ΚΥΡΙΑΚΗ
22
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
Η Lou Is, κατά κόσμον Λουίζα Σοφιανοπούλου, μπήκε στις ζωές μας πριν από οκτώ περίπου χρόνια, όταν κυκλοφόρησε το ντεμπούτο της “Dragons”, ένα αγγλόφωνο EP, που μέχρι σήμερα ακούγεται όσο φρέσκο ακουγόταν στο πρώτο play. Από τότε έχουν αλλάξει πολλά – όπως παραδέχεται και η ίδια. Έχει πειραματιστεί με πολλά είδη, έχει συνεργαστεί με μεγάλους Έλληνες καλλιτέχνες, διδάσκει φωνητική και ορθοφωνία, αλλά ένα πράγμα φαίνεται να μην έχει αλλάξει και αυτό είναι η διάθεσή της να δοκιμαστεί σε νέα πράγματα, να μας δείξει ένα ακόμη πρόσωπο της Lou Is.
Προπομπός αυτού του νέου βήματος, που θα εκφραστεί σε έναν νέο δίσκο σε ελληνικούς στίχους, είναι το ολοκαίνουριο “Σήμερα”, σε στίχους δικούς της και του Κύριου Κ – ο οποίος όπως μας λέει της έδωσε την ώθηση να τολμήσει αυτό το πρωτόγνωρο για εκείνη βήμα, να γράψει έναν δίσκο αποκλειστικά στα ελληνικά.
Εμείς ακούσαμε και αγαπήσαμε το “Σήμερα” και μιλήσαμε με την Lou Is, με αφορμή αυτό που αποκαλεί “επιστροφή” στις ρίζες της, αλλά και την επερχόμενη εμφάνισή της στο WoW Athens, που επιστρέφει στο ΚΠΙΣΝ για δεύτερη χρονιά, από 6 έως 8 Απριλίου.
Έχουν περάσει οκτώ χρόνια από το ντεμπούτο σου “Dragons”. Πόσο έχει αλλάξει η Lou Is από τότε;
Έχω αλλάξει αρκετά και η ζωή μου επίσης. Ήταν ένα πρώτο βήμα ανεξαρτησίας και μια απόπειρα να μετρήσω τις δυνάμεις και τις γνώσεις μου. Έμαθα πολλά για τη δουλειά αλλά και τον εαυτό μου από τότε και σιγά σιγά άρχισα να ανοίγομαι σε πολλούς τομείς. Είμαι σίγουρα πιο χαρούμενη, πιο ελεύθερη πιο δυναμική και πιο ικανή πλέον.
Θυμάμαι τις πρώτες απόπειρες να συντονίσω τα δύο χέρια στο πιάνο, τον ενθουσιασμό μου για κάθε καινούριο κομμάτι και τη μανία μου να τραγουδάω συνέχεια και δυνατά.
Βέβαια, πάρα πολλά και κυρίως τα λάθη και οι δυσκολίες που αντιμετώπισα. Ένα πολύ σημαντικό είναι πως πρέπει να δουλεύεις με συνέπεια και να κάνεις σταθερά βήματα ακόμα κι αν είναι μικρά. Ένα άλλο πολύ σπουδαίο θέμα είναι η φροντίδα και η γνώση, σε βάθος, της φωνής μου, του οργάνου αυτού που καθορίζει τη ζωή μου σε τεράστιο βαθμό. Πριν κάποια χρόνια αντιμετώπισα πρόβλημα με τη φωνή μου και ευτυχώς βρέθηκαν στο δρόμο μου κάποιοι υπέροχοι άνθρωποι και επιστήμονες που με θεράπευσαν και μου έμαθαν πολλά για τη φωνή και τη συνολική λειτουργία του φωνητικού μηχανισμού. Αυτό με έχει εμπλουτίσει ως τραγουδίστρια αλλά και ως δασκάλα.
Όλα αυτά τα χρόνια, έχεις πειραματιστεί με πολλά και διαφορετικά είδη, από alternative και rock μέχρι pop και jazz, είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι δεν θέλεις να “περιορίζεσαι” σε ένα μόνο είδος. Αν έπρεπε όμως να περιγράψεις σε κάποιον τη μουσική σου, τι θα έλεγες;Πάντα ονειρευόμουν τη στιγμή που θα ακούω στο ραδιόφωνο τα δικά μου ελληνικά τραγούδια και θα κάνω συναυλίες με αυτά
Έχω πειραματιστεί περισσότερο ως τραγουδίστρια τελικά και συνεχίζω με κάθε ευκαιρία. Όσο κοιτάζω αυτά που γράφω, κινούμαι γύρω από μια soulful και συναισθηματική pop που δανείζεται στοιχεία από άλλα είδη.
Σήμερα μιλάμε με αφορμή την συνεργασία σου με τον Κύριο Κ. στο “Σήμερα”, του οποίου τους πολύ όμορφους στίχους γράψατε μαζί. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;Με το Θοδωρή γνωριζόμαστε πάρα πολλά χρόνια. Ξαναβρεθήκαμε τυχαία στο στούντιό του για τις ηχογραφήσεις του Fall in your sky οπότε αρχίσαμε να δουλεύουμε παρέα. Αποφάσισα να φτιάξω το νέο μου δίσκο εκεί μαζί του κι όταν του πήγα τα τραγούδια με παρέσυρε και γράψαμε ελληνικούς στίχους μαζί.
Το “Σήμερα” είναι ο προπομπός ενός νέου δίσκου, ο οποίος υπόσχεται να φέρει κάτι καινούριο. Τι σημαίνει αυτό το νέο βήμα για εσένα;Προσπαθώ να εξελίσσομαι, να δοκιμάζω νέα πράγματα και να μαθαίνω επίσης. Αυτή τη φορά η περιπέτεια είναι η συνεργασία στο δημιουργικό κομμάτι με κάποιον άλλο, κάτι που αναζητούσα χρόνια κι επιτέλους συνέβη τόσο αρμονικά κι εύκολα. Είναι πολύ ενδιαφέρουσα διαδικασία για μένα και την ακολουθώ πλέον με χαρά γιατί νοιώθω πως θα με φέρει κοντά σε περισσότερο κόσμο λόγω φυσικά της γλώσσας. Φαίνεται λίγο παράξενο αλλά γράφω αγγλικό στίχο πολύ πιο εύκολα.
Ο Κύριος Κ! Εγώ είχα αρχίσει ήδη να γράφω τους αγγλικούς στίχους, αλλά εκείνος επέμενε και η συμβολή του στιχουργικά και παραγωγικά είναι αυτή που με έπεισε να κάνω αυτή τη στροφή.
Στο σύνολό του, ο νέος αυτός δίσκος θα σηματοδοτήσει την επιστροφή στον ελληνικό στίχο, αλλά και στα πρώτα σου βήματα. Από πού προκύπτει αυτή η ανάγκη για επιστροφή στην “αρχή” της Lou Is;Τα ΜΜΕ δεν στηρίζουν ιδιαίτερα την αγγλόφωνη σκηνή από Έλληνες
Η ζωή μου κύκλους κάνει που λέμε… Το αστείο είναι ότι η Lou is γεννήθηκε με το πρώτο αγγλόφωνο Ep μου αλλά αισθάνομαι σαν να ήταν πάντα εκείνη που αναζητούσα και με τράβηξε μπροστά. Στα πρώτα μου βήματα συνεργάστηκα με αγαπημένους Έλληνες καλλιτέχνες κι ονειρευόμουν τη στιγμή που θα ακούω στο ραδιόφωνο τα δικά μου ελληνικά τραγούδια και θα κάνω συναυλίες με αυτά. Αργότερα προέκυψαν άλλα πονήματα που με τράβηξαν μακριά όμως με βοήθησαν να ωριμάσω, να ψάξω βαθύτερα με αποτέλεσμα να αναζητώ τώρα τις ρίζες μου, τη μητρική μου γλώσσα και να μη φοβάμαι την ένταση και τη βαρύτητά της.
Θεωρείς ότι ο ελληνικός στίχος μπορεί να γίνει η αφορμή να σε γνωρίσει ένα πιο ευρύ κοινό, να ταυτιστεί περισσότερος κόσμος με τη μουσική σου;Σίγουρα, πιστεύω πως πολύ πιο εύκολα φτάνεις στον κόσμο. Ακούν πολλή ξενόγλωσση μουσική οι Έλληνες αλλά δύσκολα τη δέχονται από τους εγχώριους καλλιτέχνες και δυστυχώς τα ΜΜΕ δεν στηρίζουν ιδιαίτερα την αγγλόφωνη σκηνή από Έλληνες. Φυσικά η μητρική μας γλώσσα μιλά απ´ ευθείας στην καρδιά και αυτό βοηθάει τον άλλο να νοιώσει αυτό που του μεταδίδεις.
Παράλληλα, σε λίγο καιρό θα σε δούμε στο δεύτερο φεστιβάλ του ΚΠΙΣΝ αφιερωμένο στις γυναίκες και θηλυκότητες. Πώς νιώθεις για τη συμμετοχή σου στο WoW;
Πάρα πολύ χαρούμενη και περήφανη! Είναι ένα υπέροχο φεστιβάλ και πολύ σημαντικό γεγονός στην πόλη μας για την ισότητα, την ελευθερία και το δικαίωμα όλων στην ευτυχία.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που θα βρεθείς με την Mary Sunshine επί σκηνής. Τι θα δούμε αυτή τη φορά ως κοινό του WoW Festival;Θα μας δείτε να ερμηνεύουμε αγαπημένες επιτυχίες από τα 80s ως σήμερα, από αυτές που μας έχουν σημαδέψει όλους. Η Mary είχε έρθει καλεσμένη μου πέρσι στο Σταυρό του Νότου και η παρουσία της ήταν εκρηκτική αλλά λίγη. Φέτος λοιπόν αποφασίσαμε να μοιραστούμε αυτή τη συναυλία και να τη χορτάσουμε.
Τι είναι αυτό που αγαπάς στην τέχνη του drag και τι είναι αυτό που πιστεύεις ότι σε κάνει ταιριαστό δίδυμο με την Mary Sunshine;Πρέπει να αγκαλιάζουμε τα guilty pleasures. Στη χώρα μας υπάρχει μια σοβαροφάνεια που δεν εξυπηρετεί τίποτα.
Είναι εντυπωσιακή τέχνη. Βλέπω το Μανώλη Θεοδωράκη να σχεδιάζει και να φτιάχνει τα κουστούμια του, να δημιουργεί με το μακιγιάζ του εκπληκτικά looks και μετά να ανεβαίνει μεταμορφωμένος σε μια φαντασμαγορική περσόνα στη σκηνή. Εμένα αυτό με ανεβάζει, μου ανοίγει την όρεξη και δε σου κρύβω ότι με βοηθά να χαλαρώνω και να μη ντρέπομαι. Από την άλλη εγώ έχω περισσότερη εμπειρία από συναυλίες οπότε και η Mary Sunshine αισθάνεται δίπλα μου μια ασφάλεια να εξερευνήσει κι εκείνη την έκφρασή της και δοκιμάσει νέα πράγματα.
Πόσο σημαντικό είναι να “αγκαλιάζουμε” τα guilty pleasures μας στη μουσική – αλλά και στη ζωή;
Σίγουρα πρέπει να τα αγκαλιάζουμε. Δεν ξέρω ποιος θέλει να νοιώθουμε ενοχές που μας αρέσει η Madonna και η Άνοιξη αλλά προτείνω να πάψουμε και να χαρούμε τη ζωή μας. Στη χώρα μας υπάρχει μια σοβαροφάνεια που δεν εξυπηρετεί τίποτα. Εγώ για χρόνια φοβόμουν να εκτεθώ και να δημιουργήσω, μη τυχόν και δεν καταφέρω να είμαι σπουδαία. Ε, φτάνει πια, η ζωή είναι μικρή, θέλω να μοιράζω χαρά και αγάπη.
Με τι συναισθήματα ελπίζεις ότι θα φύγει ο κόσμος που θα βρεθεί στην Αγορά του ΚΠΙΣΝ για να απολαύσει το “WOW Sounds: Time of My Life”;Θα ήθελα να φύγει γεμάτος όμορφα συναισθήματα, γελαστός και κουρασμένος από το χορό!
Μιας και πλησιάζει η Ημέρα της Γυναίκας δεν γίνεται να μην σε ρωτήσω: ποιες γυναίκες καλλιτέχνιδες σε έχουν επηρεάσει περισσότερο μουσικά;Υπάρχει μια ηλικιακή πίεση ειδικά στις γυναίκες που είναι άδικη και άχρηστη. Δε γίνεται στην τέχνη να βάζουμε τέτοιους περιορισμούς.
Ορίστε μια λίστα με μεγάλες αγάπες: Joan Baez, Whitney Houston, Celine Dion, Etta James, Ella Fitzgerald, Bjork, Annie Lennox, Alanis Morisette, Florence Welch, Χάρις Αλεξίου, Δήμητρα Γαλάνη, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Έλλη Πασπαλά, Αρλέτα.
Αν μπορούσες να εμπνεύσεις μια νεαρή γυναίκα που κάνει αυτή τη στιγμή τα πρώτα της βήματα στη μουσική, τι θα της έλεγες;Να έχει εμπιστοσύνη στο ένστικτό της, να δουλεύει με αγάπη κι υπομονή και να ξέρει ότι έχει χρόνο να βρει τον εαυτό της. Υπάρχει μια ηλικιακή πίεση ειδικά στις γυναίκες που είναι άδικη και άχρηστη. Δε γίνεται στην τέχνη να βάζουμε τέτοιους περιορισμούς.
Μια ευχή σου για το μέλλον, που μπορείς να μοιραστείς μαζί μας;Στις μέρες μας δεν υπάρχει πιο σημαντική ευχή από αυτήν για ειρήνη στον κόσμο.
