Τζο Στράμερ: Ο αντικομφορμιστής των Clash που ξεσήκωσε μια ολόκληρη γενιά

Γεννήθηκε στις 25 Αυγούστου 1952, στην Άγκυρα της Τουρκίας, καθώς ο πατέρας του ήταν διπλωμάτης. Γόνος ευκατάστατης οικογένειας, όμως αυτός αντιδραστικός και ανατρεπτικός σε όλη την ζωή του έφυγε από το σπίτι, κάνοντας διάφορα επαγγέλματα. Αγάπησε την μουσική μέσα από των ήχο rock n’ roll συγκροτημάτων.

Το 1976, ο Τζο Στράμερ έγινε μέλος του πανκ-ροκ συγκροτήματος The Clash γεγονός που εκτόξευσε το όνομα και την καριέρα του. Οι The Clash γνώρισαν μεγάλη επιτυχία στη Βρετανία με την κυκλοφορία του ομώνυμου πρώτου δίσκου τους. Το τρίτο άλμπουμ του συγκροτήματος, με τίτλο London Calling, το οποίο κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 1979, αύξησε τη δημοτικότητά τους στις Η.Π.Α. όπου κυκλοφόρησε τον επόμενο μήνα. Κριτικά επιδοκιμασμένο, μια δεκαετία αργότερα ανακηρύχθηκε από το περιοδικό Rolling Stone ως ο καλύτερος δίσκος της δεκαετίας του 1980.

Οι πολιτικοποιημένοι στίχοι των The Clash, οι μουσικοί πειραματισμοί και ο επαναστατικός χαρακτήρας τους άσκησαν μεγάλη επίδραση στη ροκ μουσική σκηνή. Τον Ιανουάριο του 2003 οι Clash εισήχθησαν στο Rock and Roll Hall of Fame. Το 2004, το περιοδικό Rolling Stone τοποθέτησε την μπάντα 28η στον κατάλογο με τους 100 σημαντικότερους καλλιτέχνες όλων των εποχών.

Ο Στράμερ έμεινε στο συγκρότημα μέχρι και την διάλυση του, το 1986. Από εκεί και πέρα στράφηκε προς την υποκριτική παίζοντας σε ταινίες του του Μάρτιν Σκορσέζε, του Τζιμ Τζάρμους, του Άκι Καουρισμάκι, του Άλεξ Κοξ.

Eίχε αποκτήσει πολλά χρήματα λόγω της επιτυχίας του συγκροτήματος, όμως ζούσε σε κοινόβια και μοίραζε το εισόδημά του στους συγκατοίκους και στους φίλους του. Αρνήθηκε να αφομοιωθεί από την εμπορευματική κουλτούρα της μουσικής όπως άλλοι λεγόμενοι ροκ σταρ της εποχής του. Προτίμησε να συναναστρέφεται με την νεολαία και τους περιθωριακούς, να γνωρίζει ανθρώπους οι οποίοι πάλευαν καθημερινά για την επιβίωση και την αντιμετώπιση των διακρίσεων της εποχής τόσο των φυλετικών όσο και των ταξικών.

Σε ηλικία 50 ετών ο ιδρυτής των The Clash, του συγκροτήματος που συνδέθηκε με την οργισμένη νεολαία, που ενσάρκωσε όσο λίγοι καλλιτέχνες το πνεύμα της εποχής, ο κατά κόσμον Τζο Στράμερ πέθανε στις 22 Δεκεμβρίου το 2002 στο Μπρούμφιλντ της Αγγλίας, από καρδιακή προσβολή.