Μέντιουμ
H δεύτερη μόλις ταινία της Χριστίνας Ιωακειμίδη βασίζεται στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Γιώργου Συμπάρδη και περιγράφει μια τρυφερή ιστορία ενηλικίωσης.
Η 16χρονη Ελευθερία που έχει χάσει πρόσφατα τη μητέρα της φτάνει στην Αθήνα για να βοηθήσει την έγκυο αδελφή της. Την προσοχή της θα κερδίσει ο νεαρός Άγγελος που ζει στο διπλανό διαμέρισμα και θα αρχίσουν να κάνουν παρέα. Ώσπου μια απρόσμενη έκπληξη θα βάλει φρένο στις επιθυμίες της νεαρής κοπέλας.
Στο ερωτικό καμίνι της ΑθήναςΗ ερωτική αφύπνιση της Ελευθερίας συμπίπτει με τον καυτό αυγουστιάτικο καύσωνα που βάζει φωτιά στα μπετόν της Αθήνας. Η κάμερα της Ιωακειμίδη συλλαμβάνει υποδειγματικά την αίσθηση προσμονής και ελπίδας που γεννιέται στην αθώα κοπέλα στο νέο περιβάλλον που ζει, ενώ ταυτόχρονα αποτυπώνει εξαίσια την πνιγηρή ατμόσφαιρα μιας ανυπόφορης ζέστης που σκεπάζει τα πάντα.
Σε μια ιστορία που συμβαίνουν ελάχιστα, η όλο φρεσκάδα και αθωότητα παρουσία του νεαρού κοριτσιού αρκεί για να προσδώσει στα καλοφτιαγμένα κάδρα της σκηνοθέτριας του «Χαρίσματος» (η πρώτη της ταινία από το 2010) μια βαθιά αισθαντική ματιά και μια υπόγεια γοητεία που δεν γίνεται να μην σας συμπαρασύρει. Στην τυπική ιστορία ενηλικίωσης που αφηγείται το σενάριο –διασκευή του ομότιτλου μυθιστορήματος του Γιώργου Συμπάρδη χωράνε και μερικές ακόμη χρήσιμες λεπτομέρειες.
Σαν το ανεπιτήδευτο προσωπικό δράμα της ηρωίδα που δένει λειτουργικά με την κοινωνική κριτική (κάπως αδικαιολόγητα ανεβαίνει μερικές φορές η ένταση στους διαλόγους) αλλά και το ευεργετικό χιούμορ. Ειδικά στις σκηνές που εμφανίζεται η Μάρθα Φριντζήλα. Τρομερή η παρουσία της νεαρής Αγγελικής Μπεβεράτου που παίζει κυρίως με τις σιωπές, το ανέκφραστο βλέμμα και την αδιόρατη μελαγχολία.