Ποτέ πριν δεν είχαν δοθεί τόσα πολλά βραβεία σε νέους ηθοποιούς το ίδιο βράδυ. Όχι μόνο γιατί οι θεσμοί βραβείων Μερκούρη και Χορν αδερφοποιήθηκαν για μια απονομή, αλλά και γιατί ο σταυρός του Δημήτρη Χορν αναζητούσε νέο κάτοχο επί τρία χρόνια (εξαιτίας της παύσης της πανδημίας). Με ανοιχτούς αυτούς τους… λογαριασμούς, λοιπόν, νωρίτερα το απόγευμα αποδόθηκαν αθροιστικά τέσσερα βραβεία, μεγαλώνοντας την καθιερωμένη γιορτή για τη νεότερη γενιά του θεάτρου. Ελίνα Ρίζου, Αναστάσης Ροϊλός, Φώτης Στρατηγός και Δημήτρης Καπουράνης, τα ονόματα αυτών.
Νικήτρια για τρεις ερμηνείεςΗ Ελίνα Ρίζου είναι η νικήτρια της χρυσής καρφίτσας της Μελίνας Μερκούρη για τη σεζόν 2022-2023 έχοντας προταθεί με αφορμή τρεις ερμηνείες της (στις παραστάσεις «Μυθιστόρημα» σε σκηνοθεσία Παναγιώτη Εξαρχέα, «Ο παγοπώλης έρχεται» σε σκηνοθεσία Ακύλλα Καραζήση και «Καμπάνες τα μεσάνυχτα. Κάποιες κυρίες διασκεδάζουν» σε σκηνοθεσία Μάνου Βαβαδάκη).
«Με τιμά που μου λέει μπράβο μια επιτροπή, τα μέλη της οποίας θαυμάζω, με τιμά που ήμουν συνυποψήφια με ηθοποιούς που εκτιμώ, δεν με τιμά που έχω προλάβει να χαρώ ήδη για το έπαθλο του βραβείου» είπε η Ελίνα Ρίζου σχολιάζοντας εμφατικά την ανάγκη μιας συντεταγμένης πολιτειακής στήριξης για το θέατρο που ρέπει σε μια εμπορική συναλλαγή. Με την ευχή οι καλλιτέχνες «να αντέχουμε και να αντιστεκόμαστε» η Ελίνα Ρίζου δεν ξέχασε να μνημονεύσει την πρώτη της θεατρική δασκάλα Άννα Μακράκη, κοσμώντας το σμαραγδί της φόρεμα με την καρφίτσα της Μελίνας.
Το ίδιο χαρούμενοι μα περισσότερο φειδωλοί σε δηλώσεις οι νικητές των βραβείων Χορν. Καθώς ο σταυρός του Δημήτρη Χορν περνούσε ανά πέντε λεπτά από το ένα στέρνο στο άλλο, ο Αναστάσης Ροϊλός, έδινε τη σκυτάλη στο Φώτη Στρατηγό, ο οποίος με τη σειρά του παρέδιδε το σταυρό στον Δημήτρη Καπουράνη.
Ο τελευταίος τιμήθηκε για την ερμηνεία του στην «Άλλη Θήβα» σε σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου για τη σεζόν 2022-2023 δηλώνοντας «μικρός σε τέτοιες περιστάσεις», ευχαριστώντας τον σκηνοθέτη αλλά κυρίως τον συμπρωταγωνιστή του Θάνο Λέκκα «για το χώρο και την αγάπη που μου έδωσε». Αντίστοιχα, ο Φώτης Στρατηγός διακρίθηκε για την πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση στην παράσταση «Πόσο κοστίζει να ζεις» (σεζόν 2021-2022) σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου χαρούμενος που οι συμπρωταγωνίστριες του στην παράσταση Αμαλία Καβάλη και Ειρήνη Μακρή ήταν η μεν, η περσινή νικήτρια και η δε, φετινή υποψήφια. Ο Αναστάσης Ροϊλός βραβεύτηκε για την εμφάνιση του στο «Γυάλινο κόσμο» (2019-2020) σε σκηνοθεσία του Γιώργου Νανούρη ευχόμενος να συνεχίσει «με τις ίδιες αξίες που μας έφεραν εδώ».
Άγνωστο το μέλλον των δύο θεσμών;Παρά το αμιγώς εορταστικό κλίμα, και οι δύο θεσμοί βρίσκονται σε σημείο καμπής για το μέλλον τους. Οι πόροι που διατίθενται ως κληροδότημα από τους σπουδαίους ονοματοδότες τους – το Ίδρυμα Μελίνας Μερκούρη και το καταπίστευμα που ο Γιάννης Χορν (ο αδερφός του Δημήτρη) παραχώρησε στο Σταμάτη Φασουλή ο οποίος με τη σειρά του διέθεσε σε ένα θεσμό – εξαντλούνται. Τόσο η Γενική Γραμματέας του Ιδρύματος Μερκούρη Μανουέλα Παυλίδου όσο και ο ιδρυτής των βραβείων Χορν, Σταμάτης Φασουλής έχουν αναζητήσει στήριξη των θεσμών που εκπροσωπούν στο Υπουργείο Πολιτισμού, προκειμένου να μην χαθεί το νήμα της συνέχειας. Πρόκειται, εξάλλου, για δύο θεσμούς που έχουν εντοπίσει (επί 17 και 24 χρόνια αντίστοιχα) τον ανθό της νέας ελληνικής ερμηνείας, συμβάλλοντας τα μέγιστα στην ανάδειξη της επόμενης θεατρικής γενιάς. Αν και η στάση του ΥΠΠΟΑ δεν έχει γίνει ακόμα γνωστή, είναι – όπως όλα δείχνουν – επιβεβλημένο να αναλάβει το κόστος της διοργάνωσης που δεν είναι παρά το χρηματικό έπαθλο για κάθε νικητή ύψους 3.000 ευρώ ετησίως.
Από φέτος και οι δύο κριτικές επιτροπές των βραβείων ανανεώθηκαν. Για το βραβείο Μερκούρη συναποφασίζουν οι Ρένη Πιττακή, Μιχαήλ Μαρμαρινός, Αμαλία Μουτούση, Δηώ Καγκελάρη και Ματίνα Καλτάκη ενώ για το βραβείο Χορν οι Σταμάτης Φασουλής, Λυδία Κονιόρδου, Αντιγόνη Κάραλη, Ειρήνη Μουντράκη και Μυρτώ Λοβέρδου. Όπως δήλωσε και ο κ. Μαρμαρινός στην έναρξη της απονομής «αυτά τα βραβεία δεν είναι μια απλή διαδικασία. Παρακολουθούμε την πορεία των ηθοποιών στο χρόνο αλλά και τη στάση τους απέναντι στα πράγματα, απέναντι στο θέατρο, μια τέχνη κατ’ εξοχήν χειροποίητη. Υπάρχουν πολλοί καλοί ηθοποιοί εκεί έξω, αλλά προκειμένου να μην αδικηθεί κανείς τα βραβεία δεν δίνονται για το hit της στιγμής, αλλά γιατί έχει δοθεί αγώνας και αφοσίωση. Τότε το βραβείο έχει νόημα».