Ένα ήσυχο μέρος: Ημέρα πρώτη

Η ώρα μηδέν για την ανθρωπότητα φτάνει όταν ο ουρανός της Νέας Υόρκης σκεπάζεται από εξωγήινη επιδρομή που σπέρνει τον όλεθρο και τη νεκρική σιγή. Η νεαρή Σαμ αντιλαμβάνεται ότι για να μείνει ζωντανή πρέπει να αποφεύγει κάθε θόρυβο…

Αφού στα δύο πρώτα φιλμ η πανέξυπνη ιδέα του Κραζίνσκι προσέφερε ένα συναρπαστικό θέαμα με θέμα την επιβίωση σε ένα απάνθρωπο από κάθε άποψη τόπο, όπου ο παραμικρός θόρυβος ισοδυναμεί με θάνατο, ο Μάικλ αρνόσκι παίρνει την σκυτάλη για να μας οδηγήσει στην απαρχή της καταστροφής.

Το έτος μηδέν ή μέρα πρώτη, όπως επιμένει ο τίτλος, μας οδηγεί στη στιγμή όπου ξεκίνησαν όλα και «πάγωσε» ο πλανήτης. Το χρονικό της καταστροφής παρουσιάζεται μέσα από το έκπληκτο βλέμμα της καρκινοπαθούς Σαμ (Λουπίτα Νιόνγκ’ο) που ζει μόνη με την γάτα της αλλά και του νεαρού βρετανού φοιτητή (Τζόζεφ Κουίν) που θα βρεθεί τυχαία στο δρόμο της.

Η πυκνή ατμόσφαιρα αγωνίας στο εντυπωσιακό ξεκίνημα που ενορχηστρώνει ο βιρτουόζος Σαρνόσκι (δείτε γρήγορα το «Pig»με τον Νίκολας Κέιτζ) καλύπτει όσο μπορεί το κενό που άφησε η προηγούμενη ταινία που επίσης διαδραματιζόταν στην αφετηρία της καταστροφής. Χωρίς πολλές διευκρινήσεις για το «κακό που βρήκε την ανθρωπότητα» και με έμφαση σε ένα απαράμιλλο θέαμα με εξαιρετικό ρυθμό, το πρώτο ημίωρο του νέου φιλμ τοποθετεί κατάλληλα τα σωστά υλικά για να ξεδιπλωθεί ένα έργο ισάξιο με τα δύο πρώτα θρίλερ.

Όμως στη συνέχεια, η ταινία παίρνει την κατιούσακαι η λογική παύει να λειτουργεί. Πολλά επεισόδια δεν βγάζουν νόημα, η αφέλεια δείχνει να κουμαντάρει τις επιλογές των ηρώων και ο μελοδραματισμός χτυπάει κόκκινο με την πρώτη ευκαιρία, ακυρώνοντας τα  θετικά σημάδια της έναρξης.