Στην εκπομπή «Πάμε Δανάη!» βρέθηκαν καλεσμένοι το πρωί της Πέμπτης (11/04) οι Αλέξανδρος Ρήγας και Αντώνης Κρόμπας, για να μιλήσουν για την παράσταση “Το Τάβλι” που ξεκινά την περιοδεία της σε πόλεις της Ελλάδας.
Ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης Αλέξανδρος Ρήγας κλήθηκα να σχολιάσει και την ταινία – spin off του “Τι Ψυχή θα παραδώσεις μωρή”, που βρίσκεται στην επικαιρότητα μετά από την ανακοίνωση της ταινίας. «Είναι μια χρονική στιγμή που δεν θα ήθελα να αναφερθώ σε αυτό το πρότζεκτ. Είμαι της λογικής να ολοκληρωθεί πρώτα το σχέδιο και μετά να μιλήσουμε γι΄αυτό» απάντησε αρχικά.
«Δεν είμαι διστακτικός στην υλοποίηση του απλώς είμαι μεγάλος πια. Έχω δει πολλά πράγματα. Η φυσιολογική ροή των πραγμάτων μας λέει ότι καθώς περνούν τα χρόνια ο ενθουσιασμός είναι κάτι που χάνεται. Στην ζωή πολλά πράγματα μπορεί να συζητιούνται και να μην καταλήγουν», ανέφερε.
«Δεν ξέρω αν χρωστούσα ένα τέλος σε αυτό το project. Ήταν η συνθήκη που το έφτασε, δεν ήταν απόφαση δική μου ή κάποιου συγκεκριμένα. Έτυχε να έρθουν έτσι τα πράγματα που να μην ολοκληρωθεί αυτό που γινόταν τότε. Επιθυμώ την ολοκλήρωσή του» δήλωσε.
Ο Αλέξανδρος Ρήγας σχολίασε και το γεγονός ότι έχει φερει στη ζωή μερικούς πολύ εμβληματικούς γυναικείους τηλεοπτικούς χαρακτήρες, αναφέροντας χαρακτηριστικά πως, «Είναι πιο δύσκολο να μπεις στο μυαλό μιας γυναικας, σκηνοθετικά αλλά είναι πιο ενδιαφέρον, γιατί οι γυναίκες έχουν την μαγική σύνθεση να είναι πολύπλοκες, όχι μονο στον τρόπο που αντιλαμβάνονται τη ζωή, αλλά και στον τρόπο που εκφράζονται. Πάντα στον μυαλό ενός σκηνοθέτη αναφέρομαι. Οι άντρες, στο μυαλό του δικό μου, είναι πιστεύω λίγο πιο μονοδιάστατοι».
Οι δύο καλεσμένοι μίλησαν και για την παράσταση, στην οποία πρωταγωνιστούν αυτή την περίοδο. Για το “Τάβλι” είπαν: «Είναι ένα έργο που γράφτηκε στις αρχές του ’70. Ρίχνει φως σε δύο ανθρώπους που είναι βασικοί εκπρόσωποι του μεταπολεμικού λούμπεν και ουσιαστικά έρχονται μετά τα τραύματα της μετεμφυλιακής περιόδου. Βρίσκονται σε κοινωνικό – οικονομικό – ταξικό περιθώριο μιας γενιάς που αποφάσισε να βγει μπροστά τον πόλεμο. Είναι ΄δυο αρνητικοί χαρακτηρες που προσπαθούν με κάθε τρόπο να κάνουν το «μεγάλο κόλπο» για να ανέβουν κοινωνικά και οικονομικά κι να ζήσουν την μεγάλη ζωή. Το αρνητικό σημείο τους είναι ότι μπροστά σε αυτόν τον στόχο θυσιάζουν σχέσεις, φιλία, οικογένεια, έρωτα, με έναν τροπο βαθιά κυνικό. Παρά το ότι οι «αρνητικοί ήρωες»στο τελος καταφερνει να σου προκαλούν στο τέλος την συμπάθεια, ισως γιατί από την αρχή καταλαβαίνεις ότι στο κούτελό τους γράφει “ήττα”».
