Περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά των τελευταίων ετών, οι επαναλήψεις ενεργοποιούν δυναμικά τη θεατρική σεζόν 2024-2025. Παραστάσεις που πέρυσι είχαν εμπορική ή και καλλιτεχνική επιτυχία, παραστάσεις μικρής κλίμακας που διαδόθηκαν από στόμα σε στόμα ή και παραγωγές μεγάλων σκηνών που κύλησαν με απανωτά sold out, επιχειρούν να ξανασυναντήσουν το κοινό τους. Ανάμεσα τους και παραγωγές που έχουν διαγράψει μακρά πορεία στη θεατρική Αθήνα για τρεις (και περισσότερες ακόμα) θεατρικές περιόδους.
Συγκεντρώνουμε πολλές από αυτές, καθώς λειτουργούν ως αφετηριακό σημείο στην παραστατική ατζέντα του 2024-2025.
Ένα από τα σπουδαιότερα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας και κορυφαίο ψυχογράφημα της ανθρώπινης ύπαρξης και ηθικής αποτέλεσε την αφορμή για μια νέα ερμηνεία του από τον Θανάση Τριαρίδη. Με αυτό το υλικό ο Δημήτρης Τάρλοου μπήκε με σθένος στο πυκνό ντοστογιεφσκικό σύμπαν παραδίδοντας μια παράσταση αισθητικά παραγωγική, με συμπαγή προσανατολισμό και πολύ καλές ερμηνείες από τους βασικούς πρωταγωνιστές του – ειδικά το δίπολο Ρασκόλνικοφ – Πορφύρη των Προμηθέα Αλειφερόπουλο και Δημήτρη Ήμελλου. Παίζουν επίσης οι Δημήτρης Μπίτος, Στέλλα Βογιατζάκη, Σοφία Σεϊρλή, Αλέξανδρος Μαυρόπουλος, Μαριάννα Πουρέγκα.
Πρεμιέρα 25 Σεπτεμβρίου
Το λογοκριμένο, από τη φρανκική Δικτατορία, τραγικό ρομάντζο του Λόρκα – ο έρωτας ενός μεσήλικα άνδρα για μια Λολίτα – επανέφερε πέρυσι τον Δημήτρη Τάρλοου στην περιοχή του ποιητικού θεάτρου. Ο σκηνοθέτης το αντιμετώπισε ως μια ‘κουνημένη’, παραμυθιακή εκδοχή του προπατορικού αμαρτήματος. Λυρισμός, φαντασία, γκροτέσκο, έσμιξαν και εμπλουτίστηκαν, τόσο σκηνοθετικά όσο εικαστικά, (με την υπογραφή του Άγγελου Μέντη) και μουσικά (με τη μουσική του Φοίβου Δεληβοριά). Στους επώνυμους ρόλους ο Χρήστος Σαπουντζής και η Μαριάννα Πουρέγκα.
Πρεμιέρα 28 Σεπτεμβρίου
Το αυτοβιογραφικό βιβλίο ντοκουμέντο του Χρόνη Μίσσιου ευτύχησε στα χέρια της σκηνοθέτριας Σοφίας Καραγιάννη. Η εμφυλιακή και μετεμφυλιακή βία που στοίχειωσε τη χώρα για τουλάχιστον 20 χρόνια, έγινε θεατρικό υλικό μέσα από μια λιτή όσο και εμπνευσμένη παράσταση. Στις βασικές της αξίες η σωματική δράση σχεδιασμένη από τη Μαργαρίτα Τρίκκα, ο έντονος ερμηνευτικός παλμός από τους Ιωσήφ Ιωσηφίδη, Κωνσταντίνο Πασσά, Δημήτρη Μαμιό, Γιάννη Μάνθο και η ευρηματική σκηνογραφία της Γεωργίας Μπούρδα. Φέτος επιστρέφει για τρίτη χρονιά.
Πρεμιέρα 30 Σεπτεμβρίου
Ένα ακόμα άξιο δείγμα της καταλανικής εργογραφίας έφτασε πέρυσι στην ελληνική σκηνή. Ο Αλμπέρ, ένα έφηβο, πανέμορφο αγόρι της επαρχίας της βρίσκεται νεκρό. Η δολοφονία του προκαλεί σοβαρούς κραδασμούς στην τοπική κοινωνία, όπου η εξιχνίαση του εγκλήματος αυτού φαίνεται να είναι μόνο ένα από τα σκοτεινά μυστικά της. Ο μονόλογος του Ζουζέπ Μαρία Μιρό, ένα μείγμα του θεάτρου του σύγχρονου πολιτικού ρεαλισμού και του θεάτρου του συμβόλου – δηλαδή της αλήθειας και της άρρητης υπόστασης της – ευτυχεί. Αφενός χάρη στην κεντημένη, πολυεπίπεδη ερμηνεία του Αργύρη Ξάφη και αφετέρου στη σκηνοθετική διαύγεια της Ζωής Ξανθοπούλου να το αναδείξει μέσα από τις πρώτες θεατρικές ύλες.
Πρεμιέρα 1 Οκτωβρίου
Η σκηνοθετική απόπειρα του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη στο είδος της σύγχρονης κοινωνικής, βαθιά ανθρώπινης, δραμεντί δικαιώνεται χάρη στο βραβευμένο έργο του Στίβεν Κάραμ: Μια βραβευμένη τραγικωμωδία που ξετυλίγει το κουβάρι της ζωής της οικογένειας Μπλέικ, κατά τη διάρκεια ενός απογεύματος, αποκαλύπτοντας, σε πολλές εκφάνσεις της, τις ατέλειες της ανθρώπινης ύπαρξης. Ένα καλογραμμένο έργο με έμφαση στους χαρακτήρες και μια πρωταγωνιστική ομάδα – Θέμιδα Μπαζάκα, Λάζαρο Γεωργακόπουλο, Ξένια Καλογεροπούλου, Κωνσταντίνο Ασπιώτη, Ειρήνη Μακρή, Μαρία Πετεβή – που το απογειώνει στη σφαίρα της απτής πραγματικότητας.
Πρεμιέρα 2 Οκτωβρίου
Σε μια από τις πιο θαρραλέες επιλογές έργου κατά την περσινή σεζόν η Αικατερίνη Παπαγεωργίου ανατρέχει στο μεταπολεμικό (της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας) σύγγραμμα του Ρουμάνου Ματέϊ Βίζνιεκ, που παρακολουθεί μια «οικογενειακή τραγωδία» για να αποκαλύψει την πολεμική φρικωδία ολόκληρου του 20ου αιώνα. Η Παπαγεωργίου ισορροπεί σοφά και επιδέξια στις υφολογικές αντιφάσεις του, αναδεικνύοντας την φρίκη της ανθρώπινης φύσης και τα αβάσταχτα δεινά του πολέμου. Καθοδηγεί δε, μια άξια ομάδα ερμηνευτών που, με αυταπάρνηση, υπογραμμίζουν τις ποιότητες του έργου: Αλέξανδρος Βάρθης, Τάσος Λέκκας, Δημήτρης Πετρόπουλος, Ελίζα Σκολίδη, Μαίρη Χήναρη.
Πρεμιέρα 3 Οκτωβρίου
Έχοντας γνωριστεί με τον Άρθρουρ Μίλλερ χάρη στο «Ψηλά απ’ την γέφυρα», ο Γιώργος Νανούρης σκηνοθέτησε πέρυσι το γνωστότερο έργο του Αμερικανού συγγραφέα, εδώ βραβευμένου με Πούλιτζερ. Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης υποδύεται τον εμβληματικό ρόλο του Γουίλι Λόμαν, ενός πλανόδιου πωλητή, εγκλωβισμένου στο αμερικάνικο όνειρο, που αναγκάζεται να κυνηγά την επιβίωση χωρίς ελπίδα. Η ματαίωση του δυτικού τρόπου ζωής και του καπιταλισμού σε ένα έργο που γράφτηκε μετά το Μεγάλο Κραχ και έμελλε να ορίσει τον τρόπο ζωής του 20ου αιώνα. Μαζί του, οι Έφη Μουρίκη, Ρένος Ρώτα, Δημήτρης Γεροδήμος, Κατερίνα Μάντζιου κ.α.
Πρεμιέρα 3 Οκτωβρίου
Για τρίτη χρονιά το βραβευμένο έργο της Βαλέριας Δημητριάδου – στο ντεμπούτο της ως συγγραφέας – επιστρέφει. Θέμα του το sex trafficking, ημεγαλύτερη βιομηχανία οργανωμένου εγκλήματος μετά το εμπόριο όπλων. Ακολουθώντας τα ίχνη μιας απαγωγής που καταλήγει σε εκπόρνευση, το έργο παρουσιάζει, κάτω από τη φόρμα του ρεαλισμού, το ανεξέλεγκτο φαινόμενο με σύγχρονο, λιτό και, συχνά, ευρηματικό τρόπο· εμπλουτισμένο από τις αξίες της ομάδας: Την ενεργή συμμετοχικότητα του θιάσου και την αφήγηση μέσα από τη μουσική. Από την πολυμελή διανομή ξεχωρίζουν οι Αθηνά Σακαλή, Παναγιώτης Γαβρέλας, Νικόλας Παπαδομιχελάκης.
Πρεμιέρα 4 Οκτωβρίου
Πάνω στο ομώνυμο αριστουργηματικό διήγημα του Τόμας Μπέρνχαρντ, ο Έκτορας Λυγίζος εμπνεύστηκε ένα έργο τεσσάρων χαρακτήρων. Τρεις γόνοι εύπορων οικογενειών και φιλόδοξοι πιανίστες – ο ένας μόνο με πραγματική προοπτική να θριαμβεύσει – αναβιώνουν στη μνήμη του ενός, όταν ο πλέον ατάλαντος πεθαίνει. Ακολουθώντας με εμμονική συνέπεια την κατασκευαστική, μουσική δομή της γραφής του Μπέρνχαρντ και με ευλαβικότητα τη θεματική του «Αποτυχημένου», ο Λυγίζος καταθέτει μια ιδιοσυγκρασιακή ερμηνεία περί μουσικού θεάτρου. Η τονικότητα του λόγου παράγει μουσική, η καθαυτή σύνθεση ενεργοποιεί τα σώματα των ερμηνευτών ενώ το σαρκαστικό ιδίωμα του συγγραφέα αξιοποιείται ως μια «πάνω» μουσική. Μαζί με τους Αμαλία Μουτούση, Άρη Μπαλή και Γιάννη Νιάρρο συλλειτουργούν ως όργανα μιας τέλειας παρτιτούρας.
Πρεμιέρα 9 Οκτωβρίου
Το, σπάνια παιζόμενο, ανανεωτικό – στο χώρο της συγγραφής του παραλόγου – θεατρικό έργο του Τομ Στόπαρντ ανεβαίνει από το Στάθη Λιβαθινό σε μια πολύ ενδιαφέρουσα ισορροπημένη ανάγνωση που αναδεικνύει τις πολλές νοηματικές στοιβάδες του. Υποβλητική ατμόσφαιρα, έμφαση στο τραγικό χιούμορ και έντονη θεατρικότητα περιβάλλουν τις βασικές αξιόλογες ερμηνείες από τους Νίκο Καρδώνη, Βασίλη Ανδρέου, Άρη Τρουπάκη. Μαζί τους οι Γιώργος Δάμπασης, Στάθης Κόικας, Φοίβος Μαρκιανός, Πολυξένη Παπακωνσταντίνου, Μαρία Σαββίδου, Δημήτρης Φιλιππίδης.
Πρεμιέρα 12 Οκτωβρίου
Στα όρια της σκοτεινής φάρσας και της μαύρης, δυστοπικής κωμωδίας το γνωστότερο έργο του Μάριους Φον Μάγιενμπεργκ σατιρίζει με σθένος την εμμονή του ατόμου στην επιφάνεια, αποτιμά την εξωτερική εμφάνιση ως προϊόν προς πώληση, ερευνά το πόσο αυτή εκμαυλίζει την εσωτερική αξία ενός ανθρώπου και αναρωτιέται τι σημαίνει μοναδικότητα σ’ ένα κοινωνικό σύνολο ακόμα κι αν αυτή φιλτράρεται μέσα από ένα αποκρουστικά άσχημο πρόσωπο. Στο επίκεντρο της η ιστορία του Λέττε, ενός πραγματικά άσχημου άνδρα, το περιβάλλον του οποίου τον καταδικάζει εξαιτίας της εμφάνισης του. Ο ίδιος αποφασίζει να προχωρήσει σε ολική μεταμόρφωση προσώπου, η επέμβαση επιτυγχάνει αλλά αντί για τη νέα του ζωή ο ίδιος μπαίνει σε μια νέα περιπέτεια. Στον ρόλο του Λέττε ένα ρεσιτάλ ερμηνείας από τον Ορφέα Αυγουστίδη όπως μια από την υπόλοιπη ομάδα των συμπρωταγωνιστών του: Γιάννης Κλίνης, Ηλίας Μουλάς, Μαίρη Μηνά.
Πρεμιέρα 16 Οκτωβρίου
Λίστες αναμονής για ένα εισιτήριο, συμμετοχή και διακρίσεις σε σειρά μεγάλων φεστιβάλ του εξωτερικού έφερε η πρώτη μεγάλης κλίμακας σκηνοθετική δουλειά του Μάριο Μπανούσι, ο οποίος επέδειξε μια θαυμαστή ωριμότητα σκηνοθετώντας ένα εικαστικό ποίημα για την απώλεια και το θάνατο. Αφετηρία του, μια προσωπική ιστορία, ο θάνατος της μητριάς του Lindita. Χωρίς να κάνει χρήση λόγου, ο 26χρονος πια Μπανούσι δημιούργησε μια σωματική αφήγηση, έμπλεη λυρικότητας που διακρίθηκε επίσης για την ταπεινή εικαστική ομορφιά της, τη συγκίνηση της θρηνητικής μουσικής, την εκπληκτική (σε σημεία) κινησιολογία. Με τους Χρυσή Βιδαλάκη, Μπάμπη Γαλιατσάτο, Αλεξάνδρα Χασάνι, Εριφύλη Κιτζόγλου, Κατερίνα Κρίστο, Ελένη Άμπια Νζάνγκα, Βασιάνα Σκοπετέα και τον ίδιο το σκηνοθέτη.
Πρεμιέρα 16 Oκτωβρίου
Μετά τον Ντοστογιέφσκι, Άρης Σερβετάλης και Έφη Μπίρμπα επέστρεψαν θριαμβευτικά στην ρωσική δραματουργία με το έργο του Μιχαήλ Μπουλγκάγκοφ – που τουλάχιστον στη Ρωσία παρέμενε στο σκοτάδι μέχρι την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Πολιτικό δοκίμιο; Κοινωνική – συστημική σάτιρα; Υπαρξιακή εξίσωση; Δυστοπία της εξέλιξης; Αυτοεκπληρούμενη προφητεία για το μέλλον του ανθρώπινου είδους; Πολλά τα ερωτήματα στα οποία μπορεί να απαντήσει καταφατικά η πολυεπίπεδη ιστορία του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ. Πρόκειται για μια υπερεαλιστική σάτιρα πάνω στην ανθρώπινη φύση και ταυτότητα που κινείται στα όρια της επιστημονικής φαντασίας αντλώντας στοιχεία από το μυθιστόρημα «Φράνκενσταϊν» της Μαίρη Σέλεϊ. Ήρωας του, ο καθηγητής Πρεομπραζένσκι που μαζί με τον βοηθό του, δόκτορα Μπρομεντάλ, επιχειρούν ένα τολμηρό πείραμα: Μεταμοσχεύουν την υπόφυση και τους όρχεις ενός νεκρού άνδρα σε έναν αδέσποτο σκύλο φιλοδοξώντας να δημιουργήσουν ένα νέο μοντέλο ανθρώπου. Αποτέλεσμα, ένα πυκνό υφολογικά και νοηματικά υλικό που δικαιώνεται ερμηνευτικά, σκηνοθετικά, αισθητικά. Εξαιρετικές ερμηνείες από τους Αρη Σερβετάλη, Αντώνη Μυριαγκό και τους Ηλέκτρα Νικολούζου, Μιχάλη Θεοφάνους, Χαρά-Μάτα Γιαννάτου, Αλεξάνδρα Καζάζου, Σπύρο Δέσικο.
Πρεμιέρα 17 Οκτωβρίου
Μετά από δύο σεζόν μεγάλης αποδοχής, η ομάδα του Άρη Μπινιάρη επιστρέφει στο αναθεωρημένο έπος του Μπρεχτ. Χωρίς να έχει απομακρυνθεί από τα κείμενα πολιτικού βάθους, η επιλογή Μπινιάρη να σκηνοθετήσει Μπέρτολτ Μπρεχτ ήταν η πιο ενδεικτική του προσπάθεια στο μεγάλο κεφάλαιο «ενεργού θεάτρου – ενεργού θεατή». Η δράση του έργου του τοποθετείται στο Σικάγο του Μεγάλου Κραχ, καθώς η πόλη έχει παραδοθεί στις συμμορίες του οργανωμένου εγκλήματος. Η φιγούρα του Αρτούρο Ούι – ως επικεφαλής ενός αιμοδιψούς όχλου – καθώς αναρριχάται στην εξουσία της τοπικής μαφίας εξελίσσεται μια αλληγορία πάνω στη δράση του Αδόλφου Χίτλερ και τον τρόπο που διείσδυσε στον πολιτικό κόσμο και τα γρανάζια του καπιταλιστικού συστήματος. Η σκηνοθεσία Μπινιάρη ακολουθεί τους κανόνες του μπρεχτικού θεάτρου αναζωογονώντας τη λειτουργία τις με μεθοδικότητα, φαντασία, αμεσότητα και πολεμικό ρυθμό. Ο Γιώργος Χρυσοστόμου σε μια εξαιρετική στιγμή του στον επώνυμο ρόλο του έργου και μαζί του να διακρίνονται οι Γιάννης Αναστασάκης, Μιχάλης Βαλάσογλου, Κώστας Κορωναίος, Δαυίδ Μαλτέζε, Μαρία Παρασύρη, Ερρίκος Μηλιάρης.
Πρεμιέρα 18 Οκτωβρίου
Με όχημα μια καίρια, πυκνή και καλογραμμένη μεταγραφή – το νέο έργο του Ρόμπερτ Άϊκ βασισμένο στο θεατρικό του Άρθουρ Σνίτζλερ – η Κατερίνα Ευαγγελάτου επιστρέφει στις «εδώ και τώρα» πολιτικές δραματουργίες με σκηνοθετική διαύγεια και αμεσότητα. Μετά από μία αυτοσχέδια απόπειρα έκτρωσης στο σπίτι, ένα 14χρονο κορίτσι μεταφέρεται ετοιμοθάνατο στο Ινστιτούτο Elizabeth όπου και υποκύπτει. Αλλά όταν η Ρουθ Γουλφ, η διευθύντρια του Ινστιτούτου, αρνείται να αφήσει έναν ιερέα να επισκεφτεί το κορίτσι για την τελευταία μετάληψη, το σκάνδαλο του θρησκευτικού συντηρητισμού δεν αργεί να ξεσπάσει. Εντός ενός καλού θιάσου – Νίκος Χατζόπουλος, Μαριάννα Δημητρίου, Κίττυ Παϊταζόγλου, Ορόρα Μαριόν, Ζωή Ρηγοπούλου κ.α. – η σαρωτική ερμηνεία της Στεφανίας Γουλιώτη στον κεντρικό ρόλο απογειώνει την παράσταση.
Πρεμιέρα 18 Οκτωβρίου
Βασισμένος σε ένα πρωτοεμφανιζόμενο, στην ελληνική σκηνή, πολυεπίπεδο έργο με την υπογραφή του Σέρχιο Μπλάνκο, ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος υπέγραψε πριν από δύο χρόνια μια από τις πιο δυνατές παραστάσεις του: Ένας θεατρικός συγγραφέας συλλαμβάνει την ιδέα να γράψει ένα έργο για την πατροκτονία. Αφορμή, στέκεται η δολοφονία ενός κακοποιητικού πατέρα από τον 20χρονο γιο του, τον οποίο και ο συγγραφέας αποφασίζει να επισκεφθεί στη φυλακή. Ο Θεοδωρόπουλος επιστρέφει για τρίτη χρονιά σε μια βάθος, ανάγνωση στην ψυχολογία των ηρώων που ανατέμνουν τη σχέση πατέρα και γιου, στο φάσμα της κακοποίησης και της δυσλειτουργικής οικογένειας, στις έννοιες του εγκλήματος και της τιμωρίας, του εγκληματία και της κοινωνίας – ακόμα και στη θέση της τέχνης σε ανάλογα κοινωνικά συμβάντα. Στέρεη, λιτή αλλά και ευρηματική σκηνοθεσία που αποσπά αξιοσημείωτες ερμηνείες από τους Θάνο Λέκκα και Δημήτρη Καπουράνη.
Πρεμιέρα 28 Οκτωβρίου
Ο Μπομπ Γουίλσον αποδέχθηκε την πρόσκληση να σκηνοθετήσει και πάλι για αθηναϊκή σκηνή επιλέγοντας το έργο του ‘Εντουαρντ Άλμπι με τρεις σημαντικές γυναίκες εκπροσώπους του εγχώριου θεάτρου: Ρένη Πιττακή, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Λουκία Μιχαλοπούλου. Και ήταν μια μνημειώδης παράσταση – εξ ου και επαναλαμβάνεται, σε νέα σκηνή αυτή τη φορά. Το εξπρεσιονιστικό σύμπαν του Γουίλσον καθρεφτίζει τα ερωτήματα του Αμερικανού συγγραφέα για την θνητότητα και το πέρασμα του χρόνου. Ισορροπεί ανάμεσα στο λόγο και στην εικαστικότητα – χωρίς να προδίδει την τελειότητα των κατασκευών που συνιστούν οι παραστάσεις του και συνάμα αναπνέει με συναίσθημα, δεν υπονοεί με εικόνες αλλά αρθρώνει όλες τις ψυχαναλυτικές πτυχές του έργου. Ρεσιτάλ ερμηνειών από τις Ρένη Πιττακή, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και Λουκία Μιχαλοπούλου.
Πρεμιέρα 30 Οκτωβρίου
Στην εκπνοή της περσινής σεζόν ο Γιάννης Σκουρλέτης παρουσίασε ένα άπαιχτο κείμενο του Άκη Δήμου για τις αλύτρωτες, διαψευσμένες αγάπες και τα συναισθήματα σε παγερή αναμονή. Πιστός «αναγνώστης» της εργογραφίας του Δήμου παρέδωσε μια ευαίσθητη, αισθησιακή και επί της ουσίας, ματιά ενάντια στα στερεότυπα. Οι ηθοποιοί του – Χάρης Χαραλάμπους-Καζέπης, Στέλιος Δημόπουλος και Θανάσης Δήμου – δικαίωσα απόλυτα το εγχείρημα, που εγγράφεται δυναμικά και για την αισθητική υπεροχή του. Η επανάληψη του ήταν αναμενόμενη.
Πρεμιέρα 31 Οκτωβρίου
Για τρίτη χρονιά η Ελένη Ράντου επανακάμπτει με την αυτοβιογραφική, από καρδιάς, κατάθεση της για βιώματα που την ωρίμασαν, την ενηλικίωσαν και την συγκρότησαν ως άνθρωπο και καλλιτέχνιδα. Φέρει μεγάλη αλήθεια ο λόγος της (ενίοτε γίνεται ποιητικός αλλά όχι μελό) και μεγάλη ευαισθησία ο τρόπος που έχει αποδοθεί από την καλοδομημένη σκηνοθεσία του Ανέστη Αζά. Ο, επί της ουσίας, μονόλογος της διανθίζεται από τη μουσική παρουσία των String Demons.
Πρεμιέρα 1η Νοεμβρίου
Τα Δευτερότριτα στο Θέατρο της Ακαδημίας σημείωσαν μεγάλη προσέλευση την περασμένη χειμερινή σεζόν χάρη στην «Τα 39 Σκαλοπάτια», το κωμικό θρίλερ σε σκηνοθεσία Μάκη Παπαδημητρίου – με τον ίδιο στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Στο έργο του Πάτρικ Μπάρλοου, ένας άνδρας με μια βαρετή ζωή, γνωρίζει μια μυστηριώδη γυναίκα και βρίσκεται ξαφνικά μπλεγμένος σε ένα πολύπλοκο σχέδιο κατασκοπείας. Παίζουν ακόμα οι Γρηγορία Μεθενίτη, Γιάννης Λατουσάκης και Παναγιώτης Γουρζουλίδης.
Πρεμιέρα 4 Νοεμβρίου
Είκοσι χρόνια μετά τη συγγραφή του αντιρατσιστικού έργου του Βασίλη Κατσικονούρη, αποδεικνύει την ανθεκτικότητα του στους κοινωνικούς κραδασμούς σε ένα τρυφερό και συγκινητικό ανέβασμα σε συν-σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη και Ερμίνας Κυριαζή. Φορτισμένες ερμηνείες από τους Στέλλα Γκίκα, Μάνο Καρατζογιάννη, Δημήτρη Πασσά, Ελένη Σακκά σε πρόσφορο έδαφος δυνατών χαρακτήρων.
Πρεμιέρα 23 Νοεμβρίου
• «Χόρεψε με, πατέρα» στο θέατρο Αργώ. Ο δεσμός πατέρας – κόρης με αφορμή μια ανίατη νόσο στο νέο έργο της Κατερίνας Αντωνιάδου. Με τον Γιώργο Αρμένη στον κεντρικό ρόλο. Από τις 14 Οκτωβρίου
• «Οι κάλπηδες» στο Olvio. Το κωμικό διήγημα του Στρατή Μυριβήλη θεατροποιείται σατιρικά με τους Ελισσαίο Βλάχο, Αγγελική Μαρίνου, Δημοσθένη Ξυλαρδιστό. Από τις 20 Οκτωβρίου