«Πολιτικές φροντίδας»: Finissage της έκθεσης με συζήτηση στον Λόφο της Κυψέλης
Καθώς η έκθεση «Πάνος Σαραφιανός: Πολιτικές φροντίδας. Εμπνέοντας τρεις γενιές ζωγραφικής» διανύει το τελευταίο δεκαήμερό της στο Λόφος Art Project της Κυψέλης, η συζήτηση και ο προβληματισμός συνεχίζονται.
Έτσι, την Παρασκευή 1η Μαρτίου, τελευταία ημέρα της έκθεσης, ο Λόφος (Βελβενδού 39, Κυψέλη) διοργανώνει συζήτηση με αφορμή τα υπαρξιακά ερωτήματα που γεννιούνται από το έργο του Πάνου Σαραφιανού, όπως: Μπορεί να αναπαρασταθεί το μη αναπαραστάσιμο; Μπορεί να βιωθεί η άχρονη στιγμή του τραύματος; Μπορούν τα θραύσματα να ενωθούν μέσα από τις ρίζες τους και να αναζητήσουν ένα καλύτερο αύριο;
«Τραύματα, θραύσματα και ριζώματα»Στην εκδήλωση, που έχει τον τίτλο «Τραύματα, θραύσματα και ριζώματα στη σύγχρονη τέχνη και ζωή», θα μιλήσουν ο Γιάννης Μήτρου, διδάσκων στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών ΑΠΘ, με θέμα «Η μορφοκλασματική γεωμετρία του τραύματος και ο αλγόριθμος ως αντικείμενο τέχνης. Το μέσο ως σύμπτωμα», ο Θωμάς Συμεωνίδης, διδάσκων αισθητικής και φιλοσοφίας στην ΑΣΚΤ, με θέμα «Αισθητική και πολιτική της καλλιτεχνικής επιφάνειας και κοινότητας», ο συγγραφέας Χάρης Καλαϊτζίδης («Aπ’ την αναπαράσταση στο μη αναπαραστάσιμο: Οι Nτελέζ – Γκαταρρί και η τέχνη») και ο δικηγόρος και κριτικός τέχνης Δημήτρης Σαραφιανός, από τους επιμελητές της έκθεσης που φιλοξενείται στον Λόφο, με θέμα «Ανθρωπομορφικά θραύσματα και θραυσματομορφικοί άνθρωποι».
Την εκδήλωση, που θα διεξαχθεί στις 19.00, συντονίζει ο δημοσιογράφος και κριτικός τέχνης Δημήτρης Τρίκας, ενώ μία ώρα πριν τη συζήτηση, στις 18.00 θα πραγματοποιηθεί η περφόρμανς «Spoons reading Quixote» του Φίλιππου Τσιτσόπουλου.
Παράλληλα, στον χώρο του «Λόφος Art Project», από 3 Μαρτίου και κάθε Κυριακή του Μάρτη, στις 20.30, η Ιωάννα Μπιλίρη παρουσιάζει μια παράσταση/performance εμπνευσμένη από το έργο και τη ζωή της ρωσίδας επαναστάτριας Αλεξάνδρας Κολλοντάι, με τίτλο «Το “καταραμένο” ζήτημα».
Αναπαράσταση μιας πολιτικής ομιλίας για την πορεία των γυναικών ανά τους αιώνες, ένα δρώμενο που χρησιμοποιεί μπρεχτική φόρμα και τεχνικές του θεάτρου ντοκουμέντο, προκειμένου να μιλήσει για τα ανεκπλήρωτα προτάγματα του παρελθόντος που έρχονται από το μέλλον.