Twisters

Η νεαρή Κέιτ που έχει χάρισμα στο να μαντεύει τη γέννηση και την πορεία των ανεμοστρόβιλων καλείται από ένα παλιό φίλο της να βοηθήσει στον εντοπισμό και την μελέτη των πιο καταστροφικών τυφώνων, την ίδια ώρα που ένας διάσημος ινφλουένσερ κάνει το κυνήγι των ανεμοστρόβιλων θέαμα για τους χιλιάδες ακόλουθους του.

Σε σύγκριση με το φιλμ του Τσανγκ («Minari») εκείνο το μπλοκμπάστερ του Γιαν ντε Μποντ με τους Έλεν Χαντ και Μπιλ Πάξτον από το μακρινό 1996 («Twister» ο τίτλος του) φαντάζει κομψοτέχνημα. Στο νέο φιλμ το θέαμα είναι εντυπωσιακό καθώς τα σύγχρονα ψηφιακά εφέ προκαλούν δέος σε κάποιες σκηνές. Όμως είναι τόσο αδύναμη και προσχηματική η ιστορία των κεντρικών χαρακτήρων που δεν μοιάζει να αφορά κανέναν.

Αμπελοφιλοσοφίες ανακατεμένες με τσιτάτα του διαδικτύου γύρω από την αξία της αληθινής δράσης (ο ριψοκίνδυνος ήρωας βουτά με το ενισχυμένο τζιπ του στον ανεμοστρόβιλο και ανάβει πυροτεχνήματα για να αποδείξει πόσο μάγκας είναι) ενώνονται με την προσχηματική επιστημονική αγωνία για την μελέτη και την αποτελεσματική αντιμετώπιση των ακραίων καιρικών φαινομένων, μπας και δοθεί κάποιο νόημα στα πεπραγμένα.

Είναι όμως τόσο ισχνή η προσπάθεια του σκηνοθέτη να κάνει ενδιαφέρον ένα στόρι που δεν έχει καμιά γοητεία (φυσικά και οι δύο ανταγωνιστές θα ερωτευτούν παρά τις διαφωνίες τους) ώστε αφήνει χώρο στα κλισέ – δραματικά, κωμικά, αισθηματικά, περιπετειώδη- να κάνουν αληθινό πάρτι!