Τελευταία ευκαιρία για να δείτε σημαντικές εκθέσεις που ολοκληρώνονται

Αν βρισκόμασταν σε αγγλική παμπ θα χτυπούσε το καμπανάκι και θα ακουγόταν η αναγγελία  «Last orders!» καλώντας τους πελάτες να παραγγείλουν τα τελευταία ποτά πριν το κλείσιμο. Κάτι παρόμοιο ισχύει για αρκετές από τις εκθέσεις που συγκεντρώσαμε και σας προτείνουμε σε αυτόν τον μικρό οδηγό, αφού αρκετές από αυτές, και μάλιστα ιδιαίτερα σημαντικές, ρίχνουν σύντομα αυλαία – δυο-τρεις, μάλιστα, ολοκληρώνονται με το τέλος του χρόνου, σε λιγότερες από πέντε ημέρες. Χωρίς άλλη αναβολή, όσοι μπορείτε, εκμεταλλευτείτε τις εορταστικές αργίες και… σπεύσατε!

Phyllida Barlow_-ΕΜΣΤ @Paris Tavitian

Καθώς η χρονιά βαδίζει προς το τέλος της, ολοκληρώνεται και ο ετήσιος εκθεσιακός κύκλος του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, που είχε ως θέμα του το ερώτημα: «Κι αν οι γυναίκες κυβερνούσαν τον κόσμο;» και αναπτύχθηκε σε τέσσερα μέρη. Με τελευταία χρονικά την πρώτη μουσειακή έκθεση της Μαρίας Κατσικαδάκου (γνωστή ως Μαρία Cyber), μιας ιστορικής μορφής της κουίρ αθηναϊκής σκηνής, με τίτλο «Maria Cyber: Portraits». Η έκθεση  συγκεντρώνει μια επιλογή εικόνων από το φωτογραφικό της αρχείο, που καταγράφει τη λεσβιακή ζωή στις δεκαετίες του 1990-2010 (έως 26.1). Παράλληλα, συνεχίζονται για λίγες ημέρες ακόμη η μεγάλη αναδρομική έκθεση της ελληνικής καταγωγής νοτιοαφρικανής Penny Siopis, με τίτλο «For Dear Life», καθώς και οι εκθέσεις των Tala Madani «Shitty Disco», Phyllida Barlow «Rig: Untitled; Blocks» (έως 16.2), Ελένης Πιτάρη-Παγκάλου, «Τα άγνωστα σχέδια», Mary Reid Kelley – Patrick Kelley «The Rape of Europa» και Lola Flash «Salt» (έως 26.1).
Έως 12 Ιανουαρίου

Με αφορμή τη συμπλήρωση 30 χρόνων από τον θάνατο του Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα, το Μουσείο Μπενάκη διοργανώνει, στο κτίριο της οδού Πειραιώς, μια μεγάλη έκθεση αφιερωμένη στο ταξίδι που πραγματοποίησε ο καλλιτέχνης το 1958 από τη Δύση στην Ανατολή. Ξεκινώντας, το 1957, από την Ουάσινγκτον, όπου θα βρεθεί με πρόσκληση της αμερικανικής κυβέρνησης, ένα ταξίδι στη Βόρεια Αμερική, με σταθμούς σε Νέα Υόρκη, Μπάφαλο, Αριζόνα, Σαν Φρανσίσκο, Μεξικό, Χαβάη, θα αποφασίσει, στη συνέχεια, να πραγματοποιήσει ένα όνειρο ζωής: θα ξεκινήσει ένα πολύμηνο ταξίδι από τη Δύση προς την Ανατολή, προκειμένου να επιστρέψει στην Ελλάδα, το οποίο που θα αποτελέσει σταθμό στη ζωγραφική του. Κατευθύνεται προς Ιαπωνία, Χονγκ-Κονγκ, Μπανγκόγκ, Καμπότζη, Ινδία και Κάιρο, για να φτάσει τελικά στην Αθήνα μέσω Λονδίνου. Μέσα από σχέδια, αρχειακό υλικό, αντικείμενα και έργα τέχνης  από τις μακρινές αυτές χώρες, η έκθεση «Γκίκας: Ταξίδι από τη Δύση στην Ανατολή» παρουσιάζει την τριβή του ζωγράφου με την τέχνη, τη σκέψη και τη θρησκεία της Ανατολής.
Έως 16 Φεβρουαρίου

Με τη συμμετοχή 45 σύγχρονων Ελλήνων εικαστικών που εκφράζονται μέσω της κεραμικής τέχνης, παρουσιάζεται για λίγο ακόμη στον χώρο Λόφος Art Project (Βελβενδού 39, Κυψέλη) η έκθεση «Χθόνιο φως», σε επιμέλεια Φαίης Τζανετουλάκου και Δημήτρη Σαραφιανού. Η  έκθεση που συγκεντρώνει ορισμένους από τους σημαντικότερους σύγχρονους καλλιτέχνες, έχει ως αφετηρία την Ελληνίδα κεραμίστρια και παιδαγωγό Μαίρη Χατζηνικολή, που αφοσιώθηκε στην κεραμική τέχνη ως όχημα καλλιτεχνικού πειραματισμού, αυτογνωσίας και συλλογικών αναζητήσεων. Στην εποχή μας, η κυρίαρχη παρουσία της κεραμικής στις μεγάλες εκθέσεις διεθνώς, καθώς και ο πειραματισμός με τα υλικά της φύσης, καταδεικνύει την ανάγκη για «επιστροφή στις χθόνιες ρίζες», που έρχεται σε αντίφαση με τη συνεχή παραγωγή νέων τεχνολογικών προϊόντων και τον εθισμό μας σε αυτά, θέτοντας το ερώτημα: «Τι μέλλον επιλέγουμε;».
Έως 31 Δεκεμβρίου

Μια σφαιρική παρουσίαση του πολύπλευρου έργου του διεθνούς έλληνα καλλιτέχνη Νάκη Παναγιωτίδη επιχειρεί το Μουσείο του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή (Ερατοσθένους 13, Παγκράτι), μέσα από την αναδρομική έκθεση «Nakis Panayotidis: Shut your Eyes and See». Με κύρια χαρακτηριστικά τον πειραματισμό, τα ανορθόδοξα υλικά και τις ασυνήθιστες τεχνικές, ο αυτοδίδακτος καλλιτέχνης, μέλος του κινήματος της Arte Povera, είναι γνωστός για έργα όπως φωτογραφικές απεικονίσεις βιομηχανικών και θαλασσινών τοπίων μεγάλου μεγέθους, εικόνες-κείμενα, τρισδιάστατα γλυπτά αντικείμενα και εγκαταστάσεις που πραγματεύονται φιλοσοφικά υπαρξιακά ερωτήματα. Τα σχέδια και οι κατασκευές του λειτουργούν με αμφιλεγόμενο τρόπο ενώ η αδιαφορία του για την τεχνική αποτελεί μια στρατηγική επιλογή.
Έως 2 Μαρτίου

Μια συνθήκη συνομιλίας, ένα κοινό χώρο μεταξύ δύο λογοτεχνών, του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και του Τζουνίτσιρο Τανιζάκι, επιχειρούν να δημιουργήσουν τα έργα της έκθεσης «Το εγκώμιο της σκιάς», που παρουσιάζει η Νίνα Παπακωνσταντίνου στην Υπηρεσιακή Αυλή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, στο πλαίσιο του AnnexM και σε επιμέλεια της Άννας Καφέτση. Η εικαστικός εξερευνά ένα κόσμο όπου οι λέξεις κατοικούν σε μια ενδιάμεση διάσταση, ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι, σε μια θολή, συγκεχυμένη εικόνα. Συνδέοντας την ομιχλώδη ασάφεια του Τανιζάκι με την απόκοσμη φύση των ηρώων του Παπαδιαμάντη, επιχειρεί να φωτίσει τις δυνατότητες που αναδύονται από τη σιωπή και τη μοναξιά, δημιουργώντας, μεταξύ άλλων, αυτόν τον «άλλο» κόσμο.
Έως 23 Φεβρουαρίου

Τη σημασία του φωτός στην τέχνη, μέσω ενός διαλόγου εμβληματικών έργων δεκαεπτά διακεκριμένων και νεότερων καλλιτεχνών, διερευνά η ομαδική έκθεση «Αδειάζει, γεμίζει, το φως», που παρουσιάζεται στο Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη (Μέρλιν 1 και Βασιλίσσης Σοφίας). Με μέσο τις εγκαταστάσεις, τη ζωγραφική, τη γλυπτική και τη φωτογραφία οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν διερευνούν τις εννοιολογικές αναφορές του φωτός, από τη μεταφυσική του διάσταση μέχρι την πλαστική, αλλά και την καθημερινή του παρουσία, από τη δεκαετία του ’60 έως σήμερα. Στην έκθεση, που συνεπιμελούνται οι Τάκης Μαυρωτάς και Πάνος Γιαννικόπουλος, συμμετέχουν με έργα τους οι Αποστόλου, Γερασίμου, Εφέογλου, Καρακωστάνογλου, Κόντης, Λάσκαρη, Νικολακόπουλος, Πατσουράκης, Σαγώνας, Τουλιάτου, Χαριτωνίδη, Χασάπη, καθώς και οι διεθνείς Τάκης, Αντωνάκος, Χρύσα, Μπουτέας, Λάππας.
Έως 16 Φεβρουαρίου

Αντλώντας έμπνευση από την αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή αγαλματοποιία και την πρώιμη μοντερνιστική γλυπτική, ο Thomas Schütte αναζητά νέες αφηγηματικές φόρμες, χρησιμοποιώντας ένα ευρύ φάσμα μέσων, υλικών και τεχνικών, στοιχείο που καθιστά το έργο του ευέλικτο και πολυδιάστατο. Στην ατομική έκθεσή του στη γκαλερί Bernier/Eliades (Επταχάλκου 11, Θησείο), που πραγματοποιείται αμέσως μετά την αναδρομική έκθεση του καλλιτέχνη στο MoMA της Νέας Υόρκης παρουσιάζει μια σειρά από νέα έργα που αντανακλούν την προσωπική του καλλιτεχνική και πολιτική προοπτική, θέτοντας ερωτήματα σχετικά με τη δομή και την ουσία της τέχνης, καθώς και τη θέση του καλλιτέχνη και της τέχνης στην καθημερινή ζωή.
Έως 4 Μαρτίου

Έργα που αντλούν από τη φημισμένη πολωνική παράδοση χαρακτικής παρουσιάζονται στην έκθεση «Γραμμή, κηλίδα, κουκίδα, κόκκος: Η ποικιλομορφία της πολωνικής χαρακτικής», στο Μουσείο Γ. Γουναρόπουλου (Γουναροπούλου 6, Άνω Ιλίσια). Χαρακτικά και ζωγραφικά έργα σε χαρτί, εικονογραφήσεις, ψηφιακές εκτυπώσεις, φωτογραφίες, αφίσες, βιβλία καλλιτεχνών και αναλογικές φωτογραφίες, καθηγητών του Τμήματος Χαρακτικής της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Κρακοβίας, φιλοξενούνται στην έκθεση, ο τίτλος της οποίας αναφέρεται στα πρωταρχικά στοιχεία που χρησιμοποιούν οι εικαστικοί δημιουργοί για να δώσουν μορφή στο όραμά τους. Οι καλλιτέχνες της έκθεσης δοκιμάζουν τις δυνατότητες αυτών των εκφραστικών μέσων και δημιουργούν συνθέσεις στο πλαίσιο των φορμαλιστικών τους αναζητήσεων.
Έως 31 Ιανουαρίου

Η έκθεση «Προμηθέας λυόμενος: Ένα αριστούργημα ξαναβγαίνει στο φως», που διοργανώνει το Μουσείο Παύλου και Αλεξάνδρας Κανελλοπούλου (Θεωρίας 12, Πλάκα) επικεντρώνεται στο μνημειακών διαστάσεων έργο «Προμηθέας λυόμενος» του δανού ζωγράφου του 19ου αιώνα Carl Bloch, που αναπαριστά τη σκηνή της απελευθέρωσης του Προμηθέα από τον Ηρακλή. Ο πίνακας παραγγέλθηκε από τον Δανό στην καταγωγή βασιλιά Γεώργιο Α’, όταν το 1863 ανέλαβε τον ελληνικό θρόνο, και τοποθετήθηκε στο κεντρικό κλιμακοστάσιο των παλαιών ανακτόρων, στην Αθήνα. Με την πάροδο του χρόνου το έργο εξαφανίστηκε από τη δημόσια σφαίρα και για δεκαετίες θεωρείτο χαμένο. Εντοπίστηκε πρόσφατα στο Κτήμα Τατοΐου, κατά τη διάρκεια εργασιών της Διεύθυνσης Συντήρησης Αρχαίων και Νεωτέρων Μνημείων του ΥΠΠΟ και η έκθεση αυτή είναι η πρώτη δημόσια παρουσίασή του στο ελληνικό κοινό.
Έως 6 Ιανουαρίου

Τιμώντας την επέτειο των 50 χρόνων από τη Μεταπολίτευση, η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, σε συνεργασία με τα Γενικά Αρχεία του Κράτους και την ΕΡΤ, παρουσιάζει μοναδικά αρχειακά τεκμήρια και πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό στην έκθεση «Τομή ’74. Από τη Δικτατορία στη Δημοκρατία», που φιλοξενείται και στους τρεις ορόφους της ΕΒΕ στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Τα εκθέματα αφορούν τη δικτατορία και τον αντιδικτατορικό αγώνα, τον πρώτο χρόνο της μεταπολίτευσης, με τις μεγάλες θεσμικές αλλαγές, αλλά και γενικότερα την κοινωνική και πολιτιστική μεταπολίτευση μέχρι τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1980. Την καλλιτεχνική επιμέλεια της έκθεσης έχει ο Βασίλης Ζηδιανάκης.
Έως 31 Δεκεμβρίου

Μέσα από 140 έργα, αλλά και αφίσες, βιντεοπροβολές και performances, φιλοτεχνημένα από 55 καλλιτέχνες από την Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία, η επετειακή μεγάλη διεθνής εικαστική έκθεση «Δημοκρατία», που διοργάνωσε η Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου, που επιμελήθηκε η διευθύντριά της Συραγώ Τσιάρα, διερευνά τη σχέση της τέχνης με την πολιτική ιστορία κατά τη διάρκεια της μετάβασης των τριών αυτών χωρών της Νότιας Ευρώπης στη δημοκρατία, δίνοντας την ευκαιρία στο κοινό να στοχαστεί πάνω στους παράλληλους προβληματισμούς των καλλιτεχνών, αλλά και τις διαφορετικές, μορφολογικά, πορείες που ακολούθησαν. Πρόκειται για την πρώτη μεγάλη διεθνή έκθεση που πραγματεύεται τη σχέση της τέχνης με τη δημοκρατία κατά τη διάρκεια μιας από τις πιο καθοριστικές περιόδους για την ιστορία της Νότιας Ευρώπης.
Έως 2 Φεβρουαρίου

Πενήντα χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας, η έκθεση «Η Δημοκρατία στον δρόμο. Έκθεση αφίσας 1976-1981», που πραγματοποιείται στο πλαίσιο του παράλληλου προγράμματος της θεματικής έκθεσης «Δημοκρατία» της Εθνικής Πινακοθήκης, επιχειρεί την ανάδειξη των αφισών ως ένα καλλιτεχνικό και συγχρόνως πολιτικό δημιούργημα. Από τη χούντα έως και τα πρώτα χρόνια της εμπέδωσης της Δημοκρατίας, η αφίσα αποτύπωσε ιδεολογίες, πολιτικούς και κοινωνικούς χώρους, πολιτιστικά γεγονότα, πρωτοβουλίες και κινήματα, υπηρέτησε τη δημοκρατική έκφραση της ελληνικής κοινωνίας. Η έκθεση διοργανώνεται σε συνεργασία με τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ) και φιλοξενείται στο Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης (Βαλαωρίτου 9α)
Έως 10 Ιανουαρίου

Δύο αντίθετες κουλτούρες, αυτή της αδέσμευτης σκέψης, της τέχνης, της άμεσης και έμμεσης αντίστασης, που αγωνιζόταν να διασώσει το δημιουργικό και κριτικό πνεύμα και η άλλη, της χουντικής βαρβαρότητας, που μέσω της κρατικής προπαγάνδας, φιλολαϊκών οικονομικών μέτρων και ενός χυδαίου δήθεν πατριωτισμού πρόβαλλε την ελαφρότητα ως τέχνη και εφόδιο για την προοπτική της χώρας, ανταγωνίζονταν κατά τη διάρκεια της χουντικής επταετίας. Η εντεινόμενη αντιπαράθεσή τους θα οδηγήσει σε ζυμώσεις που θα υπερβούν το ασφυκτικό μετεμφυλιακό πλαίσιο και θα συγκροτήσει μια νέα νοοτροπία, που θα σφραγίσει την περίοδο της Μεταπολίτευσης. Η έκθεση «1967-1974: Κουλτούρες σε αντιπαράθεση. Ζωή – τέχνη – προπαγάνδα», που διοργανώνει το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (Μέγαρο Εϋνάρδου, Αγ. Κωνσταντίνου 20, Ομόνοια), σε συνεργασία με τα Γενικά Αρχεία του Κράτους και το Αρχείο της ΕΡΤ, παρουσιάζονται τεκμήρια και έργα τέχνης που αποτυπώνουν γλαφυρά την ιδεολογική περιπέτεια της νεοελληνικής κοινωνίας τα ταραγμένα εκείνα χρόνια, με στόχο τη βαθύτερη κατανόηση της δικής μας, μεταπολιτευτικής κοινωνίας.
Έως 16 Απριλίου

Αφιερωμένη στο θέμα της καταναγκαστικής εργασίας των Eλλήνων εβραίων κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, η έκθεση «Καρυά 1943: Καταναγκαστική εργασία και Ολοκαύτωμα», στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς, έχει ως σημείο εκκίνησης τη φωτογραφική συλλογή ενός γερμανού πολιτικού μηχανικού που είχε υπηρετήσει στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του πολέμου, που εντόπισε και απέκτησε ο Ανδρέας Ασσαέλ, γιος επιζώντα των στρατοπέδων από τη Θεσσαλονίκη. Η έκθεση παρουσιάζει ανάγλυφα τις εξαιρετικά σκληρές συνθήκες εργασίας στην Καρυά, όπου το 1943 εβραίοι από τη Θεσσαλονίκη υποχρεώθηκαν να κατασκευάσουν παρακαμπτήρια γραμμή για τα τρένα της Βέρμαχτ, υπό άθλιες συνθήκες διαβίωσης, από τις οποίες ελάχιστοι επιβίωσαν, για να σταλούν στα στρατόπεδα εξόντωσης. Οκτώ βιογραφίες θυμάτων και επιζώντων βρίσκονται στο επίκεντρο της έκθεσης.
Έως 16 Φεβρουαρίου

Μέσα από ανθρώπινες ιστορίες, μαρτυρίες και καταγραφές, τις οποίες πλαισιώνουν φωτογραφικά τεκμήρια, ιστορικά  έγγραφα και αντικείμενα, η έκθεση «Από τη Μεγάλη… στη Σύγχρονη Ελλάδα: Οι πρόσφυγες», στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο (Παλαιά Βουλή) επιχειρεί την όσο το δυνατόν πληρέστερη παρουσίαση του προσφυγικού φαινομένου, μέσα από τα ζητήματα που απασχόλησαν τους ομοεθνείς πληθυσμούς που βρέθηκαν στη δεινή θέση να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές τους εστίες και να εγκατασταθούν στη μητροπολιτική Ελλάδα, μεταξύ των ετών 1821 και 1923. Η έκθεση, δεύτερο μέρος του επετειακού εκθεσιακού προγράμματος για την εκατονταετηρίδα του 1922, φωτίζει πτυχές όπως η αναγκαστική φυγή, οι δυσκολίες της μετακίνησης, η υποδοχή, η εγκατάσταση, η ενσωμάτωση στη νέα πατρίδα, η διαχείριση του τραύματος των προσφύγων.
Έως 30 Ιουνίου

Την ιστορία μέσα από τα μάτια των γυναικών των Κυκλάδων, από την αρχαιότητα μέχρι το 19ο αιώνα, επιχειρεί να προσεγγίσει η πρώτη μεγάλη παγκυκλαδική αρχαιολογική έκθεση «Κυκλαδίτισσες: Άγνωστες ιστορίες γυναικών των Κυκλάδων», που συνδιοργανώνουν η Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων και το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης (Νεοφύτου Δούκα 4). Μέσα από 180 μοναδικά εκθέματα από όλα σχεδόν τα μουσεία των νησιών των Κυκλάδων, που χρονολογούνται από την πρώιμη προϊστορία μέχρι τον 19ο αι. και δεν έχουν ταξιδέψει ποτέ εκτός Κυκλάδων, η έκθεση επιχειρεί, μέσα από 12 θεματικές ενότητες, να αναδείξει τις ιδιαίτερες αποχρώσεις της γυναικείας ταυτότητας και της θηλυκότητας, στις νησιωτικές συνθήκες των Κυκλάδων.
Έως 4 Μαΐου

Στη διάρκεια της ελληνιστικής περιόδου, μετά τις κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η κοσμηματοτεχνία έφτασε στο απόγειό της, μεταφέροντας, μέσω της εικονογραφίας της, μηνύματα για την εξουσία και την κοινωνία της εποχής της. Μέσα από εκθέματα 30 ελληνικών μουσείων και εφορειών αρχαιοτήτων, αλλά και πέντε μουσείων από το εξωτερικό, η έκθεση «Τέχνη σε χρυσό. Το κόσμημα στους ελληνιστικούς χρόνους», στο Μουσείο Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού (Κουμπάρη 1), διερευνά τον ρόλο των κοσμημάτων και της χρυσοχοϊκής τέχνης στην ελληνιστική εποχή. Στην έκθεση παρουσιάζονται μοναδικά σύνολα χρυσών κοσμημάτων της ελληνιστικής περιόδου (323-30 π.Χ.), ανάμεσά τους και μεγάλο μέρος των περίτεχνων κοσμημάτων του «Θησαυρού της Θεσσαλίας/Καρπενησίου». Ακόμη, μέσα  από δημιουργίες σύγχρονων καλλιτεχνών, εμπνευσμένες από κοσμήματα του Μουσείου Μπενάκη, επιχειρεί να απαντήσει στο αν η ελληνιστική παράδοση μπορεί να εμπνεύσει σύγχρονους δημιουργούς.
Έως 27 Απριλίου

Περισσότερα από 80 αντικείμενα που ανασύρθηκαν από το Ναυάγιο των Αντικυθήρων παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη (2ας Μεραρχίας 36, Πειραιάς), στην περιοδική έκθεση «Το Ναυάγιο των Αντικυθήρων: 124 χρόνια υποβρύχιας αρχαιολογικής έρευνας», που παρουσιάζει τα αποτελέσματα των σύγχρονων ερευνών, από εκείνες του 2012 μέχρι τις πρόσφατες του 2024, και δίνει πληροφορίες για το πλοίο, τον εξαρτισμό, το φορτίο και τους επιβαίνοντες. Το κοινό έχει έτσι τη δυνατότητα να γνωρίσει και να περιηγηθεί στα σπουδαία ευρήματα του θαυμαστού ναυαγίου με τον περίφημο Μηχανισμό του, ανάμεσα στα οποία και μαρμάρινη κεφαλή Ηρακλή στεφανωμένη με άμπελο, που φαίνεται να ανήκει στο  ακέφαλο μαρμάρινο άγαλμα του Ηρακλή τύπου Φαρνέζε, του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, που είχε ανελκυστεί το 1901 από τους συμιακούς σφουγγαράδες.
Έως 19 Ιανουαρίου