Έναν ακριβώς χρόνο μετά τα Φθηνά Tricks, ο Bloody Hawk κυκλοφόρησε το σίκουελ του εκπληκτικού αυτού δίσκου – που ήταν ανάμεσα στους αγαπημένους μου για την περασμένη χρονιά. Με τίτλο, Φθηνά Tricks 2, ο δίσκος ξεκινάει με μια σαφή αναφορά στον προκάτοχό του από την πρώτη κιόλας μελωδία, όπου ακούμε το γνώριμο “Ήταν όλα ένα κόλπο” που μας στοίχειωσε στο “Φάντασμα”, ενώ λίγα δευτερόλεπτα λεπτά μετά ακούμε τη φωνή του Mad Clip να ραπάρει “Δεν θα πεθάνω φτωχός” – λες και δεν ήταν ήδη αρκετά ψαρωτικό το “Κρίμα”. Το πρώτο κομμάτι αυτό δίνει τον τόνο για έναν δίσκο εξίσου δυνατό με αυτόν που είχαμε ακούσει πέρσι. Απόδειξη κομμάτια όπως το δεύτερο track, “Βαλαωρίτου”, το οποίο με έκανε για ακόμη μια φορά να σκέφτομαι ότι ο Mateos Nps πρέπει να είναι μάγος, γιατί δεν γίνεται να φτιάχνει τέτοια απίστευτα beats – λίγους μήνες μάλιστα, μετά την απίστευτη δουλειά που έκανε στα πρώτα Φθηνά Tricks. Όλος ο δίσκος κυλάει κάπως έτσι, με φοβερά beats, εθιστικά flow, αψογους στίχους – όλα αυτά χαρακτηριστικά του Bloody εδώ και χρόνια. Αγαπημένα μου κομμάτια τα Κρίμα, Βαλαωρίτου, Τροχόσπιτο Freestyle, Κλείσε, Πάνω. Ο Bloody Hawk γύρισε όπως όφειλε, όπως μας έχει συνηθίσει και μας κάνει να ανυπομονούμε ακόμα περισσότερο για την συναυλία του στο Γήπεδο της Νέας Σμύρνης σε λίγες εβδομάδες.
Κυκλοφορεί από Minos EMI & Universal
Κάθε φορά που η Nalyssa Green κυκλοφορεί νέο δίσκο, για εμένα είναι ένα ιδιαίτερο γεγονός, πρέπει να βρω τον χρόνο να τον ακούσω με την ησυχία μου, κάπου ήρεμα, μόνη μου με ακουστικά. Έτσι άκουσα και το τελευταίο άλμπουμ της, με τίτλο Πολύ καλή στα πάρτυ. Τον τίτλο του δίσκου τον ξέραμε καιρό, όταν είδαμε το artwork του δίσκου, δηλαδή. Θα ήταν λογικό λοιπόν να περιμένουμε έναν δίσκο γεμάτο party anthems, ετσι; Ειδικά όταν το μπιτάτο Όλα τα πάρτυ του κόσμου, ήταν η πρώτη γεύση που πήραμε από τον δίσκο αυτό. Βέβαια, αν ξέρεις την Nalyssa Green, ξέρεις ότι δεν μένει ποτέ στην επιφάνεια και πάντα πρέπει να είσαι προετοιμασμένος γι’ αυτό. Εγώ, αν και προίδεασμένη, σίγουρα δεν είχα προετοιμαστεί για αυτά τα 11 αυτά κομμάτια. Το πρώτο τραγούδι, Όλα Άμμος και η εφιαλτική εικόνα που ζωγραφίζει, ήταν η ιδανική εισαγωγή. Αμέσως έρχεται και το ομώνυμο με τον δίσκο κομμάτι για να σου κάνει ξεκάθαρο ότι αυτός ο δίσκος είναι για όλους εμάς που νιώθουμε πλήρως μόνοι μέσα στον συνωστισμό, που νιώθουμε να μας ρουφάει η άμμος, που μπορούμε όμως να κάνουμε τις κόκκινες πληγές, κίτρινες σαν τον ήλιο. Παρ’ όλο που αυτός δεν είναι ένας συνηθισμένος δίσκος για πάρτι, το Nail Salon και το Όλα τα πάρτυ του κόσμου, μπορούν άνετα να μπουν στην party playlist σου.
Κυκλοφορεί από Inner Ear
Η Ιταλίδα εκπρόσωπος της φετινής Eurovision ήταν σίγουρα ανάμεσα στις μεγάλες αποκαλύψεις του διαγωνισμού, μαζί με τον Ολλανδό Joost – που μπορεί να μην διαγωνίστηκε αλλά τον αγαπήσαμε για τη στάση του – και φυσικά τον Γάλλο Slimane. Η μόλις 23χρονη Mango κυκλοφόρησε τον πρώτο ολοκληρωμένο δίσκο της – είχε προηγηθεί ένα EP που αγαπήθηκε πολύ στη γειτονική χώρα, με το “Ci pensiamo domani” να γίνεται 4 φορές πλατινένιο. Το poké melodrama, όμως, ίσως και να είναι η πιο σημαντική στιγμή της καριέρας της κι αυτό γιατί φρέσκια από τον διαγωνισμό της Eurovision 2024, έρχεται να αποδείξει ότι έχει να δώσει πολλά περισσότερα από το “La noia”, το οποίο φυσικά και περιλαμβάνεται στον δίσκο, αλλά δεν είναι το highlight. Το δυναμικό Melodrama, η μπαλάντα της με τον Marco Mengoni “uguale a me”, το χορευτικό Che t’o dico a fa’ που λάτρεψα για τις αναφορές στην Νάπολη, είναι πολύ πιο ενδιαφέροντα και ενδεικτικά του ταλέντου της. Βέβαια, εντόπισα και κάποιες αστοχίες, κομμάτια όπως το ‘Smile’, που ενώ ξεκίνησε πολύ δυναμικά με ένα φοβερό κουπλέ, το ρεφρέν μου φάνηκε εντελώς ξένο, σαν να βιάστηκε να το κάνει πιο ‘πιασάρικο’, μία αίσθηση που μου προκάλεσαν και μερικά ακόμα όχι τόσο δυνατά κομμάτια. Συνολικά, όμως, ήταν ένας πολύ ευχάριστος δίσκος, που σίγουρα βρήκε τη θέση του στην playlist μου.
Λίγες μέρες πριν ανέβουν για πρώτη φορά στη σκηνή της Τεχνόπολης, σήμερα Δευτέρα 3 Ιουνίου για το ιδανικό φινάλε του φετινού Athens Jazz, οι Καναδοί πρωτοπόροι της τζαζ κυκλοφόρησαν το τελευταίο από τα τρία Mid Spiral EP τους. Οι Al Sow, Chester Hansen και Leland Whitty ξεκίνησαν την μουσική αυτή τριλογία, μόλις αυτόν τον μήνα, για να μας κρατούν σε εγρήγορση πριν το πρώτο τους live στην Αθήνα. Το τρίπτυχο ξεκίνησε με το γκρουβάτο Chaos, συνέχισε με το Order,και έκλεισε με το Growth. Νομίζω ότι το Growth είναι η χαρακτηριστική λέξη για να περιγράψει κανείς αυτό που ακούσαμε, κι αυτό γιατί, ενώ έμειναν πιστοί στον ήχο τους, τους είδαμε να τον εξελίσσουν, παίζοντας περισσότερο με pop, rock ήχους που μας άρεσαν πολύ. Από τα τρία EP ξεχωρίζω τα Last Laugh, Eyes on Me, Playground, First Love, Celestial Hands.