Ο τελευταίος ταξιτζής
Η νέα ταινία του Στέργιου Πάσχου έρχεται επτά χρόνια μετά την φαινομενικά ανάλαφρη ρομαντική κομεντί «Αφτερλώβ» κι είναι ένα υπαρξιακό ερωτικό δράμα.
Ένας οικογενειάρχης οδηγός ταξί που βιώνει κρίσης μέσης ηλικίας με αφορμή ένα τραγικό συμβάν γνωρίζει μια αινιγματική κοπέλα και δημιουργεί μαζί της μια περίεργη σχέση.
Υπαρξιακό νουάρ στη νυχτερινή Αθήνα
Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Στέργιος Πάσχος δεν απαρνιέται τις επιρροές του και ειδικά τον Μάρτιν Σκορσέζε. Ως άλλος Τράβις Μπικλ («Ο ταξιτζής») ο ήρωας του επιλέγει τη νυχτερινή βάρδια επειδή τότε η Αθήνα δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο και οι επιβάτες «του ανοίγονται επειδή είναι ξένος».
Λειτουργώντας κυρίως ως συλλέκτης ιστοριών αλλά και μελετητής συμπεριφορών ο μοναχικός αλλά και βαθιά συμπλεγματικός ήρωας δείχνει να έχει τον έλεγχο στη μονότονη ζωή του ωσπου ένα σοκαριστικό γεγονός, τον ταρακουνάει για τα καλά.
Ο σκηνοθέτης ταυτίζει το βλέμμα του ήρωα του με κείνο του θεατή και τον κάνει συνένοχο σε μια πολυεπίπεδη ιστορία ερωτικής εμμονής, υπαρξιακής αγωνίας και αναζήτησης των χαμένων ονείρων. Η ταινία έχει αρετές τεχνικές (η φωτογραφία του Γιώργου Κουτσαλιάρη αποκαλύπτει μια απέραντα γοητευτική, σκοτεινή Αθήνα) που κουμπώνουν άψογα με την ιδεολογική περιπλάνηση του ήρωα σε πεδία υψηλής δραματουργικής έντασης, την οποία αποδίδουν υποδειγματικά οι τρεις πρωταγωνιστές (Κώστας Κορωναίος, Κλέλια Ανδριολάτου, Μαρίσσα Tριανταφυλλίδου) που ήταν μάλιστα υποψήφιοι και για τα φετινά βραβεία ΙΡΙΣ.
