Παιδικά βιβλία που θα ενδυναμώσουν τους μικρούς βιβλιοφάγους απέναντι στο bullying

Κάθε χρόνο, η 6η Μαρτίου είναι αφιερωμένη σε έναν πολύ σημαντικό και όμορφο σκοπό, αυτόν της ενημέρωσης για τη σχολική βία και τον εκφοβισμό, και φυσικά της οργάνωσης δράσεων για την εξάλειψη τους.

Καθημερινά γύρω μας, δεκάδες παιδιά ζουν τον δικό τους γολγοθά πηγαίνοντας στο σχολείο και αντιμετωπίζοντας εκεί τα πειράγματα, και δυστυχώς σε κάποιες περιπτώσεις, τη σωματική βία των συμμαθητών τους, με τον φόβο πως αν μιλήσουν, η κατάσταση θα χειροτερέψει. Αυτόν τον φόβο έρχεται να εξαλείψει η Πανελλήνια Ημέρα κατά της Σχολικής βίας και του Εκφοβισμού, και να βροντοφωνάξει πως πάντα πρέπει να ενθαρρύνουμε τα παιδιά να μιλούν για ό, τι τους ενοχλεί και να ζητούν βοήθεια όποτε τη χρειάζονται. (Τηλεφωνική Γραμμή Βοήθειας για την ενδοσχολική βία: 1056)

Με τον δικό της μοναδικό τρόπο, όπως πάντα, μάς βοηθάει σε αυτή την ενημέρωση και η λογοτεχνία, με τα δεκάδες παιδικά και εφηβικά βιβλία της, που αναφέρονται με ευαισθησία στο μείζον θέμα του σχολικού εκφοβισμού.

Με αφορμή αυτή τη σκέψη, ζητήσαμε από 5 αγαπημένους εκδοτικούς οίκους να ξεχωρίσουν τα καλύτερα παιδικά βιβλία τους, σχετικά με το θέμα, που χρειάζεται κάποια στιγμή να διαβάσουμε, μικροί και μεγάλοι, και σας τα παρουσιάζουμε.

Με μία ιστορία γεμάτη μηνύματα ξεκινούν αυτή τη λίστα οι εκδόσεις Μεταίχμιο. Ο λόγος για το νέο βιβλίο της Αλέκας Τρίπου-Μάνου με τίτλο “Τα χρώματα των παιδιών” και πρωταγωνιστές έναν δάσκαλο γεμάτο ευαισθησίες και προβληματισμούς και μία ομάδα παιδιών που όλα τους φαινομενικά διαφέρουν, όμως τελικά ίσως να έχουν περισσότερα κοινά από όσα φαντάζονται.

Λίγα λόγια για το βιβλίο: Ένα παιδί φοβισμένο, που έχει μάθει να μην αντιδρά και να μη σηκώνει το κεφάλι. Ένας πατέρας που κουβαλάει τον δικό του σταυρό στην ξενιτιά. Μια προσφυγοπούλα που απεγνωσμένα προσπαθεί να περισώσει την αξιοπρέπειά της. Ένας μαθητής με σπασμένο πόδι που δε χάνει το κέφι του ποτέ. Ένας ευαισθητοποιημένος δάσκαλος που καλείται να βρει αποτελεσματικούς τρόπους για να αντιμετωπίσει δύσκολες καταστάσεις. Ένας ξεχασμένος άνθρωπος που την καίρια στιγμή κατάφερε και έσωσε τη ζωή χιλιάδων. Ένα παιδί από το παρελθόν που στοιχειώνει τα πρόσωπα της ιστορίας. Ζωές και μυστικά που διαπλέκονται μέχρι το συνταρακτικό φινάλε.

Η επόμενη πρόταση των εκδόσεων αφορά το βιβλίο “Τρίξι Πικλ, Τιμωρός της Τέχνης” του Όλαφ Φαλάφελ, το οποίο μάς συστήνει με έναν ανάλαφρο και διασκεδαστικό τρόπο την ιστορία της Τρίξι Πικλ, η οποία αποφασίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια της και να γίνει ο ήρωας που χρειάζεται το Λύκειό της, ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να τα βάλει μέχρι και με τον νταή του σχολείου.

Λίγα λόγια για το βιβλίο: Η υπόθεση Τιμωρός της Τέχνης ξεκίνησε όταν η θεία μου με πήγε για τα γενέθλιά μου σε μια έκθεση τέχνης. ΒΑΡΕΤΟ, σκέφτηκα, αλλά μετά ανακάλυψα ότι υπάρχει και τέχνη που δεν έχει να κάνει με παμπάλαια πορτρέτα νεκρών βασιλιάδων και αριστοκρατών. Όταν έμαθα πόσοι διαφορετικοί τρόποι υπάρχουν να κάνεις τέχνη, απέκτησα ένα κάρο σούπερ δημιουργικές ιδέες για το πώς να αντιμετωπίσω τα δικά μου καθημερινά προβλήματα…

Σύμφωνα με τις εκδόσεις Διόπτρα, το ιδανικότερο βιβλίο που μπορούμε να διαβάσουμε στους μικρούς μας φίλους σχετικά με το θέμα του σχολικού εκφοβισμού, είναι το βιβλίο της Τζένης Κουτσοδημητροπούλου με τίτλο “Ο Μπερτ χάνει τη φωνή του“, μέρος της πολύ ευαισθητοποιημένης σειράς βιβλίων “Σε Καταλαβαίνω” της συγγραφέως. Πρόκειται για ένα τρυφερό και άκρως παιδαγωγικό βιβλίο, το οποίο θίγει το ζήτημα του bullying, προάγοντας ταυτόχρονα και τη σημασία της αυτοεκτίμησης και της φιλίας, που φυσικά δε θα έπρεπε να λείπει από καμία βιβλιοθήκη.

Λίγα λόγια για το βιβλίο: Ο Μπερτ αγαπάει το δροσερό χορτάρι, τις βόλτες και το ηλιοβασίλεμα. Αγαπάει τους φίλους του και το κρυφτό. Εκείνη τη μέρα ο Μπερτ δεν βγήκε από τον στάβλο. Δεν μιλούσε με κανένα γιατί συνέβη κάτι τρομερό… Έχασε τη φωνή του! Είχε χωθεί μέσα στο χορτάρι; Μήπως είχε βουτήξει μέσα στις λάσπες; Θα καταφέρει να τη βρει;

Προχωρώντας στη δεύτερη πρόταση των εκδόσεων, βλέπουμε τον Marc Majewski και το βιβλίο του “Όταν ανοίγω τα φτερά μου“, το οποίο μάς συστήνει μία συγκινητική ιστορία για την αποδοχή και την αγάπη του εαυτού μας, αλλά και για το μοναδικό ταξίδι της συμπερίληψης, που όλοι πρέπει να ακολουθούμε.

Λίγα λόγια για το βιβλίο: Μια γλυκιά ιστορία για ένα μικρό αγόρι που λάτρευε να ντύνεται πεταλούδα! Κάθε φορά που άνοιγε τα φτερά του, περιστρεφόταν και στροβιλιζόταν γεμάτο ευτυχία. Όμως, οι προσωπικές επιλογές δεν γίνονται πάντα σεβαστές από τους άλλους, που συχνά «τσακίζουν τα φτερά των ανθρώπων» μέσω της απόρριψης. Η υποστηρικτική στάση του πατέρα αποδεικνύει ότι, με τη βοήθεια όσων μας αγαπούν, μπορούμε «ν’ ανοίξουμε τα φτερά μας και να πετάξουμε ψηλά», όντας ο πραγματικός μας εαυτός. Ας βάλουμε και εμείς, λοιπόν, τη στολή που μας εκφράζει και ας αφήσουμε τον άνεμο να μας παρασύρει μαζί με το μικρό αγόρι αυτής της ιστορίας.

Το βιβλίο “Ένας νταής στο σχολείο μας” της Αναστασίας Χριστοπούλου, είναι από αυτά που θα πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσουν όλοι οι μικροί βιβλιοφάγοι, όπως υποστηρίζουν οι εκδόσεις Ψυχογιός. Όπως δείχνει και ο τίτλος, το βιβλίο αναφέρεται στους… νταήδες των σχολείων, αλλά και στους τρόπους αντιμετώπισης τους, δίνοντας ευφάνταστες λύσεις!

Λίγα λόγια για το βιβλίο: Τι γίνεται όταν ένας νταής εμφανίζεται στο σχολείο μας; Είναι αρκετό να στεναχωριόμαστε και να τρέχουμε τρομοκρατημένοι να σωθούμε, ή υπάρχει και άλλη λύση; Μπορεί, άραγε, ο νταής να καταλάβει πόσο άσχημα νιώθουν τα θύματά του; Μπορεί να γίνει φίλος μας;

Η επόμενη πρόταση των εκδόσεων αφορά τον “Πόλεμο των λέξεων“, την αρκετά πρωτότυπη ιστορία της Μαρίας Λοϊζίδου, η οποία κατάφερε να παρουσιάσει με μοναδικό τρόπο τη δύναμη που κρύβουν όλες οι λέξεις, και μπορεί να είναι καταστροφική ή δημιουργική, ανάλογα τη πρόθεση αυτών που τις ξεστομίζουν.

Λίγα λόγια για το βιβλίο: O βασιλιάς Εκφόβιος έχει έναν και μοναδικό στόχο. Να συνθλίψει όλα τα βασίλεια της περιοχής. Μια μυστηριώδης, μοβ φιγούρα τού προτείνει ένα υποχθόνιο, πρωτάκουστο σχέδιο. Ένας φοβερός πόλεμος των λέξεων ξεκινά και τα βασίλεια πέφτουν το ένα μετά το άλλο, σαν τραπουλόχαρτα. Όλα εκτός από ένα: το βασίλειο του Συνετού. Με ποιο τρόπο ο Συνετός καταφέρνει να νικήσει τη λυσσαλέα δύναμη των αρνητικών λέξεων; Μπορούν οι λέξεις να νικήσουν τις λέξεις;

Έναν έξυπνο και διασκεδαστικό οδηγό αντιμετώπισης του σχολικού εκφοβισμού διά χειρός του Τρέβορ Ρομέιν και με τίτλο “Οι νταήδες του σχολείου είναι βλάκες” μάς προτείνουν οι εκδόσεις Κέδρος να διαβάσουμε για να τιμήσουμε την Πανελλήνια ημέρα κατά της Σχολικής βίας.

Λίγα λόγια για το βιβλίο: Αν έχεις βαρεθεί να σε πειράζουν, να σε σπρώχνουν, να σε απειλούν, ή να σε κοροϊδεύουν, αυτό το βιβλίο είναι για σένα. Ο συγγραφέας του γνωρίζει πόσο βλάκες είναι οι νταήδες του σχολείου. Και ξέρει τον τρόπο για να τους αποφεύγεις. Διασκεδάζοντας με τα αστεία και τα σκίτσα του, θα μάθεις και κάποιους δοκιμασμένους τρόπους που θα σε βοηθήσουν να αντιμετωπίσεις τους νταήδες και να τους ξεφορτωθείς από τη ζωή σου. Υ.Γ. Αν είσαι νταής, αυτό το βιβλίο είναι επίσης για σένα!

Τα «Άγρια παιχνίδια» της Μαρούλας Κλιάφα είναι η δεύτερη επιλογή των εκδόσεων, που φωτίζει με μία κοινωνική προσέγγιση αυτή τη φορά το θέμα της ενδοσχολικής βίας, σε σωματικό αλλά και ψυχολογικό επίπεδο, και δίνει έμφαση στο πόσο εύκολα μπορεί μία “πλάκα” να γίνει επικίνδυνη.

Λίγα λόγια για το βιβλίο: Ένα συγκλονιστικό περιστατικό σε ένα γυμνάσιο μιας επαρχιακής πόλης φέρνει στο προσκήνιο την αθέατη πλευρά μιας κοινωνίας, που ο σύγχρονος τρόπος ζωής την έχει τόσο αποπροσανατολίσει, ώστε κάποιοι νέοι να οδηγούνται στην παραβατικότητα. Δυο αφηγητές, ένας καθηγητής και μια μαθήτρια, καθένας από τη δική του οπτική γωνία, μιλούν για τα γεγονότα και σκιαγραφούν το σχολικό περιβάλλον και τα αδιέξοδα της σημερινής νεολαίας: έφηβοι που τους πνίγει η ανία και ταυτόχρονα νιώθουν την πίεση και την αγωνία για το μέλλον τους, αλλά και τον φόβο της απόρριψης από τους συνομηλίκους τους.

Με ένα βιβλίο γεμάτο μηνύματα κλείνουν τη σημερινή μας λίστα οι εκδόσεις Μίνωας. Ο λόγος για “Το Τέρας” του Βασίλη Κουτσιαρή, το οποίο παρουσιάζει τον σχολικό εκφοβισμό, από την αντίθετη όμως πλευρά, και μάς βάζει σε πολλές σκέψεις.

Λίγα λόγια για το βιβλίο: «Τερατάκι» φωνάζω καθημερινά τον συμμαθητή μου τον Τάκη στο σχολείο. Δημήτρη τον λένε κανονικά αλλά τα περισσότερα παιδιά τον φωνάζουμε Τάκη. Εγώ δηλαδή το ξεκίνησα. Μετά έβαλα και κάτι μπροστά και το ’κανα «Τερα-τάκι». Για πλάκα, βέβαια, το λέω! Για να γελάσουμε. Μια μέρα που λείπει αποφασίζω να κρύψω το αγαπημένο του μπλοκ. Πριν το βάλω όμως στην τσάντα μου, του ρίχνω μια ματιά. Στις περισσότερες σελίδες έχει ζωγραφίσει ένα παιδί και ένα τέρας. Μόνο που το τέρας δε μοιάζει καθόλου με κείνον…