Bella Ciao#13: Eπιστροφή στον Λυκαβηττό μετά από 12 χρόνια
Το Bella Ciao γράφει για τις μνήμες που ανέσυρε το live του Γιάννη Αγγελάκα μια καλοκαιρινή βραδιά στο θέατρο Λυκαβηττού.
Τι δουλειά έχει η κότα στο παζάρι;
Είχα ξεχάσει ότι ο ανήφορος είναι πολύ δύσκολος ή εγώ έχω πάρει κιλά κι έχω αφήσει πίσω μου τη ράστα, τη φούστα που κάνει κύματα από το λάστιχο μέχρι τον αστράγαλο και το ταγάρι.
Μοσχοβολάει ο τόπος θυμίαμα όπως έτσι γλυκά μυρίζουν οι εραστές όταν ξυπνούν.
«Συνοδεύεις τον έρωτα
Εσύ
Άγρια των άστρων μουσική
Κι Εσύ έρωτα έρχεσαι και φεύγεις δίχως να ρωτάς,
με ξαφνικό φιλί με καταπίνεις με ρουφάς.
Μαζί σου έρωτα όλους του κόσμους τους συνάντησα και ακόμα περπατάω,
Ακόμα και του ορίζοντα τα βάθη έρωτα ερωτεύτηκα και ακόμα περπατάω,
Μαζί σου έρωτα θα ζω,
Δε θα κάτσω, δε θα φοβηθώ, θα ανηφορίσω στον ουρανό
και θα στήσω μια φωλιά εκεί σαν τον αητό
Και όταν η καρδιά μου διψάει για αγάπη σαν καμένο χωράφι
Ακούω τις σκέψεις μου, που γίνονται μια γλυκιά προσευχή, γεννούν την αγάπη,
είναι καινούργιο ταξίδι η αγάπη που κολυμπάει από γιορτή σε γιορτή,
Και αν η αγάπη στάχτη γίνει,
Θα υπάρχει ακόμα εκεί και δεν θα χαθεί για νέα ταξίδια
Και υπάρχει και θα υπάρχει ακόμα εκεί γιατί είναι κάτι που δεν χάνεται
Και που δεν χωρά πουθενά
και αν ξεψυχήσει γίνεται όνειρο, ξυπνώντας νέες μελωδίες καταπίνοντας τον φόβο για να γεννηθούν καινούργιες ανατολές»
Γιάννης Αγγελάκας καλοκαίρι 2024
Είναι αυτό το κλισέ…
Κρατάει χρόνια για κάποιους αυτή η κολόνια και για άλλους πιο νέους γίνεται το νέο άρωμά τους που δεν το αλλάζουν, αυτό εισέπραξα από το παθιασμένο κοινό του αγαπημένου τους δημιουργού.