Το πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος: Ο μονόλογος με τον Αργύρη Ξάφη επιστρέφει τον Οκτώβριο στο Θέατρο Θησείον
«Το πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος», ο καταιγιστικός μονόλογος του Ζουζέπ Μαρία Μιρό, με τον Αργύρη Ξάφη, επιστρέφει, τον Οκτώβριο, στο Θέατρο Θησείον, σε σκηνοθεσία Ζωής Ξανθοπούλου.
Το καθηλωτικό κείμενο του Ζουζέπ Μαρία Μιρό βρήκε τον ιδανικό ερμηνευτή στο πρόσωπο του Αργύρη Ξάφη ο οποίος, υπό τη σκηνοθετική οδηγία της Ζωής Ξανθοπούλου, μας παραδίδει έναν καταιγιστικό μονόλογο, μια από τις πιο μεστές και συναρπαστικές ερμηνείες της χρονιάς, ένα πραγματικό παραστασιακό επίτευγμα. Μετά τα διαδοχικά sold out και τις αποθεωτικές κριτικές, «Το πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος» συνεχίζει την πορεία του με νέες παραστάσεις από την 1η Οκτωβρίου στο Θέατρο Θησείον.
Ο Αργύρης Ξάφης πρωταγωνιστεί στον μονόλογο του Ζουζέπ Μαρία Μιρό ερμηνεύοντας και αποκαλύπτοντας όλους τους εμπλεκόμενους χαρακτήρες γύρω από το νεκρό σώμα ενός έφηβου αγοριού.
Η Ζωή Ξανθοπούλου σκηνοθετεί το έργο του βραβευμένου Καταλανού συγγραφέα και με σύμμαχο τη μοναδική ερμηνεία του Αργύρη Ξάφη, το μετουσιώνει σε ένα συγκλονιστικά αιχμηρό tour-de-force που πραγματεύεται την καταστροφή της ομορφιάς και τα βάθη της ανθρώπινης σεξουαλικότητας και επιθυμίας.
Το έργοΤο βραβευμένο έργο του Ζουζέπ Μαρία Μιρό «Το πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος» (Βραβείο BORN 2020 και Εθνικό Βραβείο Δραματουργίας 2022) ξεκινάει με την υποσημείωση “Γραμμένο για έναν ή μια ηθοποιό. Το φύλο του δεν ενδιαφέρει. Ούτε η ηλικία του. Ούτε η σωματική διάπλαση.”
Ένας έφηβος, το πιο όμορφο αγόρι σε όλη την αγροτική περιοχή της Καταλονίας, βρίσκεται νεκρός στη μέση του πουθενά. Με αφορμή αυτό το γεγονός, ξεδιπλώνεται η παθογένεια της κλειστής κοινωνίας μιας επαρχιακής πόλης στην οποία δε συμβαίνει ποτέ τίποτα.
Παιδεραστία, ομοφοβία, ένοχα μυστικά, καταπιεσμένες ζωές κι ένα τραγούδι που ξυπνά τις πιο εφιαλτικές αναμνήσεις. Όσα δε λέγονται, οδηγούν στον αφανισμό των ηρώων, πραγματικό και υπαρξιακό. Ζωντανοί- νεκροί βυθισμένοι στους πόθους και στα ένστικτά τους, εγκλωβισμένοι στον καθωσπρεπισμό και σε στερεοτυπικές κατασκευές.
Αλήθεια, πόσο συνένοχοι είμαστε όταν μένουμε απλοί θεατές αυτής της ανθρωποφαγίας;
Ο Αργύρης Ξάφης υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση της Ζωής Ξανθοπούλου και με όχημα τη βραβευμένη μετάφραση (Βραβείο Eurodram) της Μαρίας Χατζηεμμανουήλ ερμηνεύει τον πολυπρόσωπο μονόλογο του Μιρό σαν μία εξορκιστική τελετουργία, εμβαθύνοντας στο τραγικό γεγονός της δολοφονίας του έφηβου αγοριού. Οι χαρακτήρες που υποδύεται παλεύουν με τις δικές τους επιθυμίες, αλλά και εκείνες που τους επιβάλλονται από τις καταπιεστικές κοινωνικές δομές μίας φαινομενικά δεμένης κοινότητας. Τη μουσική έχει συνθέσει ειδικά για την παράσταση ο Φώτης Σιώτας.