Horizon: Ενα Αμερικανικό έπος -Κεφάλαιο 1

Στην κατοικημένη αποκλειστικά από ινδιάνους Άγρια Δύση του 1860 φτάνουν τα πρώτα καραβάνια λευκών αποίκων με το όνειρο της νέας ζωής. Όμως οι αυτόχθονες κάτοικοι δεν βλέπουν με θετικό μάτι τους ξένους επισκέπτες.

Πληθωρικό αλλά και άνισο. Φιλόδοξο που τρομάζει με το μέγεθος των προσδοκιών του. Επικά φτιαγμένο αλλά με διαστήματα όπου η σκηνοθετική βιρτουζιτέ και τα καλογυαλισμένα κάδρα δεν αφήνουν την ιστορία να ανασάνει. Όπως κι αν το δεις πάντως το παλιομοδίτικο έπος του Κόστνερ δεν μπορεί να σε αφήσει αδιάφορο ή ασυγκίνητο.

Είναι η μεγάλη πνοή και το όραμα της εποποιίας, που χαράζει πέρα ως πέρα ένα φιλμ που μπορεί να κριθεί μόνο όταν ολοκληρωθεί. Μέχρι τότε κρατάμε την αποφασιστικότητα και το σθένος ενός δημιουργού που επιχειρεί να αφηγηθεί στιβαρά και χωρίς ανακρίβειες την ιστορία της γέννησης του αμερικανικού έθνους, με τρόπο που όμοιο του ίσως δεν έχουμε ξαναδεί μέχρι σήμερα στον κινηματογράφο.

Οι ασύνδετες ιστορίες και η έλλειψη συνοχής στην αφήγηση προφανώς και βάζουν εμπόδια στην προσπάθεια του Κόστνερ αλλά θα είμαστε πιο δίκαιοι στην κριτική μας όταν δούμε και τη συνέχεια του φιλμ τον Αύγουστο, όταν βγει στις αίθουσες το δεύτερο μέρος.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο «Ορίζοντας» δεν είναι ένα απλό ή μονοδιάστατο γουέστερν αλλά μια εντυπωσιακή τοιχογραφία για τους πιονέρους της Δύσης και την γενοκτονία των Ινδιάνων. Τα δύο αυτά κεφάλαια σε συνδυασμό με τη θέση της γυναίκας μέσα στο ιστορικό αυτό πλαίσιο είναι κεντρικά ζητήματα στην προβληματική του Κόστνερ για τα θεμέλια της αμερικανικής αυτοκρατορίας.