Διάφανος ύπνος, σε σκηνοθεσία Σταύρου Στάγκου στο Θέατρο Άλφα
Ένα πρωτότυπο και πολυεπίπεδο θεατρικό έργο ανεβαίνει στο Θέατρο Άλφα, ο «Διάφανος ύπνος», σε σκηνοθεσία του Σταύρου Στάγκου, βασισμένο στο βιβλίο «Τα όνειρα στο Τρίτο Ράιχ» της Charlotte Beradt (Εκδόσεις Άγρα 2015).
Από το 1933 έως το 1939 η Γερμανοεβραία δημοσιογράφος Charlotte Beradt, συγκέντρωσε περί τα 300 όνειρα Γερμανών πολιτών, γιατρών, νοικοκυρών, εφήβων, δημοσιογράφων και άλλων, Εβραίων και μη, που ζούσαν, όπως και η ίδια, κάτω από την πραγματικότητα του πρώιμου Τρίτου Ράιχ, αναδεικνύοντας το ερώτημα κατά πόσο υπό το ναζιστικό καθεστώς ο ύπνος ήταν πράγματι ιδιωτική υπόθεση. Τα όνειρα προσλαμβάνουν έτσι χαρακτήρα ιστορικής πηγής και αφηγούνται τη ζωή υπό τη μόνιμη απειλή της τρομοκρατίας, άλλοτε μοιάζοντας να αντλούν έμπνευση από τις σκοτεινές εικόνες του Κάφκα και άλλοτε προαναγγέλλοντας τον εφιάλτη του οργουελικού Μεγάλου Αδελφού.
Τα όνειρα καταδεικνύουν μέχρι τίνος βαθμού είναι ικανό να ασκήσει έλεγχο ένα ολοκληρωτικό καθεστώς πάνω στον πολίτη, δεδομένου ότι ακόμα και κατά τη διάρκεια του ύπνου, όταν ο άνθρωπος υποτίθεται πως είναι μόνος με τον εαυτό του, η τρομοκρατία και η προπαγάνδα εισέβαλαν άλλοτε απροκάλυπτα και άλλοτε ύπουλα στα όνειρά του για να τον συνθλίψουν.
Η παράσταση παρακολουθεί την πορεία πέντε ανθρώπων διαφορετικών ηλικιών, διαφορετικής κοινωνικής θέσης και διαφορετικών απόψεων που συναντώνται κάθε χρόνο από το 1933 μέχρι το 1939 στην ετήσια χοροεσπερίδα της μικρής τους πόλης στη Βόρεια Γερμανία για να χορέψουν Swing και Charleston και αναβιώνοντας μια παλιά μεσαιωνική παράδοση να μοιραστούν κάποιο όνειρό τους από τη χρονιά που πέρασε. Σιγά σιγά ο τρόμος, η απόγνωση και η φρίκη εισβάλλουν στον ύπνο των ανθρώπων και τους καθιστούν ευάλωτους στον έλεγχο και την τιμωρία από τη ναζιστική εξουσία που παραμονεύει. Η υποψία που διαπερνά τις επί σκηνής σχέσεις, δεν αφορά μόνο στις πράξεις ή στις θέσεις τους, αλλά αυτό που θα μπορούσε να κάνει, να σκεφτεί ή να ονειρευτεί, με συνέπεια καμιά συμπεριφορά ακόμα και η πιο «υποδειγματική», να μην καθιστά κάποιον υπεράνω υποψίας: η μοναδική επιλογή που έχει το άτομο για να επιβιώσει είναι να ευθυγραμμιστεί με το καθεστώς, ακόμα και όταν ονειρεύεται.
Ταυτόχρονα ένας αφηγητής μάς εισάγει στις αλλαγές που συμβαίνουν στη ζωή τους μεταφέροντάς μας πραγματικά γεγονότα της εποχής και αλήθειες για τους ήρωες που δεν τους επιτρέπεται να μοιραστούν μεταξύ τους.
Η παράσταση έχει λάβει επιχορήγηση από το ΥΠΠΟ.