MENU
Κερδίστε Προσκλήσεις
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
22
ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ
ΑΠΟΨΗ

Από το Botox στο no-thanks-tox: Τάση ή «αντίσταση»;

Η γενιά Χ μεγαλώνει, όσοι ανήκουμε σε αυτήν βαδίζουμε περήφανα στη δεκαετία των 50+, και έρχεται η ώρα να αντιμετωπίσουμε το πέρασμα του χρόνου όπως το βλέπουμε στον καθρέφτη.

author-image Ελένη Δασκαλάκη

Ξεκινώντας να γράφω αυτό το άρθρο μου έρχεται στο μυαλό η Ιζαμπέλα Ροσελίνι και το ανατρεπτικό εξώφυλλο που έκανε πριν από λίγους μήνες στην ιταλική Vogue. Και κολλάει η σκέψη μου στο επίθετο «ανατρεπτικό» που χρησιμοποίησα… Γιατί έχουμε φτάσει να θεωρούμε ανατρεπτική τη δημόσια έκθεση μιας γυναίκας που διανύει τη δεκαετία των 70, με τις φθορές του χρόνου στο πρόσωπό της σε πλήρη θέα; Αν με ρωτάς τη γνώμη μου, που δεν με ρωτάς αλλά ως δημοσιογράφος έχω συνηθίσει να τη γράφω ευθαρσώς!, η Ροσελίνι εκπροσωπεί ένα από τα πιο σημαντικά beauty trends για το 2024: να είσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου, να αποδέχεσαι και να τιμάς το πέρασμα του χρόνου και να κρατάς τα καλύτερα από αυτό.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑΓιατί ταυτίστηκα -ως γυναίκα και επαγγελματίας- με τις ρυτίδες της Ιζαμπέλα Ροσελίνι12.09.2018
Όμορφη γυναίκα εμμηνόπαυση

Η γενιά Χ μεγαλώνει και χαίρεται γι’ αυτό

Το 2024 διαφαίνεται μια αλλαγή στο πώς αντιμετωπίζουμε το πέρασμα του χρόνου και τα σημάδια του. Η γενιά Χ, γεννημένη ανάμεσα στο 1965 και το 1980, είναι ο κύριος εκφραστής αυτής της τάσης. Οι εκπρόσωποί της έχουμε ήδη περάσει το πρώτο σοκ των εξωτερικών αλλαγών που προκαλεί ο χρόνος μπροστά στον καθρέφτη και αρκετοί από εμάς αποφασίσαμε ότι δεν μας πολυνοιάζουν.

Μοιάζει σαν να πήραμε μια συλλογική απόφαση ότι αγαπάμε το πρόσωπό μας και τον εαυτό μας, ότι τα σημάδια του χρόνου είμαστε εμείς, είναι οι στιγμές που κλάψαμε από το γέλιο, που κλάψαμε από τη λύπη.

Είναι οι ατέλειωτες ώρες κάτω από τον ήλιο της Ανάφης (βάλε εδώ όποια παραλία αγάπησες πολύ στα νιάτα σου), είναι τα ξενύχτια στα Εξάρχεια, στην παραλιακή, στα βόρεια προάστια, όπου…

Είναι τα μωρά που μας κράτησαν ξύπνιες ατέλειωτες νύχτες, είναι οι έφηβοι που επίσης μας κράτησαν ξύπνιες μέχρι να ακούσουμε το κλειδί στην πόρτα κάπου τα ξημερώματα.

Είναι οι επαγγελματικές αγωνίες, το άγχος της καθημερινότητας, η φροντίδα των αγαπημένων μας ανθρώπων.

Γι’ αυτό και όταν κοιτάζομαι στον καθρέφτη δεν βλέπω ρυτίδες στο πρόσωπό μου. Βλέπω όλα τα παραπάνω και ακόμη περισσότερα και δεν έχω καμία επιθυμία να πάψω να τα κουβαλάω μαζί μου. Κι απ’ ότι φαίνεται κάπως έτσι νιώθουν πολλοί συνομήλικοί μου που αποδέχονται τις ρυτίδες τους ως σύμβολο των εμπειριών της ζωής τους, συμπλέοντας στο ίδιο κοινωνικό ρεύμα με μοντέλα, ηθοποιούς ή influencers που αποδέχονται χωρίς άγχος τις ρυτίδες και τις αλλαγές στο σώμα τους μεγαλώνοντας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑΝέοι και μετά τα σαράντα – και μετά τα πενήντα και βάλε όποιον αριθμό θέλεις…12.09.2018

Το Botox πέθανε, ζήτω το no-tox;

Το 2024 φαίνεται ότι μία από τις τάσεις που αναδύονται είναι αυτή του να αποδεχόμαστε ότι μεγαλώνουμε χωρίς να προσπαθούμε να αντιστρέψουμε τα σημάδια του χρόνου, μία στροφή που δεν αφορά μόνο την εμφάνιση. Πρόκειται για μια βαθύτερη αναγνώριση της γήρανσης ως μίας φυσιολογικής και γοητευτικής πτυχής της ζωής μας, ως ένα προνόμιο που (δυστυχώς) δεν το έχουν πολλοί… Και παρότι το Botox ήρθε για να μείνει, και καλά κάνει και καλώς το κάνουν όσοι το επιλέγουν γιατί είναι όντως μία αποτελεσματική και ασφαλής θεραπεία προσώπου, υπάρχει μία μερίδα ανθρώπων που αποφασίζει την αποχή από τις θεραπείες που παγώνουν τον χρόνο.

Εργαλεία ομορφιάς όπως το gua sha, το μασάζ, η face yoga και άλλες εναλλακτικές εφαρμογές αναδεικνύονται φυσικές θεραπείες αντιγήρανσης. Στα δερματολογικά ιατρεία θεραπείες όπως τα μη επεμβατικά facials, τα lasers, οι μεσοθεραπείες, οι θεραπείες με ακτινοβολία και με εστιασμένους υπερήχους, εξελίσσονται και κερδίζουν σταθερά δημοφιλία.

Το να θέλουμε να φροντίζουμε τον εαυτό μας είναι μία διαρκής τάση και θα παραμείνει. Το να αγαπάμε τον εαυτό μας όπως είναι, να μην στεκόμαστε στις ρυτίδες, τα κιλά και τη χαλάρωση, να μην αξιολογούμε τον εαυτό μας σύμφωνα με την εικόνα στον καθρέφτη, είναι μια τάση, ένας τρόπος σκέψης και ζωής που αρχίζει να εδραιώνεται μέσα μας. Και αν θέλεις τη γνώμη μου (μην τα ξαναλέμε, θα την πω έτσι κι αλλιώς!), η τάση αυτή είναι μια από τις πιο σημαντικές που έχουμε συναντήσει τα τελευταία χρόνια.

Περισσότερα από The Art of Life