Μητέρες θυμάτων γυναικοκτονιών: «Στηρίζει η μία την άλλη, δεν μπορούμε να διανοηθούμε τη ζωή μας χωρίς να έχουμε η μία την άλλη» (vid)

Στις 00:10 της Τρίτης (9/4), λίγες ημέρες μετά τη δολοφονία της Κυριακής Γρίβα έξω από το Αστυνομικό Τμήμα στους Αγίους Αναργύρους, μητέρες θυμάτων βρέθηκαν στο πλατό της εκπομπής «Μεγάλη Εικόνα» του MEGA και μίλησαν ανοιχτά στη Νίκη Λυμπεράκη για το βίωμά τους, τα κενά του συστήματος και όσα πρέπει να αλλάξουν στην Ελλάδα.

Συγκεκριμένα, στο στούντιο του MEGA συνομίλησαν η Κατερίνα Κώτη, μητέρα της Ντόρας Ζαχαριά που δολοφονήθηκε στα 31 της χρόνια από τον πρώην σύντροφό της στη Ρόδο, η Ελένη Κρεμαστιώτη, μητέρα της Ερατούς Μανωλακέλλη, που δολοφονήθηκε στα 24 της από τον εν διαστάσει σύζυγό της στη Λέσβο και η Ρόζα Φωτιάδου, μητέρα της Σοφίας Σαββίδου που δολοφονήθηκε μαζί με τη σύζυγο του δράστη στη διπλή γυναικοκτονία έξω από σούπερ μάρκετ στην Κηφισιά το 2020.

Μαζί τους, η Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικτύου κατά της βίας Κική Πετρουλάκη και από το Διδυμότειχο οι γονείς της Ελένης Τοπαλούδη.

Oι μητέρες των αδικοχαμένων γυναικών μίλησαν για την «κοινότητα» που νιώθουν πως έχουν δημιουργήσει μεταξύ τους και πώς αυτό της βοηθάει. «Η μία στηρίζει την άλλη και δεν ξέρω τι θα κάναμε ειλικρινά όλες μας αν δεν είχε η μία την άλλη. Αυτή η δύναμη, η ενσυναίσθηση, αυτό που νιώθουμε όλες μας, το στήριγμα που έχει η κάθε μία… όταν κάποια δεν νιώθει καλά θα πάρει την άλλη μαμά, αυτές είναι οι μόνες γυναίκες που με καταλαβαίνουν. Μόνο μία μητέρα που έχει χάσει το παιδί της θα καταλάβει», είπε η Κατερίνα Κώτη.

«Θα προτιμούσαμε να μην είχαμε γνωριστεί, και ειδικά κάτω από αυτές τις συνθήκες. Τώρα όμως που έχουμε γνωριστεί δεν μπορούμε να διανοηθούμε τη ζωή μας χωρίς την παρουσία της άλλης», συμπλήρωσε η Ελένη Κρεμαστιώτη.

«Δεν πρέπει να σταματήσουμε να φωνάζουμε και να προειδοποιούμε τα κορίτσια για να γλιτώσουν. Να σώσουμε όσο πιο πολλά κορίτσια μπορούμε. Να σώσουμε έστω ένα κορίτσι. Αυτό θα ήθελαν να κάνουμε και τα δικά μας κορίτσια. Δεν μπορούμε να μένουμε με κλειστό το στόμα όσο βλέπουμε ότι αυτή η μάστιγα δεν έχει σταματήσει», τόνισε η Κατερίνα Κώτη μητέρα της Ντόρας Ζαχαριά, η οποία ταξίδεψε από τη Ρόδο με σκοπό να βρεθεί στο πλατό της εκπομπής.

Η Κούλα Αρμουτίδου, μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη, σε τηλεφωνική σύνδεση με την εκπομπή μίλησε για το πώς νιώθει μία μητέρα που έχει χάσει την κόρη της με αυτόν τον τρόπο, όταν ακούει για μια νέα γυναικοκτονία να λαμβάνει χώρα. «Είναι ό,τι πιο ανατριχιαστικό, ό,τι πιο σπαρακτικό να το ζούμε ξανά. Να ανοίγει ξανά το τραύμα, να αιμορραγεί και να μη σταματάει. Μας έξυσαν για ακόμη μία φορά πληγές αγιάτρευτες. Πονάμε κάθε στιγμή και κάθε λεπτό. Εδώ και πέντε χρόνια και τέσσερις μήνες που έχει συμβεί η φρικιαστική δολοφονία του παιδιού μου, ζω έναν τρομερό γολγοθά, όπως και οι υπόλοιπες μανούλες». 

«Πού πάει αυτή η κοινωνία; Νοσεί ανεπανόρθωτα. Να ασχοληθούμε με τα θύματα, με τις κακοποιημένες γυναίκες και πώς θα τις κάνουμε να μιλήσουν», συμπλήρωσε η Κούλα Αρμουτίδου. «Το παιδί μου είχε πάει με τις φίλες της στο αστυνομικό τμήμα και ούτε καν το άκουσαν. Ούτε κατέγραψαν το συμβάν και το έδιωξαν σαν σκουπίδι. Αυτοί είναι τα σκουπίδια, τα ανεπαρκή και τα άχρηστα της αστυνομίας. Και δεν τους τσουβαλιάζω, δεν είναι όλοι έτσι. Υπάρχουν όμως και αυτοί οι απάνθρωποι. Έπρεπε να μας ειδοποιήσουν την ίδια στιγμή και εγώ θα έφτανα στη Ρόδο. Αλλά τι έκαναν; Έδιωξαν το παιδί αυτοί οι ανεπαρκείς και τον επόμενο χρόνο, όταν δολοφονήθηκε, πήγαν αυτοβούλως στην εισαγγελέα να καταθέσουν. Και ήρθαν τώρα οι αδιάφθοροι και τα βρήκαν όλα καλώς καμωμένα. Εγώ δεν τους πιστεύω και να το μάθει όλος ο ελληνικός λαός. Δεν πιστεύω στους αδιάφθορους της Ελληνικής αστυνομίας». ««Ξέρετε πόσες γυναικοκτονίες έχουν μείνει ανεξιχνίαστες; Τα έχουν σκεπάσει», τόνισε.

Σε τηλεφωνική σύνδεση μίλησε και η κα Σοφία Κυριάκου, Αστυνομικός Β’. «Όσον αφορά στους συναδέλφους και τον υπηρεσιακό τους οπλισμό, υπάρχει μία προβλεπόμενη διαδικασία η οποία ορίζεται με νομοθετικές διατάξεις. Κάθε πέντε χρόνια συγκροτούνται οι επιτροπές αξιολόγησης, ωστόσο οι διαδικασίες, όχι μόνο αξιολόγησης αλλά και ψυχολογικής υποστήριξης του προσωπικού, είναι συνεχείς».

«Οι γυναίκες που έρχονται να καταγγείλουν είναι αδερφές μας, είναι μητέρες μας, σύζυγοι και σύντροφοί μας, είναι συνάνθρωποί μας. Εμείς δεν έχουμε απλώς τη νομική υποχρέωση αλλά και την ηθική υποχρέωση να τις προστατεύουμε. Μιλώντας λιγότερο ως αστυνομικός και περισσότερο ως γυναίκα, να σας πω ότι κάθε φορά που γίνεται μια ανρωποκτονία, το θεωρώ σαν μια προσωπική αποτυχία, ακόμη κι αν δεν έχω άμεση ευθύνη», συμπλήρωσε.