10 τραγούδια της Νεφέλης Φασούλη – για να κρατήσει το καλοκαίρι λίγο ακόμα

Από το ντεμπούτο της, με τίτλο Ο Κόσμο Σου, σε μουσική και στίχους Φοίβου Δεληβοριά, μέχρι την πρώτη ολοκληρωμένη τζαζ δουλειά της – το υπέροχο Phases – και φυσικά την τελευταία της συνεργασία με τον Αντώνη Απέργη στον Κήπο, η Νεφέλη Φασούλη έχει πειραματιστεί με το έντεχνο, την τζαζ, αλλά και το λαϊκό τραγούδι και μέσα σε λίγα χρόνια έχει χτίσει μια δισκογραφία, που για πολλούς από εμάς έχει βρει μια άξια θέση στο soundtrack της ζωής μας. Ειδικά, το καλοκαίρι.

Για να μην παρεξηγηθώ, η μουσική της Νεφέλης είναι παντός καιρού και η φωνή της υπερβολικά ευέλικτη – έχει όλα τα φόντα για να είναι αυτό που λέμε διαχρονική – για να την περιορίσω σε μία μόνο εποχή. Αν θέλω όμως να είμαι ειλικρινής, αυτή την φωνή την έχω συνδυάσει άρρηκτα με το καλοκαίρι. Ίσως επειδή Ο Κόσμος σου είχε κυκλοφορήσει μέσα στο κατακαλόκαιρο και έγινε το απόλυτο soundtrack εκείνου του καλοκαιριού; Ή ίσως φταίει πως την πρώτη φορά που την άκουσα τραγουδούσε “για ένα καλοκαίρι που δεν λέει να ‘ρθει”. Όποιος και να είναι ο λόγος, εγώ δεν μπορώ να σκεφτώ καταλληλότερη φωνή για να αποχαιρετίσω το φετινό καλοκαίρι.

Αυτό ακριβώς θα γίνει την Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου στο ΠΛΥΦΑ, εκεί όπου η Νεφέλη Φασούλη στήνει το δικό της πάρτι στον “κήπο” της, το “μαγικό μέρος που φρόντιζε όλον τον χειμώνα και τώρα άνθισε, μεγάλωσε, πύκνωσε”. Κάτω από τα αστέρια με ένα παγωμένο ποτό στο χέρι και μπόλικο αντικουνουπικό θα υποδεχτούμε το φθινόπωρο – ή θα ευχηθούμε να κρατήσει λίγο ακόμα το καλοκαίρι.

Αν θες να μπεις στο κλίμα, δεν έχεις παρά να ακούσεις τη δική μας λίστα με δέκα αγαπημένα τραγούδια της Νεφέλης Φασούλη, από το πιο καλοκαιρινό στο πιο φθινοπωρινό.

“Θέλω απόψε να με πάρεις και να βγούμε, κάποιος έφτιαξε την πόλη αυτή για εμάς” τραγουδάει η Νεφέλη Φασούλη σε ένα τραγούδι – ύμνο για όλα εκείνα τα καλοκαιρινά ραντεβού που καταλήγουν σε μια ατελείωτη βόλτα στην Αθήνα. Λίγο τζαζ, λίγο τσα-τσα και η Βόλτα της Νεφέλης γίνεται το καλύτερο σάουντρακ για τις καλοκαιρινές μας βόλτες στην άδεια πόλη, μέχρι το πρωί.

Και από την άδεια Αθήνα, ταξιδεύουμε στο Κάπρι της Ιταλίας, “στης βίλας του Malaparte τα κόκκινα δώματα” και στην “παραλία του παραδείσου στα Κύθηρα”, μέσα από ένα τραγούδι αφιερωμένο στις καλοκαιρινές περιπέτειες και στα ανεξερεύνητα μονοπάτια, κυριολεκτικά και μεταφορικά.

“Ο Κήπος” όπως ονομάζεται ο τελευταίος δίσκος της Νεφέλης είναι μία συνεργασία με τον συνθέτη και κιθαρίστα Αντώνη Απέργη, που περιλαμβάνει δώδεκα αυθεντικά, αλλά φρέσκα λαϊκά κομμάτια. Η ίδια η Νεφέλη, το περιέγραψε ως «αντίδοτο για την πραγματικότητα, μίαν όαση για όσους δεν αντέχουν την ζωή όπως είναι» και σε ένα τέτοιο σκηνικό μας μεταφέρει και το ομώνυμο κομμάτι. Κλείσε τα μάτια, λοιπόν, και φαντάσου πως αράζεις σε δροσερό χορτάρι κάτι σαν περιβόλι, κάτι σαν δάσος, με φασολάκια, μπάμιες, κολοκυθάκια και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς, όλα άπλετα και δωρεάν. Κάτι σαν καλοκαίρι στο χωριό δηλαδή – αν το χωριό σου είναι μια καρποφόρα ουτοπία.

Άλλο ένα κομμάτι από τον ‘Κήπο’, για την μωρία, που ‘το ξένο κάνει αδελφικό, στολίδια τα κουρέλια, τα δάκρυα που έχουν χυθεί κάνει χαρές και γέλια’. Ένα πολύ όμορφο τραγούδι, ιδανικό για την εισαγωγή του ‘Κήπου’.

Ένα τραγούδι που άνετα αφιερώνεις στους καλοκαιρινούς έρωτες. Είναι καλοκαίρι, είσαι στην θάλασσα, οι συνθήκες είναι ιδανικές, το άγχος της δουλειάς μοιάζει μακρινός εφιάλτης και όλα αυτά σε ένα νησί που μοιάζει με παράδεισο. Κάπως έτσι, δηλαδή, νομίζεις ότι ζεις το όνειρο και είσαι στο τσακ να πεις “σε παντρεύομαι”. Έχει συμβεί και στους καλύτερους.

Ακόμη ένα κομμάτι του Κήπου που μας μεταφέρει σε έναν άλλον κόσμο, κάπου που είμαστε ελεύθεροι να ακούμε τη μαγική φωνή της Νεφέλης, χωρίς έγνοιες, σε “ένα σπιτάκι στο βουνό κι ας μην είναι στο βουνό”. Και κάθε καλοκαίρι αυτό δεν ψάχνουμε; Το δικό μας καταφύγιο, εκεί που θα αφήσουμε πίσω όλες μας τις αλήθειες.

Να επιστρέψουμε στον πρώτο δίσκο της Νεφέλης και σε ένα από τα κομμάτια που έδειξαν από νωρίς το ταλέντο της πρωτοεμφανιζόμενης τότε ερμηνεύτριας στο λαϊκό τραγούδι; Η Νεφέλη τραγουδά για όλα εκείνα που δεν έχουν σημασία στην Αχερουσία – ε, και αν δεν έχουν σημασία στην Αχερουσία, τότε πίστεψέ με, δεν έχουν αρκετή σημασία ούτε στις καλοκαιρινές διακοπές σου.

Άλλο ένα λαϊκό κομμάτι από το ντεμπούτο της Νεφέλης, που φαντάζομαι να ακούω στο πιο cool γλέντι στην πλατεία ενός χωριού. Μπορείς να το αφιερώσεις και στις καλοκαιρινές σου αγάπες που δεν προχώρησαν – και μαζί με αυτές αποχαιρετάς και το καλοκαίρι.

Με αυτό το τραγούδι γνωρίσαμε την Νεφέλη – οι περισσότεροι από εμάς τουλάχιστον – και το έχουμε χιλιοτραγουδήσει, περιμένοντας καρτερικά το καλοκαίρι. Τι γίνεται όμως όταν αυτό το καλοκαίρι που δεν λέει να ‘ρθει, τελικά ήρθε και μένεις να αναλογίζεσαι πότε πέρασε; Ακούς αυτό το τραγούδι και ενώ η Νεφέλη Φασούλη τραγουδά “Ολα γίναν για ένα καλοκαίρι που δεν λέει να ‘ρθει”, κάνεις τον απολογισμό σου.

“Βροχή κυλιέται πάνω στα φύλλα, πιάνει τον κήπο μια ανατριχίλα, φθινοπωριάζει πάνω στον κόσμο σου”. Το ομώνυμο με τον πρώτο δίσκο της κομμάτι, είναι και το κατάλληλο για να αποδεχτείς ότι το καλοκαίρι πέρασε, το φθινόπωρο έρχεται και αυτό δεν είναι αναγκαστικά κάτι κακό – αρκεί να έχεις τη μουσική της Νεφέλης για συντροφιά.