Summer on Film: 6 ταινίες που “μυρίζουν” καλοκαίρι

Βρισκόμαστε στα μέσα περίπου του Αυγούστου και για να διαβάζεις αυτό το άρθρο μάλλον δεν βρίσκεσαι σε κάποια παραλία με κρυστάλλινα νερά, ή αν βρίσκεται και παρόλα αυτά το διαβάζεις, σε ευχαριστώ και μπράβο σου (κάνε μια βουτιά και για μένα). Επειδή λοιπόν τις διακοπές μερικοί από εμάς τις βλέπουμε, και θα τις βλέπουμε για λίγο καιρό ακόμα, με τα κιάλια, η ανάγκη για διαφυγή από την τρέχουσα πραγματικότητα είναι αναγκαία. Προσωπικά, το αγαπημένο μου μέσο όταν έχω λίγο χρόνο σπίτι , και με τις έξαλλες θερμοκρασίες που επικρατούν, είναι οι ταινίες – και το air condition στους 23 βαθμούς.

Αγαπώ τις καλοκαιρινές ταινίες, και όχι τις ταινίες που μιλούν απλά για καλοκαιρινές διακοπές κάπου στην Αμερική ή κάτι παρόμοιο. Εγώ μιλάω για εκείνες τις ταινίες με τις ατέλειωτες παραλίες στις άκρες τις Μεσογείου, τα σπίτια στην νότια Ιταλία, τα μπλε παράθυρα του Αιγαίου αλλά και τα αξιοθέατα τις Ισπανίας – αυτό δηλαδή που στο Tik Tok τώρα τελευταία αποκαλούν “European Summer”. Θέλησα να κάνω αυτή την λίστα γιατί οι παρακάτω ταινίες μου έχουν κρατήσει πολύ καλή παρέα στην τσιμεντένια οπτασία που ζούμε. Έχουν αυτήν την ικανότητα για δύο και κάτι ώρες να σε ταξιδέψουν στο προορισμό, και το σύμπαν, που διαδραματίζονται – και να ερωτευτείς (από ηθοποιούς μέχρι μέρη και τρόπους ζωής). Θα προτείνω λοιπόν να προμηθευτείς μια – ή δύο – μπάλες παγωτό και να διαλέξεις, από την παρακάτω λίστα, τον ειδυλλιακό προορισμό που θα ήθελες για το movie night σου.

Πλοκή: Ο φαινομενικά τέλειος κόσμος της Elizabeth Gilbert, μιας επιτυχημένης συγγραφέα και αρθρογράφου, φαίνεται πλέον να μην την κάνει ευτυχισμένη και καταρρέει μπροστά της. Με αφορμή αυτό, ξεκινάει ένα ταξίδι σε όλο το κόσμο με σκοπό να ξανά βρει τον πραγματικό της εαυτό. 

Εδώ η Julia Roberts μπορεί να υποδύεται το πιο γοητευτικό και ταυτόχρονα εκνευριστικά ειλικρινή χαρακτήρα, ενός ατόμου που περνάει κρίση ταυτότητας, που έχω δει στο σινεμά. Η Elizabeth ενσαρκώνει όλες τις γυναίκες που στην πραγματικότητα θέλουν η ζωή να μην έχει την κοινωνική φόρμα που προβλέπεται. Ζορίζεται τόσο πολύ να ακολουθήσει αυτό που θέλει γιατί είχε συνηθίσει να μην χωράει πουθενά ουσιαστικά – πάντα θα περίσσευε ή θα ήταν λιγότερη – γιατί δεν ήταν ποτέ προσωπικά ευτυχισμένη. Άλλη μια ταινία που είναι διασκευή βιβλίου, μιας βιογραφίας αυτή την φορά, και έχει ένα από τα καλύτερα soundtrack που έχω ακούσει (στ’ αλήθεια η Elizabeth είναι όλα όσα θέλω να γίνω). Η ταινία διαρκεί σχεδόν 2 ώρες και διαδραματίζεται σχεδόν σε όλα τα γεωγραφικά πλάτη της γης. Η Ινδία, η Ιταλία και το Μπαλί – που ουσιαστικά αντιπροσωπεύουν τα 3 στάδια που θα περάσει η πρωταγωνίστρια για την αναζήτησή του εαυτού της – είναι ειδυλλιακά. Αν θέλετε να αμφισβητήσετε τις επιλογές της ζωής σας και να εμπνευστείτε το ταξίδι ,μεταφορικό και κυριολεκτικό, του Eat Pray love είναι εξαιρετική επιλογή.

Μπορείτε να δείτε την ταινία στο Netflix.

Under the Tuscan

Πλοκή: Μια 35χρονη συγγραφέας χωρίζει με τον σύζυγο της και η έμπνευση της την εγκαταλείπει, μαζί με την όρεξη της για την ζωή. Αποφασίζει να κάνει ένα ταξίδι στην Ιταλία και καταλήγει να αγοράσει, τελείως παρορμητικά, ένα ετοιμόρροπο νεοκλασικό στην Τοσκάνη. 

Η Diane Lane, που υποδύεται την πρωταγωνίστρια Francis, είναι πολύ πειστική στην αποτύπωση του χαρακτήρα μιας χωρισμένης συγγραφέως που ψάχνει βασικά να βρει ξανά την ομορφιά στην ζωή (με την βοήθεια και της κολλητής της, την οποία υποδύεται η Sandra Oh). Η ταινία είναι αστεία, ρομαντική και ταυτόχρονα ελπιδοφόρα. Οι εργασίες που λαμβάνουν χώρα μετά την αγορά του σπιτιού, τα ευτράπελα, οι εργάτες και οι άνθρωποι της Τοσκάνης δίνουν ένα μεσογειακό ταμπεραμέντο στην ταινία που σε κρατάει. Η Τοσκάνη είναι πανέμορφη, καθώς και όλα τα μέρη της Ιταλία που εμφανίζονται. Φυσικά και υπάρχει το στοιχείο του έρωτα αλλά αυτό που μου αρέσει εδώ είναι πως η ταινία δεν εστιάζει σε ένα ερωτικό ειδύλλιο– αλλά στην αίσθηση του να ξεκινάς από την αρχή – από την τοποθεσία που θα μένεις μέχρι το τρόπο σκέψης σου.

Μπορείτε να δείτε την ταινία στο Apple TV.

Πλοκή: Η Sophie πηγαίνει στη Βερόνα της Ιταλίας με τον αρραβωνιαστικό της. Εκεί βρίσκει ένα μέρος όπου οι άνθρωποι γράφουν σπαραχτικά γράμματα στην Ιουλιέτα και περιμένουν μια απάντηση. Η Sophie αποφασίζει να γίνει μέλος των «γραμματέων της Ιουλιέτας»,  που απαντούν στα γράμματά, όταν βρίσκει ένα γράμμα που είναι κρυμμένο για 50 χρόνια, αποφασίζει να βοηθήσει μία ηλικιωμένη γυναίκα να βρει την αληθινή της αγάπη.

Αυτή εδώ είναι μία απόλυτη αισθηματική κομεντί – και ναι, η συγκεκριμένη λίστα έχει πολύ έρωτα αλλά έρωτας και καλοκαίρι στην μεγάλη οθόνη (τουλάχιστον) πάνε μαζί. Εδώ όμως πρόκειται για μία ταινία που κέντρο της είναι η αγάπη. Παίρνοντας έμπνευση από την αιώνια ερωτική ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας το “Letters to Juliet” είναι μία ενδιαφέρουσα εναλλαγή της. Υπάρχει ένας μέρος στην Βερόνα της Ιταλίας όπου άνθρωποι γράφουν γράμματα στην Ιουλιέτα για τα προβλήματα του έρωτα τους, και εκείνη τους απαντάει και τους συμβουλεύει. Γύρω από αυτή την συνθήκη περιστρέφεται η ταινία, και ακόμα και αν πρόκειται για μυθιστορηματική αποτύπωση, οι “γραμματείς της Ιουλιέτας” είναι πραγματικότητα και υπάρχουν και ακόμα και σήμερα απαντούν στα γράμματα που λαμβάνουν. Είναι μία ταινία για τον αθεράπευτα ρομαντικό έρωτα – σε κάθε ηλικία. Μία ταινία για την δεύτερη ευκαιρία και για αυτό που λέμε “meαnt to be”. Η τοποθεσία και το σκηνικό αυτή την φορά δεν είναι παραθαλάσσιο αλλά η ιταλική ενδοχώρα. Μία ταινία γλυκιά και ρομαντική που ίσως σας εμπνεύσει για ένα roadtrip στην εξοχή της Ιταλίας.

Μπορείτε να δείτε την ταινία στο Netflix.

Πλοκή: Μια νεαρή γυναίκα προσκαλεί τρεις από τους πρώην εραστές της μαμάς της στον γάμο της σ’ ένα ελληνικό νησί, ελπίζοντας να ανακαλύψει ποιος απ’ αυτούς είναι ο πατέρας της.

Αυτό εδώ το musical – αισθηματική κομεντί – όνειρο, είναι ο λόγος για όλες τις υπερμεγέθη προσδοκίες μας για ένα τέλειο ελληνικό καλοκαίρι – σε κάποιο νησί που το λένε “Καλοκαίρι” (ναι, οκ) – και έναν έρωτα μοναδικό – όλα αυτά υπό τους ήχους κάποιου έξαλλου τραγουδιού των ABBA. Δεν νομίζω πως υπάρχει άνθρωπος εκεί έξω που δεν έχει ακούσει έστω και το ελάχιστο για το Mamma Mia. Τα πασίγνωστα τραγούδια των ABBA (προσωπικό αγαπημένο το Dancing Queen – σταυρώστε με), η υπερ-ταλαντούχα Meryl Streep – και γενικά ένα εξαιρετικό cast, ή ακόμα εκείνο το “πρότυπο ελληνικού καλοκαιριού”. Μπλε πατζούρια, καταγάλανα νερά, πολλά πράσινα δέντρα, χρωματιστοί έντονοι άνθρωποι και σε κάθε γωνιά μία διαφορετική γιορτή. Και ναι, όσο εκτός πραγματικότητας και να είναι στην αποτύπωση του ‘summer in Greece’, είναι το όνειρο. Μια ταινία κλασική και feel good που πάντα μου θυμίζει την μαμά μου και το πόσο θα ήθελα να ζω σε musical. Και το sequel της είναι εξαιρετικό και με ακόμα πιο πολύ μπλε και εξαιρετικό soundtrack. Ωστόσο ετοιμάζονται ήδη για το τρίτο, αλλά μέχρι τότε.. “Lay All Your Love On Me”. 

Μπορείτε να δείτε τις ταινίες στο Prime Video και στο Netflix.

Πλοκή: Στη βόρεια Ιταλία των αρχών του 1980, ο δεκαεπτάχρονος Elio, παιδί διανοούμενων ακαδημαϊκών, αρχίζει να ερωτεύεται έναν Αμερικάνο ακαδημαϊκό, τον Oliver, που μένει στο οικογενειακό σπίτι για το καλοκαίρι ως βοηθός του πατέρα του.

Οι ταινίες του Luca Quadagnino πάντα αγγίζουν όλες τις αισθήσεις (βλ. Challengers). Η συγκεκριμένη δεν αποτελεί εξαίρεση, και μάλιστα ήταν η πρώτη ταινία του που είχε τέτοιας κλίμακας ανταπόκριση, καθώς και η αρχή του αιώνιου έρωτα όλων μας με τον Timothe’e Chalamet. Η αίσθηση που περιτριγυρίζει την ανακάλυψη του εαυτού σε συνδυασμό με τον ενθουσιασμό, και τον φόβο του πρώτου έρωτα, και την άγνοια κινδύνου, με σκηνικό την νότια Ιταλία της δεκαετίας του ’80 – είναι τουλάχιστον ρομαντική. Αγαπώ για πολλούς λόγους της ταινίες του συγκεκριμένου σκηνοθέτη, αλλά συγκεκριμένα αυτή είναι ιδιαίτερη – είναι ταυτόχρονα ευάλωτη αλλά και τόσο γενναία, αισθηματική αλλά και σκληρή. Αναπαριστά τον πρώτο gay έρωτα ενός αγοριού με έναν αρκετά μεγαλύτερο άνδρα – που δεν μπορεί να έχει μέλλον – που είναι καταδικασμένος να τελειώσει. Αλλά ταυτόχρονα αφήνει να εννοηθεί πως αυτό είναι εντάξει γιατί θα έρθει κάτι επόμενο, αρκεί πάντα να είσαι ο εαυτός σου και να αγαπάς όποια/-ον/-ο θέλεις. Εντάξει ναι, και τα σοκάκια της Ιταλίας πάνω σε ένα ποδήλατο και οι βουτιές στις λίμνες και το slow living, καλά είναι.

Μπορείτε να δείτε την ταινία στις Ταινίες του Youtube και στο Netflix.

Πλοκή: Το 1963, η Frances “Baby” Houseman, ένα γλυκό κορίτσι του μπαμπά, πηγαίνει με την οικογένειά της σε ένα θέρετρο στα βουνά Catskill της Νέας Υόρκης. Εκεί γνωρίζει τον δάσκαλο χορού, Johnny Castle, και ερωτεύεται για πρώτη φορά.

Ήθελα να κλείσω αυτή την λίστα με κάτι κλασσικό και το Dirty Dancing είναι σίγουρα κλασσικό. Ο Patrick Swayze όσο όμορφος δεν έχει ξανά υπάρξει ποτέ, έρωτας, χορός, πρώτη αγάπη αλλά και ταξικές διαφορές και κοινωνικά ζητήματα. Ένα μοναδικό soundtrack με τραγούδια που όλοι έχουμε συνδυάσει με συγκεκριμένες χορευτικές φιγούρες, όμορφες βουνίσιες αλλά και παραθαλάσσιες τοποθεσίες και φυσικά τα έξαλλα χτενίσματα της δεκαετίας του ’60 μαζί με τα φουντωτά φορέματα και τα δερμάτινα μπουφάν. Η Frances “Baby” λογικά ζει το όνειρο κάθε 16χρονου straight κοριτσιού εκεί έξω που βρίσκει τον ερώτα αλλά βασικά εξαιτίας αυτού βρίσκει το ίδιο της τον εαυτό και αλλάζει για πρώτη φορά. Η χημεία μεταξύ των πρωταγωνιστών είναι μοναδική και οι χορευτικές τους ικανότητες εξαιρετικές. Αμφιταλαντεύομαι για την αγαπημένη μου σκηνή γιατί πως μπορεί κάποιος να διαλέξει ανάμεσα στο χορευτικό lift υπό τους ήχους του “The Time of My Life” και το βλέμμα του Swayze όταν λέει το “Nobody puts Baby in the corner”. Δύσκολη απόφαση την οποία μάλλον δεν θα χρειαστεί να πάρω, οπότε πάω να ξαναδώ την ταινία.

Μπορείτε να δείτε την ταινία στο Hulu ή στο Disney+.