Davendra Banhart: 10 τραγούδια που ανυπομονούμε να ακούσουμε ζωντανά στο ΚΠΙΣΝ

Freak folk, folk rock, psychedelic folk, ακόμα και unpopular pop έχει χαρακτηριστεί – από τον ίδιο – η μουσική του Davendra Banhart και η αλήθεια είναι ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να βάλεις τον γεννημένο στο Τέξας μουσικό σε κουτάκια – δηλαδή και να θες δεν θα στο κάνει καθόλου εύκολο.

Τα τελευταία δέκα κάτι χρόνια έχει κυκλοφορήσει 11 δίσκους, στο βιβλία για την τέχνη του illustration – μιας και ασχολείται και με την εικαστική τέχνη – ενώ τον έχουμε δει και σε μικρούς ρόλους, όπως το Nick & Norah’s Infinite Playlist.

Τη θέση του στον κόσμο των σελέμπριτις ίσως την κέρδισε χάρη στη σχέση του με την Νάταλι Πόρτμαν – η οποία πρωταγωνίστησε στο ομολογουμένως όχι τόσο επιτυχημένο βίντεο κλιπ του, Carmensita.

Ο Devendra Obi Banhart γεννήθηκε στο Χιούστον του Τέξας από τη Βενεζουέλα και πατέρα Γερμανό-Αμερικανό, οι οποίοι ήταν χίπις και οπαδοί του Ινδού θρησκευτικού ηγέτη Prem Rawat, ο οποίος πρότεινε και το όνομα Devendra. Το Obi, όπως μάλλον έχετε ήδη καταλάβει, προήλθε από τον σπουδαίο Jedi των Star Wars.

Με τόσο κουλ backstory, μάλλον ήταν αναπόφευκτο για τον Davendra να καταλήξει ο κουλ τύπος που είναι σήμερα, ένας από τους πιο κομψούς άνδρες στα 10s, σχεδόν χίπης (όχι χιπστερ) στην καρδιά, σήμερα, ακτιβιστής, ποιητής.

Εμείς, προετοιμαζόμαστε για το live του στο Πάρκο του ΚΠΙΣΝ σήμερα, Πέμπτη 25 Ιούλιου, και μοιραζόμαστε μαζί σας μερικά από το καλύτερα κομμάτια του.

To revisited version του τραγουδιού της αγάπης, το οποίο κυκλοφόρησε το 2099 μ το EP “Vast Ovoid”, αποτελεί μια -από τις πολλές- πανδαισία ακουσμάτων. Η άλλοτε ακουστική μπαλάντα εξερευνά τα μονοπάτια ενός εθιστικού ηλεκτρονικού remix και μαζί συνθέτουν το πιο μεθυστικό ηχοτοπίο, στο οποίο έχετε περιηγηθεί. Εγγύηση.

Το Baby θα μπορούσε να είναι το μουσικό παιδί των Beatles και του Tame Impala. Πρόκειται για αυτό το είδος της smooth, ελαφρώς ψυχεδελικής ροκ που θα μπορούσε να τελέσει χρέη outro σε ταινία. Από αυτές που μπορεί να έχει προηγηθεί ακόμα και η πιο βίαια αιματοχυσία, ωστόσο καταλήγουν μουσικά στο πιο απρόβλεπτο και οξύμωρο τραγούδι. Οπότε το Baby είναι η cinematic princess της βραδιάς, η οποία αξίζει κάθε λεπτό της προσοχής σας!

Το Feeling που νιώθεις με αυτό το τραγούδι δεν συγκρίνεται με τίποτα. Τελεία και παύλα. Αν κλείσεις τα μάτια, θα βρεθείς κάπου αλλού, σε άλλη διάσταση. Ακούγεται γραφικό και κάπως τετριμμένο, αλλά αυτή ακριβώς είναι η επίδραση αυτού του τραγουδιού. Το συναίσθημα -όπως ακριβώς παραπέμπει και ο τίτλος- που βγάζει στον καθένα είναι διαφορετικό, ωστόσο το ίδιο δυνατό.

Ένα smooth, groovy κομμάτι που σε υπνωτίζει από το πρώτο κιόλας άκουσμα. Η μαγνητιστική φωνή του Banhart ακούγεται σαν να επιπλέει σε ένα κύμα απαλούς, electronica ήχους και δεν μπορεί παρά να σε παρασύρει σε μια αξεπέραστη μουσική εμπειρία που σίγουρα θα θυμάσαι για καιρό. Μια τρυφερή ωδή στο άλλο μας μισό, εκφράζοντας την δυνατή αγάπη και αφοσίωση.

Και μόνο από το όνομα σε δελεάζει για κάτι ξέφρενο και διασκεδαστικό. Από τον δίσκο Smokey Rolls Down Thunder Canion του 2007, το Carmensita, αποτελεί μια παιχνιδιάρικη μουσική αφήγηση. Ακολουθεί την ιστορία της Carmen, μια μυστηριώδη γυναίκα με ελεύθερο πνεύμα, με τον ψυχδελικό και ταυτόχρονα μυστικιστικό ήχο να δίνει στην ηρωίδα του τραγουδιού μια σουρεαλιστική διάσταση. Το acoustic μπλέκεται με το ηλεκτρονικό και το αποτέλεσμα που φτάνει στα συτιά μας είναι το λιγότερο ονειρικό!

Μιας και βρισκόμαστε στο πικ της καλοκαιρινής περιόδου, το συγκεκριμένο πρόκειται για το απόλυτο τραγούδι playlist για ταξίδι. Στο Never Seen Such Good Things ο ποιητικός λόγος του Banhart αγκαλιάζει τόσο αρμονικά τον χαρακτηριστικό indie-folk ήχο. Ένα πέρα για πέρα ελπιδοφόρο τραγούδι, για τα θαύματα της αγάπης, αλλά και την ωμή ομορφιά της φύσης. Τι πιο ιδανικό, από το να το ακούς ζωντανά, με φόντο το ειδυλλιακό πάρκο του ΚΠΙΣΝ; Εγώ, πάντως, ανυπομονώ!

Τώρα βουτάμε στα άδυτα της δισκογραφίας του πολυδιάστατου καλλιτέχνη, γυρνάμε πίσω στο χρόνο και συγκεκριμένα στο 2005 και σε ένα ανεκτίμητο blast from the past. Το Volta Meia είναι η τρανταχτή απόδειξη της μουσικής ιδιοφυΐας που ακούει στο όνομα Davendra Banhart. Ένα συνονθύλευμα από ροκ, folk με βραζιλιάνικους πινελιές και μια ακουστική κιθάρα κάπου στο παρασκήνιο να ελέγχει όλες τις αισθήσεις μας.

Η αλήθεια είναι πως χρειάζεται μόλις μια μικρή εξερεύνηση για να καταλάβει πως, βασικά, όλη σχεδόν η δισκογραφία του αποτελεί μια έκρηξη συναισθημάτων, ένα μεγάλο out-of-body experience. Ίσως αυτό, όμως, να είναι το μεγαλύτερο. Το title-track του τελευταίου του δίσκου, εξερευνά τις διαστάσεις της μοναξιάς, πάντα σε συνάρτηση με την αγάπη και την ανάγκη για σύνδεση. Ακούγοντάς το, νιώθεις πως βρίσκεσαι μέσα ένα σουρεάλ όνειρο, όπου ο χρόνος σταματά και όλα παίζουν σε αργή κίνηση.

Tο Scenescof είναι το ιδανικό τραγούδι για νανούρισμα. Λίγο οξύμωρο για συναυλία, αλλά trust the process. Είναι από αυτά τα κομμάτια, που σε χαϊδεύουν σαν απαλό χαδάκι. Καλά και τα ξέφρενα, δεν το συζητώ, αλλά ένα τέτοιο χαλαρό και ταυτόχρονα ανατριχιαστικό τραγούδι, πίστεψε με, είναι ότι χρειάζεσαι στο live για να αποφορτιστείς και να ξεχάσεις ό,τι σε απασχολεί! Οπότε smile your smile away και καλή απόλαυση.

Μια το καλοκαίρι, μια το απογευματάκι που θα είναι το live, μια η μοναδική αισθητική και το vibe που συνεχώς σε ταξιδεύει, αυτό το κομμάτι δεν μπορεί να λείπει από τη λίστα μας. Το τραγούδι, μιλάει για μια κατάσταση απόγνωσης, μοναξιάς με μια καρδιά που κλαίει και μια τεράστια ανάγκη για μια αγκαλιά, ένα χάδι καθησυχασμού. Έτσι ακριβώς, σαν χάδι και με την ηλεκτρική κιθάρα να κάνει τσαχπινιές στο background, ο Banhart γίνεται η δική μας σύγχρονη σειρήνα και δεν μπορούμε να πάρουμε ούτε τα μάτια μας, ούτε και τα αυτιά μας από πάνω του.