Alien: Romulus
Το περίφημο κινηματογραφικό φρανσάιζ μπαίνει σε νέα εποχή με τον δημιουργό του Ρίντλεϊ Σκοτ να δίνει την σκυτάλη στον ουρουγουανό Φέντε Άλβαρεζ («Μην ανασαίνεις»).
Μια ομάδα νεαρών αποίκων που επιχειρεί να το σκάσει από πλανήτη που διοικείται από εταιρεία η οποία εκμεταλλεύεται τους πολίτες- εργάτες της, κάνει το λάθος να επιλέξει για όχημα διαφυγής εγκαταλελειμμένο διαστημικό σταθμό ο οποίος κρύβει ένα θανάσιμο μυστικό.
Η σιωπή του τρόμουΣτο νέο λανσάρισμα του «Alien» που πριν και πάνω από όλα είναι μια αλληγορία για την επιβίωση, το φρέσκο στοιχείο που κουβαλά το σενάριο των Φέντε Αλβαρεζ- Ρόντο Σαγιάγκουες (μόνιμοι συνεργάτες από την εποχή του δυνατού θρίλερ «Μην ανασαίνεις») έχει να κάνει με την πολιτική διάσταση της ιστορίας, σύμφωνα με την οποία οι νεαροί και απόκληροι ήρωες επιλέγουν την φυγή από το να ζουν μόνιμα στην καταπίεση και την σκλαβιά.
Σε ένα κόσμο λοιπόν όπου η αυταρχικότητα κυριαρχεί και το άδικο είναι ο μοναδικός νόμος (η σκηνή όπου η Ρέιν αντιλαμβάνεται ότι δεν πρόκειται ποτέ να φύγει από τον πλανήτη καθώς θα είναι σκλάβα για το υπόλοιπο της ζωής της) η επανάσταση για τους πέντε νεαρούς είναι η απόδραση με κάθε τρόπο.
Φυσικά δεν φαντάζονται ότι το όχημα για την ελευθερία τους μπορεί να γίνει η ταφόπλακα τους καθώς το διάσημο «ξενομορφικό» τέρας που πρωτογνωρίσαμε το 1979, είναι ο μυστικός επιβάτης του σταθμού- φάντασμα.
Το «Alien: Romulus» έχει άμεση σχέση με εκείνη τη θρυλική ταινία του Σκοτ καθώς η νέα πλοκή ακολουθεί χρονικά την πρώτη αναμέτρηση της Ρίπλεϊ με το τέρας, ύστερα από μια εικοσαετία. Η επιστροφή στα πάτρια εδάφη δεν είναι όμως η μόνη συνιστώσα που αποδεικνύει το σεβασμό του Άλβαρεζ προς την δημιουργία του Ρίντλεϊ Σκοτ. Σε πολλά σημεία το νέο φιλμ θυμίζει εκείνη την εμβληματική ταινία: οι «ξενιστές», ο γυναικείος βασικός ρόλος, το ανθρωποειδές (εμφάνιση ακόμη κι από τον… αναστημένο Ίαν Χολμ που ήταν ο συνθετικός Ρουκ στο αρχικό φιλμ) και φυσικά ο ατόφιος κλειστοφοβικός τρόμος είναι στοιχεία που μπορεί να μην κάνουν τη διαφορά ως προς το να μπει το γνωστό φρανσάιζ σε νέα δημιουργικά πεδία αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το φιλμ δεν αξίζει. Τουναντίον, αν αξιολογηθούν σωστά τα νέα δεδομένα που μπαίνουν στο χάρτη, ίσως οι επόμενες ταινίες που θα βγουν να μας εκπλήξουν ακόμη πιο ευχάριστα.
