Το σπίτι της γιαγιάς είναι συνυφασμένο με ευχάριστες αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας, στιγμές ανεμελιάς και πολλή αγάπη. Αποτελούσε το μέρος όπου τα όρια γίνονταν πιο ελαστικά και οι κανόνες περιορίζονταν. Τι θυμόμαστε, όμως, από τη διακόσμησή του; Γιατί αποκλείεται να μην θυμόμαστε.
Από τα διακοσμητικά αντικείμενα μέχρι τους καθρέφτες, το σαλόνι και την τραπεζαρία, όλα έχουν τη δική τους ταυτότητα, που μας ταξιδεύει στον χρόνο. Και μπορεί τότε να μην τους έδινες καμία απολύτως σημασία, όμως είχαν και έχουν μεγάλη οικονομική και φυσικά συναισθηματική αξία.
Η τέχνη του να φτιάχνεις τα δικά σου αντικείμενα από πηλό έχει έρθει στο προσκήνιο τα τελευταία χρόνια, με πολλούς να προσπαθούν να φτιάξουν τα δικά τους διακοσμητικά για το σπίτι. Ωστόσο, στο παρελθόν τα κεραμικά δοχεία και βάζα βρισκόντουσαν σε κάθε σπίτι, ήταν αρκετά ακριβά και αποτελούσαν το κομμάτι που ξεχώρισε σε κάθε επιτραπέζια διακόσμηση. Πλέον, τα βρίσκεις σε vintage μαγαζιά, σε υπαίθριες αγορές και σε καταστήματα που πουλάνε αντίκες.
Ακόμα ένα διακοσμητικό που δεν έλειπε από κανένα σπίτι παππού και γιαγιάς ήταν τα πιάτα τοίχου, τα οποία είναι εμπνευσμένα από την κινεζική τέχνη. Έντονα χρώματα, φανταχτερά σχέδια και απεικονίσεις παραστάσεων είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά τους. Όσοι δεν τα έβαζαν στον τοίχο, τα τοποθετούσαν σε κάποιο σύνθετο ή στην τραπεζαρία.
Πορσελάνινες φιγούρεςΑπό κανένα ράφι γιαγιάς δεν απουσιάζουν οι πορσελάνινες φιγούρες. Άλλοτε μικροσκοπικές κι άλλοτε μεγάλες, αυτά τα διακοσμητικά χώρου είναι το σήμα κατατεθέν εκείνης της περιόδου. Μπορεί πλέον να μας φαίνεται κιτς και κακόγουστο, ωστόσο τότε υπήρχε σε κάθε σπίτι και ήταν ιδιαίτερα ακριβά.
Διαβάστε περισσότερα στο jenny.gr.
