό το τραγούδι (σε δικούς του στίχους και μουσική του Γιοκαρίνη) είναι μέχρι σήμερα ο ύμνος του φασαίου – ξέρετε, εκείνου που αλλάζουν πολύ εύκολα τα γούστα του, ανάλογα την περίσταση.

Η μόνη συνθήκη που οι ρέγγες και οι λακέρδες μάς θυμίζουν αυτόματα τον… Μπομπ Μάρλει και τον Τσιτσάνη.

Το πιο καλοκαιρινό, το πιο απολαυστικά 80s τραγούδι είναι σίγουρα το “Μπανάκι Μανάκι”, ένα κομμάτι που έχει αφήσει εποχή και εμείς πάντα θα τραγουδάμε “Μπανάκι μανάκι, μπανάκι μανάκι, κουράγιο και τελειώνουν τα παλούκια μανάκι”.

Σήμερα, βάζουμε τραγούδια που γουστάρουμε και το “Φλασάκι” είναι πρώτο στη λίστα. Με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα στη μουσική και τις δεύτερες φωνές, αυτό το κομμάτι μάς πονάει ακόμα πιο πολύ, γιατί πάντα θα μας θυμίζει τους δύο αυτούς αγαπημένους μας ανθρώπους που έφυγαν τόσο νωρίς…