Μονομάχος II
H συνέχεια του «Μονομάχου» που είχε μεγάλη εμπορική και καλλιτεχνική απήχηση το 2000 φέρει και πάλι τη σφραγίδα του τελειομανή Ρίντλεϊ Σκοτ.
Ύστερα από το θάνατο του Μάξιμου από τον Κόμοδο η Ρώμη βρίσκεται σε απόλυτη παρακμή. Ένα τυραννικό δίδυμο αυτοκρατόρων έχει φέρει τους πολίτες της Ρώμης στα όρια της εξαθλίωσης αλλά εκείνοι (υπαρκτά πρόσωπα οι Γκέτα και Καρακάλα) ονειρεύονται να κατακτήσουν την Περσία και την Ινδία. Ο Άννων από την Νουμιδία που βλέπει την οικογένεια του να σφαγιάζεται από τους ρωμαίους αναζητά εκδίκηση.
Η τρομακτική αρένα του ΚολοσσαίουΗ Αιώνια πόλη σε κρίση αλλά το θέαμα προέχει. Κάπως έτσι σκέφτηκαν οι δημιουργοί του φιλμ κι αποφάσισαν να φτιάξουν ένα σίκουελ της ταινίας του 2000 που όχι μόνο θα ήταν αντάξιο της αλλά και σε επίπεδο θεάματος ακόμη πιο εντυπωσιακό. Όντως το θέαμα και στην νέα ταινία είναι χορταστικό χάρη στη συνδρομή της ψηφιακής τεχνολογίας. Όμως η πλοκή δεν είναι και τόσο καλά δουλεμένη. Παίρνοντας την σκυτάλη από το θάνατο του Μάξιμου ο σεναριογράφος την παραδίδει στο νεαρό Λεύκιο, το γιο της Λουκίας, που αναλαμβάνει να φέρει την νέα ιστορία σε ακόμη πιο απαιτητικά ζητήματα (το προσωπικό χρέος, η ηθική ακεραιότητα) και μηνύματα, όπως διαφαίνεται συνεχώς η ανάγκη του εκδημοκρατισμού της Ρώμης και το ουτοπικό όνειρο μιας κοινωνίας φτιαγμένης με ισότητα και δικαιοσύνη. Όλα αυτά τα… ωραία όμως βρίσκονται σε ένα δεύτερο ή τρίτο επίπεδο, καθώς το κίνητρο της εκδίκησης οδηγεί τον απελπισμένο ήρωα (άψογος ο Πολ Μεσκάλ του «Aftersun» θυμίζει αρκετά τον ήρωα του Ράσελ Κρόου), στην δράση, όπου βρίσκεται το πραγματικό ψαχνό της ταινίας. Οι σεκάνς με τους μπαμπουίνους, τον θηριώδη ρινόκερο και την αρένα- πισίνα του Κολοσσαίου, είναι όλα τα λεφτά στο φιλμ. Όσον αφορά τους χαρακτήρες ο αμφιλεγόμενος Μαρτίνους του Ντένζελ Γουάσιγκντον είναι εκείνος που κάνει τη διαφορά, προσδίδοντας σαιξπηρική αύρα στο μονοδιάστατο σενάριο.
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
- Αθήνα
- Θεσσαλονίκη