Πρεμιέρα έκανε χθες Πέμπτη, 16/05, η πολυαναμενόμενη Megalopolis του Φράνσις Φορντ Κόπολα στο Φεστιβάλ των Καννών, αποκαλύπτοντας ένα εξαιρετικά φιλόδοξο έργο που ο 85χρονος σκηνοθέτης ετοίμαζε επί δεκαετίες.
Σύμφωνα με το Variety, για ακόμη μια φορά ο Κόπολα έκανε τους πάντες στις Κάννες να μιλούν για αυτόν, με το δυστοπικό του δράμα να διχάζει το κοινό, που παρευρέθηκε στην πρεμιέρα.
Η βραδιά ξεκίνησε με ένα τετράλεπτο standing ovation κατά την είσοδό του σπουδαίου σκηνοθέτη στην αίθουσα. Αφού έπεσαν οι τίτλοι τέλους – που περιλάμβαναν ένα αφιέρωμα στην εκλιπούσα σύζυγό του Eleanor – και άρχισε το χειροκρότημα, ο Coppola αγκάλιασε τους πρωταγωνιστές του, Adam Driver και τον Giancarlo Esposito και συγκινήθηκε καθώς έβγαζε λόγο αφιερώνοντας την ταινία στην ελπίδα και την οικογένεια.
«Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ. Είναι τόσο αδύνατο να βρω λόγια για να σας πω πώς αισθάνομαι», είπε ο Coppola και στη συνέχεια παρουσίασε τα μέλη της οικογένειάς του στο κοινό. «Αλλά δεν ήταν η μόνη οικογένεια, γιατί όλοι αυτοί οι υπέροχοι ηθοποιοί και άνθρωποι ήταν όλη η οικογένειά μου. Όπως λέει ο Σίζαρ [ο χαρακτήρας του Driver στην ταινία], είμαστε όλοι μια οικογένεια. Είστε όλοι τα ξαδέλφια μου. Είμαστε ένα. Είμαστε η ανθρώπινη οικογένεια. Όπως βλέπετε στο τέλος, σε αυτούς πρέπει να υποσχεθούμε πίστη: σε ολόκληρη την οικογένειά μας και σε αυτό το όμορφο σπίτι, τη Γη, που έχουμε. Αυτή είναι η ευχή μου. Να είναι τα παιδιά που θα κληρονομήσουν αυτόν τον όμορφο κόσμο από εμάς. Η πιο σημαντική λέξη που έχουμε είναι η πιο όμορφη λέξη σε κάθε γλώσσα: «esperanza». Ελπίδα. Και σε αυτή το αφιερώνω».
Όσο ένθερμη κι αν ήταν η ανταπόκριση του κοινού στην παρουσία και τα λόγια του σκηνοθέτη, τόσο διχασμένη φάνηκε να είναι η ανταπόκριση των κριτικών για το «Megalopolis».
Κάποιες κριτικές ήταν εξαιρετικά κακές. Ο Peter Bradshaw για τον Guardian την αποκάλεσε «μεγα-φουσκωμένη και μεγα-βαρετή». Ο Tim Grierson για την Screen Daily την αποκάλεσε «καταστροφή», «παρακωλυμένη από αυθαίρετη πλοκή και μουδιαστική υπερβολή». Ο Kevin Maher για τους Times του Λονδίνου έγραψε ότι πρόκειται για ένα «έκτρωμα που σπάει το κεφάλι». Η κριτικός Jessica Kiang είπε ότι το «Megalopolis» «είναι μια ανοησία τόσο γιγαντιαίων διαστάσεων που είναι σαν να παρακολουθείς την πραγματική πτώση της Ρώμης».
Αλλά ορισμένοι κριτικοί απάντησαν με θαυμασμό για τη φιλοδοξία της ταινίας. Με στοργή, ο Bilge Ebiri του New York Magazine είπε ότι η ταινία «μπορεί να είναι το πιο τρελό πράγμα που έχω δει ποτέ». Ο David Ehrlich για το IndieWire επαίνεσε μια «δημιουργικά αδέσμευτη προσέγγιση» που «μπορεί να μην οδήγησε σε πλεόνασμα δραματικά συνεκτικών σκηνών, αλλά υποβαστάζει ολόκληρη την ταινία με μια χαλαρότητα που καθιστά σχεδόν αδύνατο να κοιτάξεις αλλού».