Η Μουσική που κάνει τη Σιωπή και Κλαίει: Το μουσικό έργο του Δημήτρη Μαραμή στη Γερμανική Εκκλησία Αθηνών

Ο Δημήτρης Μαραμής, ο συνθέτης που συγκίνησε το αθηναϊκό κοινό με τον «Ερωτόκριτο» της Λυρικής Σκηνής και τους «Στοιχειωμένους» του Μεγάρου Μουσικής, παρουσιάζει για πρώτη φορά στην καρδιά της Αθήνας, τη μουσική του σύνθεση για φωνές «Η Μουσική που κάνει τη Σιωπή και Κλαίει», το Σάββατο 30 Νοεμβρίου στις 20:00, στη Γερμανική Εκκλησία Αθηνών.

Ερμηνεύει το φωνητικό σύνολο Libro Coro υπό τη μουσική διεύθυνση της Ανθής Γουρουντή, όπου το Σεπτέμβριο συμμετείχε στην αποθεωτική metal-συμφωνική συναυλία στο Ηρώδειο, των Septicflesh με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών. Συμμετέχει η διακεκριμένη σοπράνο Βανέσσα Καλκάνη, ενώ στο πιάνο συνοδεύει η Λορένα Λευκοκοίλου και στο τσέλο η Κλεοπάτρα Δαρδάλη.

Το μυσταγωγικό έργο για φωνές, «Η Μουσική που κάνει τη Σιωπή και Κλαίει» του Δημήτρη Μαραμή, έχει ήδη παρουσιαστεί σε εμβληματικούς και μνημειακούς χώρους όπως η Ροτόντα Θεσσαλονίκης ως ανάθεση του Κέντρου Πολιτισμού Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας, ο Ναός Αγίου Πέτρου των Δομινικανών Ηρακλείου ως δρώμενο στο Φεστιβάλ Ηρακλείου και στην Ευαγγελική Εκκλησία Πειραιά ως πρόταση του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά. Η ανταπόκριση του κοινού για το ιδιαίτερο αυτό έργο ήταν τόσο μεγάλη, που είχε ως αποτέλεσμα να παρουσιάζεται σε κατάμεστες αίθουσες και με διπλές παραστάσεις την ίδια μέρα.

Δημήτρης Μαραμής

Στο έργο ακούγονται με μοναδικό τρόπο μελοποιημένοι, από το συνθέτη, στίχοι του ποιητή Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου ενώ ο επίλογος ξαφνιάζει με τη συμμετοχή έκπληξη του παιδικού Libro Coro που ερμηνεύει στίχους Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα σε απόδοση Σωτήρη Τριβιζά.

Η «Μουσική που κάνει τη Σιωπή και Κλαίει» είναι ένα έργο απάντηση στη βιαιότητα και τη βαρβαρότητα της εποχής μας. Αρμονίες που αιωρούνται κι εκπνέουν, παιχνίδι λυγμών και σιωπών, μελωδίες εύθραυστες, φωνές ετοιμόρροπες, μία συμφωνία αισθημάτων και σπαραγμάτων. Με το παραπάνω φωνητικό έργο, ο συνθέτης αξιοποιεί το αρχαιότερο μουσικό όργανο πάνω στη γη, την ανθρώπινη φωνή, σε διάλογο με την αντήχηση της αρχιτεκτονικής ιερών χώρων και την έκφραση της αθωότητας και της αγάπης μέσα από τους μελοποιημένους στίχους των ποιητών.