Tack: Το Onassis Culture στο 26ο ΦΝΘ, με μια ταινία για τη δίκη-ορόσημο του ελληνικού #metoo

Το Onassis Culture συμμετέχει ενεργά στο 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, στη μεγάλη κινηματογραφική διοργάνωση της χώρας, με την παγκόσμια πρεμιέρα του «Tack» της Βάνιας Τέρνερ στο διαγωνιστικό τμήμα Newcomers του φεστιβάλ, την ειδική προβολή του work-in-progress της Εύας Στεφανή για την παράσταση «Εγκάρσιος Προσανατολισμός» του Δημήτρη Παπαϊωάννου με τίτλο «Η καρδιά του ταύρου», την απονομή του Onassis Film Award σε ένα ελληνικό πρότζεκτ που συμμετέχει στην Αγορά, την online προβολή της ταινίας «Τείχη» του Χρήστου Σαρρή στο Πλατφόρμα+ και την πρεμιέρα της ταινίας «Λεσβία» της Τζέλης Χατζηδημητρίου που διαγωνίζεται στο τμήμα Newcomers και τιμήθηκε με το Onassis Film Award 2022.

Η ταινία «Tuck» παρακολουθεί την Ολυμπιονίκη Σοφία Μπεκατώρου και την Αμαλία, νεαρή πρωταθλήτρια της ιστιοπλοΐας, να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή μιας κομβικής αλλαγής στην ελληνική κοινωνία. Σε μια δίκη-ορόσημο, την πρώτη του ελληνικού #MeToo, η Αμαλία υποβάλλεται σε εξουθενωτικές διαδικασίες εντός δικαστηρίου, βιώνοντας victim blaming και απόπειρες απαξίωσης της αξιοπιστίας της. Η Σοφία στέκεται δίπλα της με κάθε τρόπο, παρέχοντας υποστήριξη και κρίσιμες καταθέσεις ως μάρτυρας. Οι δύο γυναίκες, με τη μία πάντα στο πλευρό της άλλης, βρίσκουν εν μέρει δικαίωση, αλλά ταυτόχρονα συνειδητοποιούν πως ο αγώνας τους για να αλλάξουν οι νοοτροπίες της ελληνικής κοινωνίας μόλις ξεκίνησε. H ταινία «Tack» έρχεται να συμπληρώσει τις δράσεις-θέσεις του Ιδρύματος Ωνάση ενάντια στην έμφυλη βία, την πατριαρχία και τον σεξισμό, φιλοδοξώντας να ενδυναμώσει κάθε άτομο που έχει βιώσει βία, ώστε να ορθώσει τη φωνή του και, τελικά, να αλλάξει την πλοκή της ιστορίας του.

«Θέλησα να προχωρήσω και πέρα από τη ζωή των πρωταγωνιστριών για να αφηγηθώ την ιστορία ενός σαθρού συστήματος ποινικής δικαιοσύνης και πώς αυτό κατακερματίζει τα θύματα. Η Αμαλία εξουθενώθηκε ψυχικά, δέχτηκε επιθέσεις και χυδαία σχόλια και χλευάστηκε αρκετές φορές κατά την διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας. Μέσα από αυτή την οδυνηρή καταγραφή ελπίζω να προβληματίσω για την κατάσταση της παιδικής προστασίας στη χώρας μας, την έλλειψη ειδικής εκπαίδευσης των δικαστών και συνηγόρων σε θέματα έμφυλης βίας και παιδικής κακοποίησης, αλλά και την απουσία ενός γενικού πλαισίου προστασίας των θυμάτων στη διάρκεια της ποινικής διαδικασίας. Ελπίζω ακόμα να δημιουργήσω ερωτήματα για το πώς οι σεξιστικές αντιλήψεις, η κυρίαρχη κουλτούρα, η τοξικότητα και η νοσηρότητα -στις επαρχιακές πόλεις ειδικά, χωρίς όμως να περιορίζεται εκεί- απομονώνουν, στιγματίζουν και φιμώνουν τα θύματα, ακόμα και όταν αυτά είναι παιδιά». 

Σε ειδική προβολή και ως work-in-progress θα παρουσιαστεί το ντοκιμαντέρ της Εύας Στεφανή για την παράσταση «Εγκάρσιος Προσανατολισμός» του Δημήτρη Παπαϊωάννου, η οποία έκανε πρεμιέρα στη Στέγη τον Δεκέμβριο του 2021.

Η πολυβραβευμένη σκηνοθέτρια Εύα Στεφανή ακολουθεί την προετοιμασία και την περιοδεία του έργου του κορυφαίου Έλληνα χορογράφου στις ευρωπαϊκές σκηνές και παρατηρεί από απόσταση αναπνοής και με την τολμηρή ματιά της τον Δημήτρη Παπαϊωάννου και τους συνεργάτες του, στην προσπάθειά τους να δώσουν σχήμα και πνοή στο έργο. Η κάμερα κατέγραφε επί δύο χρόνια σκηνές από τις πρόβες στη Στέγη κατά τη διάρκεια της πανδημίας και τις παραστάσεις στο Παρίσι, το Λονδίνο, το Βίλνιους και σε άλλους διεθνείς προορισμούς έως και την τελευταία παράσταση στο Σαν Φρανσίσκο. Το κεντρικό ερώτημα που διατρέχει το ντοκιμαντέρ είναι «γιατί κάνουμε αυτό που κάνουμε;», αναδεικνύοντας την τέχνη ως μέσο αντίστασης στη ματαιότητα των πραγμάτων, αλλά και ως τρόπο νοηματοδότησης της ίδιας μας της ζωής.

Στον «Εγκάρσιο Προσανατολισμό», τη διεθνή συμπαραγωγή της Στέγης που ξεκίνησε το παγκόσμιο ταξίδι της το 2021, ο Δημήτρης Παπαϊωάννου μάς προσανατολίζει προς την πηγή του φωτός. Εγκάρσιος προσανατολισμός ονομάζεται η μέθοδος που χρησιμοποιούν τα έντομα για να διατηρούν μια σταθερή γωνία προς μια μακρινή πηγή φωτός ως προσανατολισμό και αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο πετούν προς ό,τι λάμπει.

Αντλώντας έμπνευση από τον μύθο του Μινώταυρου και τον συμβολικό του πυρήνα, ο Παπαϊωάννου υπερβαίνει τη γραμμικότητα, τις υφιστάμενες σχέσεις εξουσίας και ιεραρχίας και τις παγιωμένες βεβαιότητες για τις έννοιες της καταγωγής και της ταυτότητας, προτείνοντας μια προσέγγιση ρευστή και δυναμική, η οποία επανεφευρίσκει τη γλώσσα, την επικοινωνία και τα σύνορα που μας χωρίζουν από το Άλλο και το διαφορετικό. Ο «Εγκάρσιος Προσανατολισμός» ταξίδεψε σε 3 ηπείρους, 20 χώρες και 31 πόλεις και τον παρακολούθησαν περισσότεροι από 80.000 θεατές, ενώ απέσπασε διθυραμβικές κριτικές.

«Η καρδιά του ταύρου», σε παραγωγή του Onassis Culture, προβάλλεται στο πλαίσιο του αφιερώματος του 26ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης στον Δημήτρη Παπαϊωάννου, φωτίζοντας τις πολύπλευρες πτυχές του κορυφαίου χορογράφου.

*Η προβολή θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 12 Μαρτίου, στις 18:00, στην Αίθουσα Τζον Κασσαβέτης, Αποθήκη 1, Λιμάνι.

«Η καρδιά του ταύρου» της Εύας Στεφανή

Σενάριο, Σκηνοθεσία & Διεύθυνση Φωτογραφίας: Εύα Στεφανή
Παραγωγός: Βασίλης Παναγιωτακόπουλος
Executive Producers: Αφροδίτη Παναγιωτάκου, Δημήτρης Θεοδωρόπουλος
Μια παραγωγή του Onassis Culture

Το Ίδρυμα Ωνάση συνεργάζεται διαχρονικά με τα μεγαλύτερα κινηματογραφικά φεστιβάλ της χώρας, αναδεικνύοντας τις φωνές ανερχόμενων δημιουργών στα πρώτα τους βήματα. Κάθε χρόνο απονέμει το Onassis Film Award σε Έλληνες κινηματογραφιστές που συμμετέχουν στην Αγορά του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, για την ανάπτυξη και την ολοκλήρωση της ταινίας τους. Το Ίδρυμα Ωνάση βρίσκεται παρόν σε κάθε κινηματογραφική γιορτή της χώρας, απελευθερώνοντας τις δυνάμεις και το ταλέντο νέων δημιουργών.

*Τα Βραβεία Αγοράς θα απονεμηθούν την Τετάρτη 13 Μαρτίου, στις 20:00, στην Αποθήκη Γ’, όπου θα ανακοινωθεί και ο/η νικητής/νικήτρια της φετινής διοργάνωσης.
Μάθετε περισσότερα για τα Onassis Film Awards εδώ

«Λεσβία» της Τζέλης Χατζηδημητρίου

Το πρότζεκτ που τιμήθηκε με το Onassis Film Award 2022 προβάλλεται στο  διαγωνιστικό τμήμα Newcomers του φεστιβάλ, με την υποστήριξη του Onassis Culture.

Η σκηνοθέτρια, φωτογράφος και συγγραφέας Τζέλη Χατζηδημητρίου παρουσιάζει διττά την ταυτότητα της Λεσβίας. Με την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της παρουσιάζει μια πολύτιμη καταγραφή της πορείας της Ερεσού από τη δεκαετία του 1970 έως σήμερα, διασώζοντας ταυτόχρονα ένα σημαντικό κομμάτι της ΛΟΑΤΚΙ+ ιστορίας. Μέσα από σπάνιο αρχειακό υλικό, ημερολόγια, φωτογραφίες, βίντεο και συνεντεύξεις των ανθρώπων που καθόρισαν την ανθρωπογεωγραφία και το πνεύμα της περιοχής μέσα στα χρόνια, ξετυλίγεται η συναρπαστική ιστορία ενός τόπου αλλά και μιας ολόκληρης κοινότητας, που αξίωσε συμπερίληψη και ίση μεταχείριση, ακόμα κι όταν αυτά δεν ήταν καθόλου αυτονόητα. Μια ιστορία τόσο παλιά και τόσο καινούρια, επίκαιρη όσο ποτέ, τη στιγμή που στη σημερινή Ελλάδα δίνεται ξανά η μάχη για ίσα δικαιώματα.

Η σκηνοθέτις Τζέλη Χατζηδημητρίου σημειώνει: «Δεν είναι μόνο η ιστορία μου αλλά και η ιστορία εκατοντάδων λεσβιών που διεκδίκησαν έναν χώρο για να υπάρξουν ελεύθερα και με ασφάλεια. Εκεί που η λεσβιακή κοινότητα συνεχίζει ακόμα και σήμερα να αλλάζει, να διευρύνεται και να προσφέρει έναν αδιαπραγμάτευτο και ασφαλή χώρο προσωπικής έκφρασης».

*Οι προβολές θα πραγματοποιηθούν την Παρασκευή 8 Μαρτίου, στις 21:00, και το Σάββατο 9 Μαρτίου, στις 15:15, στην Αίθουσα Τζον Κασσαβέτης, Αποθήκη 1, Λιμάνι.

«Τείχη» του Χρήστου Σαρρή

Το ντοκιμαντέρ μικρού μήκους σε παραγωγή Onassis Culture που έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ Δράμας, προβάλλεται στο τμήμα Πλατφόρμα+ και θα είναι διαθέσιμο online από τις 8 Μαρτίου έως τις 22 Μαρτίου.

Φέτος, το τμήμα Πλατφόρμα διευρύνεται και μετονομάζεται σε Πλατφόρμα+. Τα ντοκιμαντέρ που συμμετέχουν στο τμήμα Πλατφόρμα+ θα προβληθούν στην ψηφιακή πλατφόρμα του Φεστιβάλ και θα είναι διαθέσιμα από τις 8 έως τις 22 Μαρτίου, προκειμένου να έχουν μεγαλύτερο εύρος προβολής στο κοινό.¬¬¬

Τα «Τείχη» του Χρήστου Σαρρή βασίζονται στην προσωπική ενασχόληση του σκηνοθέτη με τους κρατούμενους των φυλακών στη Νιγρίτα Σερρών, όπου μέσα από ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα διδάχτηκαν τις βασικές αρχές της κινηματογραφίας σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο. Ο Σαρρής, τους παρείχε τα εργαλεία για να δημιουργήσουν μια ταινία που δεν μιλάει μονάχα για τα προσωπικά τους βιώματα, αλλά έχει απήχηση στα ακροατήρια όλου του κόσμου θίγοντας αυτονόητα δικαιώματα και αξίες.

Η ταινία συνοδεύεται από μια μουσική διασκευή του καβαφικού ποιήματος «Τείχη» από τη Laura Jane Grace, υποψήφια για Emmy καλλιτέχνιδα, συγγραφέα, ακτιβίστρια, μουσικό και ιδρύτρια του αμερικανικού πανκ ροκ συγκροτήματος Against Me.

Σκηνοθεσία: Χρήστος Σαρρής
Πρωτότυπη Μουσική: Laura Jane Grace
Εικονοληψία: Χρήστος Σαρρής, Δημήτρης Ζιβόπουλος, Στέλιος Δουλγερίδης
Μια παραγωγή του Onassis Culture

Το Onassis Culture στηρίζει καταξιωμένους δημιουργούς και νέα ταλέντα. Αγκαλιάζει τη διαδικασία της δημιουργίας και της καλλιτεχνικής εξέλιξης, προσφέροντας fellowships. Συνεργάζεται με σημαντικούς φορείς, με στόχο να ενισχυθεί ο ελληνικός κινηματογράφος εντός και εκτός συνόρων. Έχει θεσπίσει κινηματογραφικά βραβεία προκειμένου να στηρίξει την ανάπτυξη νέων σεναρίων, ενώ τα τελευταία δύο χρόνια πραγματοποιεί ανοιχτό κάλεσμα για ταινίες μικρού μήκους.

Μέσα από την παραγωγή ντοκιμαντέρ, το Onassis Culture ανοίγει τον διάλογο ανάμεσα στον κόσμο που ζούμε και στους κόσμους που θέλουμε να ζήσουμε. Τα ντοκιμαντέρ του Ιδρύματος Ωνάση μάς μεταφέρουν τη δύναμη του λόγου και της δημοκρατίας («Democracy is Coming», TBC), την περιπλοκότητα της καλλιτεχνικής δημιουργίας («Η καρδιά του ταύρου», TBC), την επιθυμία του ανθρώπου να πετάξει («Birds [or How to Be One]» 2020), την ανθρώπινη αλυσίδα που καθαρίζει τις πόλεις του κόσμου («Καθαρές Πόλεις», 2021), τη σημασία του να σπας τη σιωπή σου («Tack», 2024).

Καθημερινοί ήρωες και ηρωίδες από κάθε σημείο του κόσμου –από την Αθήνα έως τη Χιλή και από τη Νέα Υόρκη έως την Κωνσταντινούπολη– μιλούν ανοιχτά και παίρνουν θέση απέναντι στα ζητήματα του «εδώ και τώρα». Με τη δύναμη της εικόνας και την αλήθεια της φόρμας του ντοκιμαντέρ, ταξιδεύουμε, νιώθουμε, αμφισβητούμε και τελικά ερχόμαστε κοντά στη δική μας πραγματικότητα, στον κόσμο που επιλέγουμε να ζούμε.