10 τραγούδια των Tindersticks που ανυπομονούμε να ακούσουμε στο Christmas Theater

Οι Tindersticks έχουν έναν ήχο και μια αισθητική, τόσο χαρακτηριστικά που δεν μοιάζουν με καμία άλλη μπάντα. Από τη δεκαετία του ’90 μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει 12 δίσκους – παραγωγικότατοι – και μας έχουν χαρίσει δεκάδες ύμνους, που ακροβατούν ανάμεσα στη rock, τη soul και την ορχηστρική pop. Με λίγα χρόνια, έχουν κερδίσει επάξια τη θέση τους ως θρύλοι της indie μουσικής – μια θέση που ήρθαν φέτος να εδραιώσουν ξανά με την νέα δισκογραφική δουλειά τους, Soft Tissue.

Με αφορμή τον νέο αυτό δίσκο, οι αγαπημένοι του ελληνικού κοινού επιστρέφουν και πάλι στην αγαπημένη τους Αθήνα, αυτή τη φορά για μία φθινοπωρινή συναυλία, το Σάββατο 2 Νοεμβρίου στο City Theater.

Εμείς, μετράμε αντίστροφα τις ώρες για να τους ακούσουμε ζωντανά και για να περάσει η ώρα, ακούμε τα 10 αγαπημένα μας κομμάτια, νέα και παλιά, που ανυπομονούμε να ακούσουμε σήμερα.

Ας ξεκινήσουμε από τα καινούρια κομμάτια που αγαπήσαμε στο Soft Tissue. Ένα από τα highlights του δίσκου, το New World συνδυάζει soul ήχους με την οικεία μελαγχολία των Tindersticks. Η Gina Foster φοβερή στα φωνητικά​.

Αυτό το κομμάτι με έναν αβίαστο funk τόνο και πλούσιες μελωδίες αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα του ιδιαίτερου χαρακτήρα του δίσκου.

Με έντονη διάθεση νοσταλγίας, αυτό το τραγούδι υφαίνει μια ατμόσφαιρα που παραπέμπει σε Leonard Cohen, πάντα με την χαρακτηριστική φωνή του Staples να κλέβει την παράσταση  – και τις καρδιές μας.

Μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές του άλμπουμ, όπου οι ήχοι των έγχορδων και του πνευστού προσδίδουν ιδιαίτερη δραματικότητα. Το κομμάτι παραπέμπει στις πρώτες δουλειές των Tindersticks, γεμάτο από συναίσθημα και μελαγχολία.

Κλείνουμε τα αγαπημένα μας από το Soft Tissue με αυτό το βαθιά συναισθηματικό κομμάτι που συνδυάζει τη μελαγχολία με έναν σχεδόν υπνωτιστικό ρυθμό. Η φωνή του Stuart Staples, ήσυχη και γεμάτη πόνο, συνοδεύεται από έγχορδα που προσθέτουν μια διακριτική αλλά συγκινητική δύναμη.

Και πάμε στο αγαπημένο μας κομμάτι από τον δίσκο No Treasure But Hope (2019). Ίσως το πιο ζεστό και αισιόδοξο κομμάτι της μπάντα, οι στίχοι περιγράφουν μια στιγμή ευτυχίας, όπου ο Staples αποτυπώνει τρυφερά συναισθήματα με μια μελωδία που θυμίζει την αίσθηση του ζεστού φωτός της ημέρας.

Αυτό το κομμάτι ξεχωρίζει λόγω της μορφής του, καθώς είναι περισσότερο αφήγηση παρά τραγούδι, με τον Staples να αφηγείται μια ιστορία με συνοδεία μουσικής. Είναι πάντα ωραίο να το ακούς live.

Από το soundtrack που δημιούργησαν οι Tindersticks για την ταινία Stars at Noon της Claire Denis το 2022, αυτό το κομμάτι είναι ονειρικό και κινηματογραφικό. Η μουσική κινείται σε χαμηλούς ρυθμούς, προσδίδοντας μια μυστηριώδη και νοσταλγική ατμόσφαιρα που πολύ μας αρέσει.

Για το τέλος, αφήσαμε ένα ακόμη κομμάτι από το No Treasure But Hope, που αγαπήσαμε από την πρώτη στιγμή, για την σχεδόν υπερβατική κάθαρση που μας προκαλεί. Δεν θα το βαρεθούμε ποτέ.