Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη σ’ έναν απολογισμό για τα 50 χρόνια στο τραγούδι: Γιατί ξεχωρίζει την τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 (vid)
Λίγες μέρες πριν «ανοίξει» τις συναυλίες στον Κήπο του Μεγάρου στις 10 Ιουνίου, η Άλκηστις Πρωτοψάλτη μιλά στην εκπομπή Στούντιο 4 και θυμάται μεταξύ άλλων τα πρώτα της βήματα στην ελληνική δισκογραφία.
«Ο εξωτερικός χώρος του Μεγάρου Μουσικής έχει μια άλλη μαγεία. Η ιδιαιτερότητά του είναι ότι ο καθένας φέρνει το καρεκλάκι του, το μαξιλαράκι του, την κουβερτούλα του γιατί έχει λίγη δροσιά το απόγευμα, και όταν βγαίνεις εσύ στη σκηνή νομίζεις ότι είσαι σε μια παραλία και ο κόσμος έχει μαζευτεί για να ακούσει μουσική», ανέφερε η Άλκηστις Πρωτοψάλτη ανυπομονώντας να ανοίξει τις καλοκαιρινές συναυλίες στον Κήπο του Μεγάρου.
«Αυτή θα είναι και η μοναδική μου συναυλία στην Αθήνα. Θα πω τραγούδια που έχουμε αγαπήσει, τραγούδια με ευαισθησία, με ένταση, τραγούδια που αγγίζουν το παρελθόν και έρχονται στο τώρα, τραγούδια ‘πειραγμένα’, τραγούδια καινούρια».
Όσο για τους λόγους που η ίδια πιστεύει πως ο κόσμος την αγαπάει τόσο, η Άλκηστις Πρωτοψάλτη ανέφερε: «Ο κόσμος βλέπει μία αλήθεια πάνω μου. Η Άλκηστις πάνω και κάτω από τη σκηνή δεν έχει καμία διαφορά. Είμαι 50 χρόνια στο ελληνικό τραγούδι. Η αγάπη μου, το πάθος μου και η όρεξή μου να συνεχίζω να ψάχνω σε αυτό το ορυχείο που λέγεται μουσική δεν έχει μειωθεί ούτε ένα χιλιοστό. Και το πιο συγκλονιστικό, μετά από 50 χρόνια που είμαι στη μουσική, είναι ότι στις συναυλίες μου από κάτω βλέπω τρεις γενιές. Το παιδί δέκα χρονών, τη μαμά και τον μπαμπά των 35 και βλέπω και τη γιαγιά. Δεν περιγράφεται αυτό το συναίσθημα».
Θα μπορούσε μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια πορείας της να ξεχωρίσει μία στιγμή; Η ίδια απάντησε: «Αυτό που μου έρχεται αυθόρμητα να σας πω είναι πίσω στο 2004, στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων, όταν κάποια στιγμή εκεί που περπατούσαμε για να βγούμε στη σκηνή και δεν ακούγαμε τίποτα, ξαφνικά βγαίνουμε σε ένα στάδιο 80-100 χιλιάδων ανθρώπων που φώναζαν. Όπου και να γυρνούσα τα μάτια μου έβλεπα χρώματα, χαρούμενους ανθρώπους. Το λέω τώρα και ανατριχιάζω σαν να το ξανά ζω. Την ώρα που έλεγα τα ‘Παιδιά του Πειραιά’, το υπέροχο αυτό τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι αντίκρυσα τότε κι ένα υπέροχο φεγγάρι…».
«Ακούω πολλά είδη μουσικής, ανάλογα τη στιγμή. Από νησιώτικα μέχρι Μαρία Κάλλας», είπε ενώ συμπλήρωσε πως τη βοηθούν να αποφορτιστεί ένα καλό βιβλίο, ένα ταξίδι, ένα ήσυχο απόγευμα σε μια παραλία, τα ηλιοβασιλέματα, αλλά κυρίως οι φίλοι και οι αγαπημένοι της άνθρωποι.
Λίγες μέρες πριν «ανοίξει» τις συναυλίες στον Κήπο του Μεγάρου στις 10 Ιουνίου, η Άλκηστις Πρωτοψάλτη εύχεται στον κόσμο που θα βρεθεί εκεί να βρει έναν λόγο για να θυμάται αυτή τη συναυλία και στιγμές που έζησε σε αυτή, ενώ αποκάλυψε πως τον χειμώνα θα έχουμε την ευκαιρία να την απολαύσουμε σε μια ιδιαίτερη μουσική παράσταση στο Θέατρο Παλλάς με τίτλο «Τα τραγούδια των άλλων που αγάπήσα».