Ταξίδι στην Χώρα των Θαυμάτων με τις Μαγικές Σβούρες – Συναρπαστικές περιπέτειες, αλλόκοτα πλάσματα και η μικρή Αλίκη

Για τον σκηνοθέτη Δημήτρη Αδάμη η συρρίκνωση της φαντασίας αποτελεί ένα από τα πιο λυπηρά σημεία των καιρών μας. Και πράγματι, σε μια εποχή σαν τη δική μας, αυτή της κυριαρχίας της εικόνας, της εντατικής -σχεδόν αυτοματοποιημένης- δημιουργίας και κατανάλωσης περιεχομένου, η αχαλίνωτη αυτή ενέργεια που ακούει στο όνομα «φαντασία» δείχνει να οριοθετείται σε καλούπια, αφήνοντας παρά μονάχα τον ελάχιστο απαραίτητο ζωτικό χώρο στο άτομο να ονειρευτεί. Ο ίδιος από το 2002 και έπειτα, όταν και ίδρυσε, μαζί με την ηθοποιό Δόμνα Ζαφειροπούλου, τις Μαγικές Σβούρες, με στόχο τη δημιουργία θεατρικών παραστάσεων και πολιτιστικών εκδηλώσεων για παιδιά και εφήβους, φαίνεται να έχει βρει το δικό του αντίδοτο ενάντια σε ένα τέτοιο σύμπτωμα.

Ποιο είναι αυτό; Όπως μάς εξηγεί ο σκηνοθέτης με δικά του λόγια: «Σε μια εποχή που η Τεχνητή Νοημοσύνη μπήκε για τα καλά στη ζωή μας, εμείς οφείλουμε να αντιτάξουμε την εξάσκηση της φαντασίας και την αγάπη για το όνειρο». Και αυτός είναι ένας από τους σημαντικότερους λόγους που ως θεατρικός δημιουργός αποφάσισε, φέτος, μαζί με τις Μαγικές Σβούρες, και σε συνεργασία με τη ΜΕΛΙΣΜΑ Events, να επιστρέψει, για μια ακόμη φορά, στα δύο κλασικά έργα του Λιούις Κάρολ με κεντρικό θέμα τις συναρπαστικές όσο και αλλόκοτες περιπέτειες της νεαρής Αλίκης.

Οι Μαγικές Σβούρες ανέβασαν για πρώτη φορά, σε μια ενιαία παράσταση, τα δύο εμβληματικά και αγαπημένα βιβλία, «Οι περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων» και «Μέσα από τον Καθρέφτη και τι είδε η Αλίκη εκεί», την περίοδο 2016-2017 στο Θέατρο Ιλίσια. Φέτος, σε μια άλλη θεατρική στέγη στο κέντρο της Αθήνας, το Θέατρο Δημήτρης Χορν, τα παρουσιάζουν σε μια ολοκαίνουρια παράσταση-πρόταση που μάς καλεί να γίνουμε όλοι εμείς η Αλίκη, να επαναστατήσουμε και να ταξιδέψουμε στην προσωπική μας «Χώρα των Θαυμάτων», εκείνον τον μαγικό, ιδανικό κόσμο όπου όλα ανατρέπονται και όλα μπορούν να συμβούν, αρκεί να μη σταματήσεις ποτέ να ονειρεύεσαι.

Η παράσταση «Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων», σε σκηνοθεσία-διασκευή Δημήτρη Αδάμη, έκανε πρεμιέρα την Κυριακή 20 Οκτωβρίου. Και θα παίζεται κάθε Κυριακή στις 11:00 στο Θέατρο Δημήτρης Χορν.

Ο Λιούις Κάρολ έγραψε τις «Περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων» το 1865. Το έργο έμελλε να γίνει ένα από τα πιο δημοφιλή αγγλόφωνα βιβλία μυθοπλασίας όλων των εποχών. Σε μια περίοδο όπως αυτή που έζησε και δημιούργησε ο συγγραφέας, όταν η παιδική λογοτεχνία στόχευε στο να δώσει ηθικά διδάγματα, η πρωτοποριακή σύλληψη του Κάρολ, που παραβιάζει την καθιερωμένη λογική των ενηλίκων και καταφέρνει να ενθουσιάσει τα παιδιά απευθυνόμενη στην οξυμένη τους αίσθηση για το παράδοξο, δίχασε τους πρώτους κριτικούς. Η υπόθεση του βιβλίου επικεντρώνεται στην Αλίκη, ένα νεαρό κορίτσι που αποκοιμιέται και ονειρεύεται πως ακολουθεί έναν Άσπρο Κούνελο μέσα από μια κουνελότρυπα, παρασυρόμενη σε έναν φανταστικό κόσμο γεμάτο θαυμαστές, παράξενες περιπέτειες και αλλόκοτα, εκκεντρικά πλάσματα. Το 1872 θα ακολουθήσει το σίκουελ «Μέσα από τον Καθρέφτη και τι είδε η Αλίκη εκεί» με τις νέες παράδοξες περιπέτειες της νεαρής Αλίκης σε έναν ακόμη φανταστικό κόσμο, όπου όλα είναι ανάποδα, και ο οποίος κατοικείται από μυθολογικά ζώα, ιππότες, βασιλιάδες και βασίλισσες του σκακιού, πουτίγκες και λουλούδια που μιλάνε.

Αυτό το ονειρικό σύμπαν ζωντανεύει στη σκηνή του Θεάτρου Δημήτρης Χορν ο Δημήτρης Αδάμης, επιστρατεύοντας το χιούμορ, τη συγκίνηση, τη φαντασία, τη ζωντανή μουσική και τα τραγούδια, τα παιχνιδιάρικα κοστούμια και τα εξίσου παιχνιδιάρικα εικαστικά, αλλά και τη μοντέρνα τεχνολογία. Μπροστά από τα μάτια της Αλίκης αλλά και των μικρών και μεγάλων θεατών θα παρελάσουν αγαπημένοι ήρωες όπως ο Άσπρος Κούνελος με τη Γάτα Τσεσάιρ, ο Καπελάς με την Κάμπια, η Κόκκινη Βασίλισσα, οι αστείοι Τουιντλιντάμ και Τουιντλντί, ο Χάμπτι Ντάμπτι, τα Τραπουλόχαρτα-Κηπουροί και τα Πιόνια του Σκακιού καθώς και όλα τα υπόλοιπα μαγικά πλάσματα που ξεπήδησαν από την πένα του Λιούις Κάρολ.

Ο Δημήτρης Αδάμης θεωρεί -και όχι άδικα- τα δύο αυτά κλασικά έργα του Λιούις Κάρολ μοναδική περίπτωση στον χώρο της παιδικής λογοτεχνίας: «Κάθε φορά που τα διαβάζεις , ανάλογα με την ηλικία σου, τις γνώσεις και τις εκάστοτε εμπειρίες ζωής, παρουσιάζεται μπροστά σου και κάτι διαφορετικό. Γι’ αυτό είναι μοναδικό αυτό το λογοτεχνικό κείμενο. Γιατί είναι ελεύθερο. Χωρίς όρια». Και αυτή την αίσθηση ελευθερίας είναι που επιθυμεί ο δημιουργός να εμφυσήσει στα παιδιά: «Η βασικότερη πρόκληση για μένα είναι να κάνουμε τα παιδιά, γι’ αυτή τη μιάμιση ώρα που διαρκεί η παράσταση, να ξεχάσουν που βρίσκονται, να ταξιδέψουν σε αυτή την Χώρα των Θαυμάτων, να θελήσουν να πιάσουν στα χέρια τους -ίσως για πρώτη φορά- το βιβλίο και να ανακαλύψουν καινούριους θησαυρούς μέσα από τις σελίδες του. Να το δουν με τα μάτια της αθωότητας και να αφεθούν μαζί μας στο όνειρο. Γιατί η φαντασία είναι απέραντη και μπορεί να εξασκηθεί και να δημιουργήσει φοβερούς κόσμους».

Πρώτα μέσα από τη διασκευή, η οποία, όπως μας εξηγεί ο Δημήτρης Αδάμης, έρχεται με προσοχή κοντά στα σημερινά παιδιά, αναφερόμενη στης ήδη γνώσεις τους, χωρίς να αλλοιώνει το πρωτότυπο κείμενο και πάνω απ’ όλα χωρίς να κουνάει το δάχτυλο: «Επιλέξαμε αυτό το έργο γιατί μιλάει για την ισορροπία στη ζωή, τη χρήση της φαντασίας, τις αρχές που παίρνουμε από το σπίτι και το σχολείο, τον τρόπο συμπεριφοράς μας προς τους άλλους, ωστόσο, προσπαθούμε οι παραστάσεις μας να αποφεύγουν τον διδακτισμό. Τα διδάγματα έρχονται μέσα από τα λόγια των ηρώων».

Πράγματι παρακολουθώντας κανείς την παράσταση του δίνεται η αίσθηση πως μαθαίνει μαζί με τους σκηνικούς ήρωες, εξερευνά, ανακαλύπτει και διατυπώνει απορίες μαζί τους και όχι απέναντι τους. Και πάνω από όλα, σε αυτό το πέρασμα της Αλίκης από την παιδική ηλικία στον κόσμο της ενηλικίωσης, και μέσα από τον πλούσιο συναισθηματικό της κόσμο, συνειδητοποιεί κανείς κάτι εξαιρετικά σημαντικό: Ότι δεν χρειάζεται να βιαστεί να μεγαλώσει. Και αυτό είναι κάτι που θέλει να τονίσει ο Δημήτρης Αδάμης στη νέα του παράσταση: «Την λέξη ενηλικίωση τη φοβάμαι. Την έννοια του μεγαλώνω και αποχωρίζομαι οτιδήποτε αθώο, οτιδήποτε με κάνει να ταξιδεύω. Θέλω τα παιδιά όσο μπορούν να μην ενηλικιωθούν, να διατηρήσουν την παιδικότητα τους». Αυτή, άλλωστε, τη χαμένη παιδικότητα, την οποία ο σκηνοθέτης μας παροτρύνει να την ξαναβρούμε ή να μην την χάσουμε ποτέ, νοσταλγούσε και ο βρετανός συγγραφέας Λιούις Κάρολ καθώς έγραφε την Αλίκη του.

Με πάνω από είκοσι χρόνια παρουσίας στο χώρο του ελληνικού παιδικού θεάτρου, ο Δημήτρης Αδαμής και οι Μαγικές Σβούρες, μέσα από την παράσταση «Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων», δεν περιορίζονται μόνο στο να εξάψουν την φαντασία, την περιέργεια και τη φιλαναγνωσία των μικρών θεατών, αλλά στοχεύουν και στις υπόλοιπες αισθήσεις τους: «Θέλουμε να έρθει το παιδί σε εμάς και φεύγοντας να έχει πάρει σε ένα βαλιτσάκι πέντε πράγματα: Τη μουσική, το θέατρο, τον λόγο και τα εικαστικά. Είναι ωραίο να συμμετέχουν όλες οι αισθήσεις κατά κάποιον τρόπο. Ακόμα και η μυρωδιά αν είναι δυνατόν» μάς λέει ο σκηνοθέτης. Η μουσική, μάλιστα, της παράστασης περιλαμβάνει παραδοσιακά τραγούδια από τη Μεγάλη Βρετανία και την Ιρλανδία σε μια προσπάθεια να προσδώσει μια πιο αυθεντική και φολκλορική ατμόσφαιρα στο σκηνικό θέαμα.

Μαζί με την ομάδα των ηθοποιών του, την Αναστασία Τσιλιμπίου στο ρόλο της Αλίκης και τους Γιώργο Γκιόκα, Αντώνη Καραθανασόπουλο, Βασιλίνα Κατερίνη, Μαρία Κωνσταντά, Οδυσσέα Πετράκη και Τάσο Ράπτη, για τους οποίους δηλώνει αγάπη, ο Δημήτρης Αδάμης επιθυμεί να μοιραστεί το όνειρο με τον καθένα από εμάς και να μάς υπενθυμίσει πως «τα παιδιά μάς οδηγούν, εκείνα είναι το μέλλον μας και εμείς απλώς πρέπει να τα ακολουθούμε».