Ανθρωπόμορφες Ρωγμές: Ομαδική έκθεση στην Chili Art Gallery

Στην γκαλερί Chili Art Gallery από 4 έως και 23 Οκτώβρη 2024 εκθέτουν σε επιμέλεια της ιστορικού τέχνης Σαβίνας Λίτση, ο ζωγράφος Τάκης Βαρελάς, ο γλύπτης Δημήτρης Δήμου και ο εικαστικός Γιάννης Κλεφτογιάννης.

Με σαφείς αναφορές στη μορφή και το περιεχόμενο σε κοινή ανοικτή επιστολή, παρουσιάζουν το έργο τους, στην ιστοσελίδα της έκθεσης «Ανθρωπόμορφες ρωγμές».

Μέσα από λίγες γραμμές, γίνεται κατανοητό, το πεδίο των αναζητήσεων τους, η ματιά, η παλέτα και το κουμπάσο τους, ως μετρικό των αξιών τους.

«Ταξική ματιά και ταξικός χρωστήρας, χωρίς γκρίζες ζώνες.
Στρατευμένοι και οι τρεις, στην μεγάλη τάξη των προλεταρίων.

Βίοι παράλληλοι σε κοινό δρόμο είναι το έργο μας, αφού ρίζωμα και αφετηρία του, είναι τα καμποχώραφα, τα ναυπηγεία, οι θαλάσσιες μεταφορές, τα ορυχεία, οι μεταλλουργίες της Βοιωτίας και της Αττικής!

Συνειδητή η ματιά μας και στραμμένη εκεί που δένεται το ατσάλι, ορθοστατούντες και ορθοβαδίζοντες, στους ζωντανούς δρόμους της πόλης, με το χρωστήρα και την σμίλη μας, με την τάξη των ταπεινών. 

Σε αυτά τα λόγια συμπυκνώνεται η ενιαία έκφραση, η συλλειτουργεία στη μορφή και το περιεχόμενο των έργων τους, σε δημιουργικό διάλογο, μεταξύ έργων και των τριών καλλιτεχνών. Ταυτόχρονα ο σημειολογικός και εννοιογικός χρωστήρας των δημιουργών, θέτει αναπόφευκτα και διλημματικά ερώτηματα στους επισκέπτες, ως σπαράγματα φωτός για τον υπέροχο κόσμο της εργασίας, αναδεικνύοντας την αλληλεπίδραση των σχέσεων ανθρώπου και ύλης στο διαχρονικό αγώνα των ανθρώπων, να τιθασεύσουν την ύλη, σε όφελος των αναγκών τους.

Ο ταξικός κάματος στα έργα, αποδίδεται σε ακραίες εκφάνσεις.

Ο φόβος απουσιάζει στις σχέσεις της φωτιάς, των μετάλλων, των ανθρώπων και της ζωής, υποδηλώνοντας την νίκη του ανθρώπου και ας είναι σήμερα βαθιές οι χαρακιές στο σώμα της ανθρωπότητας.

«Ανθρωπόμορφες Ρωγμές», μια σημαντική έκθεση που αξίζει να εμβαθύνουμε στη σύλληψη της ιδέας, της μορφής και του περιεχομένου της, όπως επίσης στη μέθοδο παραγωγής του καλλιτεχνικού έργου των δημιουργών, στην καλλιέργεια της σχέσης τους, αλλά και πως οι ίδιοι οι καλλιτέχνες αντιλαμβάνονται την συλλειτουργεία της γλυπτικής και της ζωγραφικής, του ρολού της τέχνης και των ίδιων των καλλιτεχνών.

«Αναζητώντας το κλειδί της πρωτοβουλίας τους – σημειώνει στο μονόγραμμα του καταλόγου της έκθεσης, η Ιστορικός Τέχνης – Αρχαιολόγος Σαβίνα Λίτση – θα έλεγα, πως η αφετηρία τους, βρίσκεται στον κοινό πολιτικό τους προσανατολισμό και την πρόθεσή τους να αναδείξουν τις σχέσεις που διέπουν τα μεγάλα πεδία της εργασίας. Εκεί δηλαδή που γεννιέται και πλάθεται η ταξική συνείδηση της κοινωνίας, εκεί όπου οι ταξικές αντιθέσεις οπτικοποιούνται στο πεδίο της εργασίας, εν τέλει, στο πεδίο μάχης, για το ποιος τη ζωή θα κερδίσει και ποιος θα την χάσει.

Ζώσα συλλογική εικαστική και πολιτική δράση, μιας επίπονης δουλειάς, με ένταση, ταλαντεύσεις, για να βγει στο φως με καθαρή μορφή και ένα σύγχρονο εικαστικό αποτέλεσμα στην έκθεση «Ανθρωπόμορφες ρωγμές», με 15 έργα του Βαρελά, τα 16 έργα του Κλεφτογιάννη και τα γλυπτά του Δήμου από την ενότητα των «Σηματωρών».

Ανιχνεύοντας τα αποστάγματα στο έργο του Τάκη Βαρελά, οπτικοποιούνται οι διεργασίες της γέννας χιλιάδων χρηστικών αξιών, αυτό που ο Τάκης ορίζει, ως συσσωρεμένο πλούτο της εργασίας της ανθρωπότητας.

Ο ίδιος σημειώνει για τις ανάγκες του μονογράμματος της έκθεσης: «Η τέχνη μου και το έργο μου, δεν είναι τίποτε άλλο, παρα η αποτύπωση των συσσωρευμένων δεξιοτήτων των ανθρώπων, δισεκατομμύρια χρόνια τώρα, να παραγάγουν αγαθά για να ικανοποιούν τις ανάγκες τους.

Το ενδιάμεσο λέγεται ταξική πάλη, για το ποιος θα καρπώνεται τον πλούτο».

Οι «Σηματωροί» του γλύπτη Δημήτρη Δήμου, δεν είναι άλλοι, παρά όλοι εκείνοι, που κοιτάζοντας μπροστά στο μέλλον είδαν το όραμα μίας καλύτερης ζωής και στο πρόσταγμα της ιστορίας έκαναν χρέος και καθήκον τους, να διαλαλούν πως ήρθε ο καιρός της αλλαγής. Τα έργα του λειτουργούν ως συνδετικός κρίκος τη έκθεσης, γιατί με την συμβολική διάσταση που κατέχουν, οδηγούν συνειρμικά τον θεατή από τον κόσμο της εργασίας, στις «ρωγμές» του σήμερα και στους «σεισμούς» του αύριο.

Όπως ο ίδιος δηλώνει για το έργο του: «Και ήρθαν χρόνοι αναγκεμένοι: Ο χοϊκός με το αιώνιο να μετρηθεί».

Απώτερος στόχος του Γιάννη Κλεφτογιάννη είναι με το έργο του να αποτυπώσει το συλλογικό συναίσθημα της τάξης του, που απορρέει από τις καθημερινές αγωνίες, τις ανάγκες και τα όνειρα της, όταν αυτά συναντιούνται με τον δρόμο του αγώνα.

Όπως ο ίδιος δηλώνει για το έργο του: «Η Τέχνη μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο να μαθαίνει, να αφουγκράζεται, να μπορεί να κρίνει και να συγκρίνει, αλλά και να διαμορφώνει συμπεριφορές, στάση και δράση.

Ενώ όπως έλεγε ο Πικάσο: «Η τέχνη ξεπλένει την ψυχή από τη σκόνη της καθημερινότητας».

Αν μέσα από τα έργα μας καταφέραμε να δημιουργήσουμε έστω και ένα μικρό σκίρτημα από τα παραπάνω, τότε αυτό είναι η μεγαλύτερη μας ανταμοιβή».

Ο Βαρελάς, ο Δήμου και ο Κλεφτογιάννης, επιχειρούν να αναδείξουν την αλήθεια, να καταγγείλουν την αδικία και να φωτίσουν την λύση, ανοίγοντας ένα παράθυρο προς την ελευθερία της τάξης των γεννητόρων τους.

Κατάγεται από τον Άγιο Γεώργιο Λιβαδειάς. Το 2010 – 2015 παρουσιάζει την  εικαστική ενότητα «Μετ, άλλων ανθρώπων έργο Ι,ΙΙ, ΙΙΙ», στην Αθήνα, την Πάτρα, την Λιβαδειά και την Νίκαια. Συμμετέχει στις εκθέσεις «Άνθρωποι – Χρώμα + Σίδερο» στην Ν. Ζώνη Περάματος. Το 2018 δημιουργεί  την εγκατάσταση «Νομοτέλεια» για την 58η Μπιενάλε της Βενετίας. Το 2019 εκδίδει τις εικαστικές σημειώσεις, το «Σημειωματάριο της ανησυχίας» και, «Στα Café της Αναμονής» Το 2019 συμμετέχει στο 9ο Διεθνές Φεστιβάλ Τεχνών στην Farindola της Πεσκάρα.

Το 2021 παρουσιάζει 12 εικαστικά έργα «Η Κούβα δεν είναι μόνη της», και τις ενότητες «Καλλιεργώντας την Άνοιξη» & «Φθινοπωρινή Αλληγορία». Το 2021 «Farindola Το γράμμα που δεν έφτασε ποτέ», τα έργα των ανθρακωρύχων, παρουσιάζονται μαζί με τα έργα του Τούρκου ζωγράφου Ιρφάν Ερτέλ στην έκθεση «Της γης οι κολασμένοι», στη Σάμο και το Ίλιον». Το 2022 δημιουργεί την αντιπολεμική ενότητα «Τι και εάν ανησυχούν τα πουλιά».

Τον ίδιο χρόνο, συμμετέχει στην έκθεση της Βουλής των Ελλήνων 1922+ Επιβίωση – Ενσωμάτωση στο Καπνεργοστάσιο. Το Νοέμβρη 2022 εκθέτει τα έργα «FARINDOLA Το γράμμα που δεν έφτασε ποτέ» στο W: HALLL των Βρυξελλών.

Μέλος του ΕΕΤΕ. Μέλος του ΔΣ του ΟΣΔΕΕΤΕ. Μέλος του ΔΣ του ΕΜΣΤ, ως εκπρόσωπος του ΕΕΤΕ.

Κατάγεται από τα Χώστια Βοιωτίας. Ζει και εργάζεται στη Θήβα.

Το 2008 εισήχθη στο Τμήμα εικαστικών και εφαρμοσμένων τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Είναι γλύπτης και μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος.

Επίσης είναι μέλος του Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης Έργων Εικαστικών Τεχνών και των Εφαρμογών τους.

Ασχολείται συστηματικά με τη γλυπτική, ζωγραφική, τη συγγραφή και τη σκηνογραφία. Έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, καθώς και έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε ατομικές. Από το 2008 δραστηριοποιείται ενεργά στην περιοχή της Στερεάς Ελλάδας για την ανάδειξη και ανάπτυξη του πολιτισμικού πολιτιστικού της κεφαλαίου. Έργα του, υπάρχουν στο δημόσιο χώρο, σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Το 2024 εκδόθηκε η ποιητική συλλογή του – εικαστικό ημερολόγιο, με τίτλο: “Σηματωροί, προστάζουν μετρό στους καιρούς”, από τον εκδοτικό οίκο “Σύγχρονη Εποχή”.

Κατάγεται από την Θήβα.

Είναι απόφοιτος του Τμήματος Πολιτισμικής Τεχνολογίας & Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου και κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος του ίδιου Τμήματος. Έχει επαγγελματική ενασχόληση και ειδίκευση στο graphic & video art design, συνολικά με την εφαρμογή τους στην οπτική και πολιτιστική επικοινωνία.

Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (ΕΕΤΕ). Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις, με τελευταία συμμετοχή του στην έκθεση του ΕΕΤΕ στο Δημόσιο Καπνεργοστάσιο στην έκθεση «1922-2022 ΕΞΟΔΟΣ – ΔΙΕΞΟΔΟΣ» το 2023. Στο ενεργητικό του έχει τον σχεδιασμό αφισών, λογότυπων και την επιμέλεια εξώφυλλων και εκδόσεων.

Η τέχνη της ζωγραφικής ήρθε σαν μια συνέχεια στην δημιουργική του πορεία.