Strange Darling
Ο νεοφερμένος Τζ. Τ. Μόλνερ στη δεύτερη μόλις ταινία του σκηνοθετεί και γράφει το σενάριο ενός εντυπωσιακού – και γεμάτο ανατροπές- φεμινιστικού θρίλερ.
Μια νεαρή γυναίκα γνωρίζει γοητευτικό άντρα και το μεταξύ τους φλερτ οδηγεί σε δυνατές υποσχέσεις για μια αξέχαστη βραδιά. Τίποτε όμως δεν πηγαίνει καλά και για τους δύο πρωταγωνιστές.
Love hurts, love scarsΤο «Strange darling» δεν είναι το κοινότυπο θρίλερ που ίσως φανταστούν κάποιοι σινεφίλ λόγω της τετριμμένης αφετηρίας του («Boy meets girl»). Καθώς το υποσχόμενο ρομάντζο εξελίσσεται με εμπόδια και στραβώνει για πολλούς λόγους, ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος βρίσκει την ευκαιρία να διατυπώσει κάποιες ενδιαφέρουσες ιδέες γύρω από την παραπλανητική εικόνα της «αλήθειας» καθώς και την ισοπεδωτική λαίλαπα της πολιτικής ορθότητας.
Η ενδιαφέρουσα ματιά του Μόλνερ πάνω στο κομμάτι της γυναικείας ψυχοσύνθεσης δεν αφορά τόσο στην καταγγελία της τοξικής πατριαρχίας και της έμφυλης βίας, όσο στην ανίχνευση των καταπιεστικών στερεοτύπων που εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να κυριαρχούν στην καθημερινότητα και να στιγματίζουν κυρίως την γυναικεία συμπεριφορά. Το σενάριο χρησιμοποιεί το μοτίβο μιας αιματοβαμμένης εκδίκησης, με δυνατές ανατροπές και ευφυείς συμβολισμούς, όπου θύτης και θύμα εναλλάσσουν διαρκώς τους ρόλους τους.
Το αρχικά ομιχλώδες και παραπλανητικό ιδεολογικό κομμάτι (όπου κάποιοι θεατές ίσως ξεγελαστούν θεωρώντας ότι ο σκηνοθέτης κράτα αποστάσεις από το γυναικείο βίωμα που είναι το κεντρικό θέμα του φιλμ) τα πράγματα ξεκαθαρίζουν λίγο πριν από το φινάλε, καθώς η μη γραμμική αφήγηση ολοκληρώνεται άψογα και το παζλ των 6 κεφαλαίων σχηματίζει το εντυπωσιακό πορτρέτο μιας βασανισμένης γυναίκας. Μιας γυναίκας που κάποια στιγμή θέλησε απλώς να «περάσει καλά» αλλά αυτή η επιθυμία της παρεξηγήθηκε και μεταφράστηκε με λάθος ερμηνεία. Αγωνιώδες, διασκεδαστικό, ανατρεπτικό και κυρίως ευφυές όσο λίγα slasher, το «Strange darling» ξεχωρίζει επίσης και για την ερμηνεία-καταπέλτη της θαυμάσιας Γουίλα Φιτζέραλντ. Το φινάλε ειδικά θα σας στείλει αδιάβαστους.