Η αρπαγή

Μια νεαρή μαία Λίντια περνά μια βραδιά με τον οδηγό λεωφορείου Μίλος και ύστερα χάνεται από τη ζωή του. Όμως μετά από ένα χρόνο σχεδόν θα ξανασυναντηθούν τυχαία (;) με τη Λίντια να κρατά στην αγκαλιά της ένα νεογέννητο μωρό

Οι έντιμες προθέσεις δεν αμφισβητούνται από την ταλαντούχα Ιρίς Καλτενμπάκ, η οποία με την πρώτη κιόλας ταινία της κλέβει τις εντυπώσεις, μαζί με κάποια βραβεία (σεναρίου στο Δεκαπενθήμερο των Κανών, καλύτερης ταινίας στο πρόσφατο Γαλλόφωνο Φεστιβάλ της Ελλάδας). Όμως αυτό δεν αρκεί προκειμένου να δοθεί μια εμφατική όσο και πειστική ερμηνεία των δεκάδων ψεμάτων με τα οποία γεμίζει η Λίντια τη ζωή της. Η μεθοδικότητα με την οποία καλλιεργεί τις εμμονές της η ηρωίδα, χρησιμεύει στην Καλτενμπάκ για να τονώσει το δράμα της με ενέσεις ψυχολογικού θρίλερ.

Όμως η «Αρπαγή» δεν βρίσκει πάντα το στόχο της. Ως έργο που θέλει να στηλιτεύσει την δικτατορία των κοινωνικών στερεοτύπων που ορίζουν τι είναι αποδεκτό ή έστω «φυσιολογικό» σε αυτή, η «Αρπαγή» δυσκολεύεται να βρει το μέτρο χωρίς να αποφύγει κάποιες κορώνες διδακτισμού. Αυτό συμβαίνει επειδή η σκηνοθέτρια θέλει να μιλήσει για πάρα πολλά (φιλία, μοναξιά, ανασφάλεια, αγάπη, μητρότητα κ.α.) αλλά δεν έχει ακόμη την εμπειρία για να το κάνει χωρίς κενά ή δυστοκία στην αφήγηση. Διαθέτει όμως μια ακαταμάχητη πρωταγωνίστρια, που για αυτήν και μόνο αξίζει να δει κάποιος το φιλμ.