Ένας από τους πιο δημοφιλείς μύθους όλων των εποχών και αγαπημένος των δημιουργών κάθε αιώνα ζωντανεύει ξανά επί σκηνής. Ο Ορφέας και η Ευρυδίκη γνωρίζονται, ερωτεύονται και παντρεύονται, όμως την ημέρα του γάμου τους η Ευρυδίκη πεθαίνει. Ο Ορφέας την αναζητά στον Κάτω Κόσμο θέλοντας να την ξαναφέρει πίσω στη ζωή.
Στη σκηνή του θεάτρου Φούρνος, τέσσερις ηθοποιοί εναλλάσσονται στους ρόλους του Ορφέα και της Ευρυδίκης παρουσιάζοντας με μια σύγχρονη οπτική το γνωστό μύθο. Μέσα από μία πολυπρισματική αφήγηση, η Βαρβάρα Νταλιάνη εξετάζει την ιστορία όχι μόνο μέσα από τα δραματουργικά και καλλιτεχνικά του διακείμενα, αλλά και μέσα από τις φιλοσοφικές, τελετουργικές και επιστημονικές του προεκτάσεις.
Με αφορμή αυτές τις πολλαπλές εκδοχές η παράσταση μιλάει για τους διαφορετικούς τρόπους που κατανοούμε τον έρωτα και τον θάνατο διαχρονικά. Παρουσιάζεται έτσι η διαρκής ανάγκη του ανθρώπου να αφηγείται την ίδια ιστορία. Στην Παλινωδία, ζωντανεύει η μεγαλύτερη θυσία που έγινε ποτέ για τον έρωτα.
* Παλινωδία: 1. Η ανάκληση όσων ειπώθηκαν προηγουμένως 2. Η συμπεριφορά που χαρακτηρίζεται από ανακολουθίες και αντιφάσεις. ΕΤΥΜ & παλινωδώ , ανακαλώ όσα υποστήριξα προηγουμένως ΣΥΝ (καθημ.) λέω και ξελέω. Εδώ αναφορά στο ποιητικό έργο του Ορφέα Διαθήκαι ή αλλιώς Παλινωδία. Λέγεται πως ο Ορφέας στο τέλος της ζωής του έγραψε την Παλινωδία αρνούμενος προηγούμενο ποίημά του στο οποίο μιλούσε για την ύπαρξη πολλών θεών και αποδεχόμενος πλέον έναν θεό δημιουργό των πάντων.
