Είναι νέοι. Και ξεχώρισαν με τις ερμηνείες τους το 2024

Παραμονή Πρωτοχρονιάς και το παλιό, ως είθισται, πάει. Γι’ αυτό και προβάλλουμε καινούργια θεατρικά πρόσωπα που έκαναν αξιοσημείωτες εμφανίσεις την περασμένη χρονιά. Επτά γυναίκες και επτά άνδρες, το σύνολο 14 ηθοποιοί, που εντοπίσαμε σε θεατρικές παραγωγές της σεζόν 2023-2024. Κάποιοι άρτι αφιχθέντες, άλλοι με περισσότερα δείγματα γραφής, φαίνεται πως έχουν έρθει για να μείνουν – αν κρίνουμε από την ερμηνευτική τους απόδοση σε παραστάσεις της περασμένης περιόδου.
Σε αλφαβητική σειρά:

@Ελίνα Γιουνανλή

Σε μικρότερες εμφανίσεις, η θεατρική του παρουσία έχει ξεκινήσει από εδώ και μια πενταετία σε παραγωγές του Εθνικού Θεάτρου. Απόφοιτος της δραματικής σχολή του γαρ έχει παίξει σε παραστάσεις του Μικρού Εθνικού, έχει συμμετέχει σε επιδαύριους Χορούς σκηνοθετούμενος από τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο και τον Κωνσταντίνο Ρήγο για να ανηφορίσει αργότερα στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος όπου και παρέμεινε στην ανσάμπλ του για τρία περίπου χρόνια. Εκεί, χάρη στη σκηνοθεσία του Χρήστου Θεοδωρίδη στο πολυσυζητημένο «Σ’ εσάς που με ακούτε» της Λούλας Αναγνωστάκη διακρίθηκε ως εξεγερμένος νέος (στην Αθήνα είδαμε την παράσταση σε μετάκληση πέρυσι την Άνοιξη). Νωρίτερα, είχε ενσωματωθεί στη διανομή της σκηνοθεσίας του Στάθη Λιβαθινού «Ο Ρόζενκρατζ και Γκίλντερστερν είναι νεκροί» για το Θέατρο της Οδού Κυκλάδων. Στο ρόλο του περιπλανώμενου ηθοποιού που υποδύεται με ζωντάνια και έντονη σωματικότητα τον συναντάμε και φέτος καθώς η παράσταση συνεχίζεται και δεύτερη σεζόν, λόγω επιτυχίας.

@Ελίνα Γιουνανλή

Όποιος παρακολουθεί τη δουλειά της ομάδας Σημείο Μηδέν του Σάββα Στρούμπου έχει από καιρό εντοπίσει τον Μπάμπη Αλεφάντη με αποκορύφωμα το «Όχι εγώ» του Σάμιουελ Μπέκετ που ανέβηκε στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ. Ωστόσο, ο πρωταγωνιστικός ρόλος τον βρήκε σε μια από τις πιο ωραίες δραματουργίες που γνωρίσαμε την περασμένη περίοδο, το «΄Ολοι εμείς πουλιά» του Ουαζντί Μαουάντ, όπως ανέβηκε στη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου από τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο. Εκεί υποδύθηκε με ορμή τον Γερμανοεβραίο φοιτητή Γενετική στο πανεπιστήμιο Κολούμπια, Εϊτάν καθώς αναζητούσε τις ρίζες του φτάνοντας μέχρι το Ισραήλ. Η συνέχεια του τον βρήκε και πάλι στο Εθνικό Θέατρο, συμμετέχοντας στον μνημειώδη Χορό της «Ορέστειας» σε σκηνοθεσία του Θεόδωρου Τερζόπουλου – παράσταση που θα επαναληφθεί και φέτος στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.

@Γιοχάνα Βέμπερ

Άλλο ένα απόκτημα της Ομάδας Σημείο Μηδέν του Σάββα Στρούμπου που παρακολουθούμε εδώ και μια δεκαετία σχεδόν σε όλες της παραγωγές της. Ασκημένη, ως εκ τούτου, στα έργα της αρχαίας τραγωδίας είχε διακριθεί ως Αντιγόνη στην ομώνυμη τραγωδία του Σοφοκλή αλλά η φετινή της παρουσία στην τριλογία της «Ορέστειας» αφήνει εποχή στο ρόλο της Κασσάνδρας. Μια συνταρακτική ερμηνεία που σημαδεύτηκε από το αραβικό μοιρολόϊ, χαρίζοντας μια από τις σκηνές ανθολογίας στην σκηνοθεσία του Θεόδωρου Τερζόπουλου και φυσικά αναδεικνύοντας την σε μια τραγωδό πρώτης κλίμακας. Όπως απέδειξε και στη Επίδαυρο, η Έβελυν Ασουάντ είναι, επίσης, μια ολοκληρωμένη τραγουδίστρια και ως τέτοια έχει λάβει μέρος σε ταινίες και τηλεοπτικές σειρές. Είναι απόφοιτη της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου.

@Ελίνα Γιουνανλή

Στο ευρύ κοινό είχε γίνει ήδη γνωστός από τη συμμετοχή του σε ελληνικές σειρές – με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα το «Ο πρώτος από εμάς» που προβλήθηκε πέρυσι το χειμώνα στον ΑΝΤ1. Κι ενώ θεατρικά είχε κι άλλες αξιοσημείωτες στιγμές – θυμίζουμε τον «Παράδεισο» του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη την Άνοιξη του 2023 – πέρυσι συνάντησε έναν σημαντικό ρόλο, αυτόν του Έντγκαρ στο «Ληρ» σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού στην πυκνή μεταγραφή του Στρατή Πασχάλη. Μια ερμηνεία με ευαισθησία, βάθος και συγκίνηση στο πλευρό της Μπέτυς Αρβανίτη, την οποία και πάλι συναντά φέτος επί σκηνής του Εθνικού Θεάτρου. Εκεί, υποδύεται έναν από από τα παιδιά της «Μάνας κουράγιο» του κλασικού του Μπέρτολτ Μπρεχτ – και πάλι σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού.

@Διονύσης Χρονόπουλος

Σε ένα από τα δυνατότερα ανσάμπλ της περσινής θεατρικής περιόδου – η οποία για ευνόητους λόγους μεγαλουργεί και φέτος – γνωρίσαμε τον Σπύρο Δέτσικα. Η σκηνική μεταφορά της νουβέλας του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ «Η καρδιά του σκύλου» από την Έφη Μπίρμπα – εκτός από τις βασικές ερμηνείες του Άρη Σερβετάλη και του Αντώνη Μυριαγκού – είχε να επιδείξει μια πολύ στέρεη ομάδα. Σε ένα από τα καυστικά σατιρικά επεισόδια του Μπουλγκάκοφ για τον Μαρξισμό ο Δέτσικας εμφανίζεται ως αμετανόητος εκφραστής των ιδεωδών στο πλευρό της δασκάλας αλλά και συνεργάτιδας του τα τελευταία χρόνια, Αλεξάνδρας Καζάζου. Πλήρως αφομοιωμένος από το περιβάλλον της έντονης σωματικότητας και της υπερεαλιστικής ατμόσφαιρας που διατρέχει την παράσταση.

@Μαρία Λάμπρου

Σε μια από τις μικρότερες σκηνές της πόλης, την «Κάμιρο» της Κυψέλης, παίχτηκε πέρυσι μια παράσταση με τα χαρακτηριστικά της υψηλής συναισθηματικής εμπειρίας – από αυτές που ξέρει να παραδίδει ο Ηλίας Κουνέλας. Τίτλος της «Θα έχει τα μάτια σου» Συμπρωταγωνίστρια του ήταν η Νάντια Κατσούρα στο ρόλο μιας καρκινοπαθούς τελικού σταδίου. Τουλάχιστον αυτή ήταν η πρώτη εντύπωση που δινόταν για το μαχόμενο εκείνο πλάσμα με το λευκό νυχτικό και τα μεγάλα υγρά μάτια. Κι όμως, η δραματουργία του Κουνέλα (με τον οποίο έχει μακρά συνεργασία) την ανάγκασε να περάσει από πολλές διαδρομές, μέσα κι έξω από το θέατρο, μέσα κι έξω από τη ζωή με μιαν απρόσμενη, σπαρακτική αλήθεια. Η Κατσούρα δεν εμφανιζόταν μόνο ως ένα νέο θεατρικό πρόσωπο που ξεχωρίζαμε αλλά μια ερμηνεύτρια μεγάλου βεληνεκούς. Την ίδια χρονιά, θα έπαιζε σε μια άλλη πολυσυζητημένη παράσταση το «Salo» της Εναλλακτικής Σκηνής σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη, ενώ στο βιογραφικό της είχαν ήδη σημειωθεί συνεργασίες με το Θάνο Παπακωνσταντίνου, τον Γιώργο Τσουρή, τη Σοφία Μαραθάκη κ.α. Είναι απόφοιτη της δραματικής σχολής του Ωδείου Αθηνών και πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

@Γιοχάνα Βέμπερ

Φυντανάκι της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου και μπήκε κατευθείαν στα βαθιά. Ο Κωνσταντίνος Κοντογεωργόπουλος με καμιά προηγούμενη παραστατική εμπειρία – παρά εκείνη για τις διπλωματικές εξετάσεις της αποφοίτησης – συνάντησε ως βαπτιστή του τον Θεόδωρο Τερζόπουλο στην «Ορέστεια». Στον εμβληματικό ρόλο του Ορέστη, υπερνίκησε την απειρία του και έδωσε μια δονούμενη ερμηνεία στο πλαίσιο της μεθόδου Τερζόπουλου και μάλιστα σε εξαιρετική σωματική συλλειτουργία με τη Νιόβη Χαραλάμπους που εμφανίστηκε στο ρόλο της Ηλέκτρας.

@Μάικ Ραφαήλ

Από το 2016 μέχρι και το 2023 έχει διαγράψει μια πυκνή πορεία συνεργασιών στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, του οποίου και αποτελεί γνήσιο τέκνο. Μετά από συνεργασίες με την Ελένη Ευθυμίου, τον Γιώργο Παλούμπη, τον Κωνσταντίνο Ασπιώτη, τον Χρήστο Θεοδωρίδη και τον Δημήτρη Καραντζά μέσα από τις οποίες έγινε γνωστός στο κοινό της Θεσσαλονίκης, εμφανίστηκε στο «Αμφιθέατρο» με τη μετάκληση μιας εξ αυτών, το «Σ’ εσάς που με ακούτε». Με το ρόλο του Άγη της Λούλας Αναγνωστάκη, του συγγραφέα που μιλάει σε ένα φανταστικό πλήθος επιχειρώντας να τους αφυπνίσει, αποκάλυψε τη δυναμική του. Φέτος – και μετά από μια δεύτερη συνεργασία με τον Δημήτρη Καραντζά στον καλοκαιρινό «Ηρακλή μαινόμενο» – συστήνεται και επισήμως στην αθηναϊκή σκηνή με το «Γυάλινο κόσμο» σε σκηνοθεσία Αντόνιο Λατέλα που ανεβαίνει στο Θέατρο Τέχνης.

@Αναστασία Γιαννάκη

Από τις πιο έμπειρες παρουσίες της φετινής συγκομιδής καθώς δουλεύει σε μεγάλες παραγωγές από το 2013 – χαρακτηριστικό το ντεμπούτο της στο ξεκαρδιστικό «Room service» της Στέγης σε σκηνοθεσία ‘Εκτορα Λυγίζου – πέρυσι έλαμψε στην παράσταση του Rabbithole «Εσύ, η ζωώδης μηχανή», μια απόπειρα μεταφοράς του ομώνυμου έργου της Ελένης Σικελιανός από την Τώνια Ράλλη. Μέσα στο πολυπληθές γυναικείο team της παράστασης, η Μεγγρέλη απέδωσε με περισσή άνεση τη μυστηριακή ατμόσφαιρα του βιβλίου που σκηνικά αντλούσε από το μπουρλέσκ μέχρι το τσίρκο και την περφόρμανς. Τα τελευταία χρόνια κάνει και τηλεόραση με πιο πρόσφατο δείγμα της δουλειάς της, τον «Γιατρό» στον Alpha. Είναι απόφοιτη της Δραματικής Σχολής του Ωδείου Αθηνών, του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Πάντειου και κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος στην Υποκριτική του Τμήματος Θεάτρου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου.

@Πηνελόπη Γερασίμου

Ενώ έχει συνεργαστεί με τους μεγαλύτερους θεατρικούς θεσμούς, το Εθνικό Θέατρο, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά – και εντός τους με δημιουργούς όπως ο Βασίλης Παπαβασιλείου, ο Γιάννης Μόσχος και ο Γιάννης Καλαβριανός – ήταν η πρώτη φορά που τη βλέπαμε σε προβεβλημένο ρόλο. Ούσα μεγαλωμένη στη Νέα Υόρκη, αν και μισή Ελληνίδα, η Ζωή Μυλωνά ζωντάνεψε ιδανικά με κωμικό μπρίο και εξωστρέφεια το φαινόμενο «τουρίστρια στην Ελλάδα» στην περφόρμανς «Καύσωνας» που σκηνοθέτησε ο Γιάννης Παναγόπουλος για τη Στέγη. Κόρη του ηθοποιού Αλέξανδρου Μυλωνά μπήκε στο θέατρο στα παιδικά της χρόνια σε παραγωγή του Θεάτρου Τέχνης και οι θεατρικές σπουδές μάλλον μονόδρομος. Είναι απόφοιτη του νεοϋκρέζικου Laguardia School of Performing Arts και πτυχιούχος κοινωνικών επιστωμών και πειραματική εφαρμογή πολυμέσων από το Emerson College της Βοστώνης.

@Θεόφιλος Τσιμάς

Ως απόφοιτος της δραματικής σχολής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος αφομοιώθηκε γρήγορα από το δυναμικό του ΚΘΒΕ – κιόλας από τα χρόνια των σπουδών του. Κάνει είσοδο στα αθηναϊκά πράγματα συμμετέχοντας στο Χορό των Σατύρων στους αριστουργηματικούς «Ιχνευτές» που ανέβηκαν σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου αλλά και στην αναβίωση της οπερατικής «Φόνισσας» του Γιώργου Κουμεντάκη από την Εθνική Λυρική Σκηνή. Στην περσινή μεταφορά του μυθιστορήματος του Χρήστου Βακαλόπουλου «Η γραμμή του ορίζοντος» για την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου κράτησε με ιδιαίτερη ευρηματικότητα το ρόλο του αφηγητή σε μια γενικά απρόσιτη μεταφορά του έργου από το σκηνοθέτη Γιώργο Παύλου. Πρωταγωνιστεί και στο φετινό δεύτερο κύκλο της παράστασης που ανεβαίνει στο θέατρο «Χώρα» καθώς και στο «Πήδημα» που ανεβαίνει στο θέατρο Πόρτα σε σκηνοθεσία Δημήτρη Αγιοπετρίτη Μπογδάνου.

@Ελίνα Γιουνανλή

Τελειώνοντας τη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου μπήκε γρήγορα στον παραστατικό ρυθμό παίζοντας σε πρόσφατες μεγάλες παραγωγές του οργανισμού όπως «Η σπασμένη στάμνα» σε σκηνοθεσία των Νίκου Χατζόπουλου και Ακύλλα Καραζήση και ο φεστιβαλικός «Ιππόλυτος» σε σκηνοθεσία της Κατερίνας Ευαγγελάτου. Δεν άργησε να έρθει και ο πρωταγωνιστικός ρόλος που την ανέδειξε στη σύγχρονη τραγωδία του Ουαζντί Μαουάντ «Όλοι εμείς πουλιά» όπως τη σκηνοθέτησε ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος. Εκεί, παρά τη σχετική απειρία της, προσέγγισε με μεγάλη ευαισθησία το ρόλο μιας νεαρής μουσουλμάνας από την Παλαιστίνη που επιστρέφει στο Ισραήλ κατά τη διάρκεια μιας τρομοκρατικής επίθεσης. Φέτος, παίζει στην τηλεοπτική σειρά του ANT1 «Grand Hotel».

@Ελίνα Γιουνανλή

Ήταν ήδη αναγνωρίσιμη από τις τηλεοπτικές της εμφανίσεις σε δημοφιλείς σειρές όπως ο «Σασμός» (Alpha), «IQ 160» (Star) και το «Ναυάγιο» (Mega) όταν άρχισε να αναλαμβάνει μεγαλύτερης κλίμακας ρόλους στο θέατρο. Ο χαρακτηριστικότερος από αυτούς ήταν στο υπερεαλιστικό πολεμικό δράμα του Ματέϊ Βίζνιεκ «Η λέξη πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα» όπως το σκηνοθέτησε η Αικατερίνη Παπαγεωργίου για την σκηνή του θεάτρου «Μπέλλος». Εκεί υποδύθηκε ένα θύμα trafficking μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας αποκαλύπτοντας πολύ ωραίες δραματικές ποιότητες – σε αντίθεση με το φετινό της ρόλο, και πάλι στο θέατρο Μπέλλος, όπου πρωταγωνιστεί στην απολαυστική πολιτική σάτιρα «Μεμοράντουμ». Τον πρώτο ρόλο όπου την εντοπίσαμε θα ξανασυναντήσει και φέτος καθώς «Η λέξη πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα» επιστρέφει για ένα μικρό κύκλο παραστάσεων από τα μέσα Ιανουαρίου.

@Πάτροκλος Σκαφιδάς

Άρτι απόφοιτη από τη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου πέρασε στον κύκλο των επαγγελματικών παραστάσεων με την «Προξενήτρα» του Θόρντον Ουάϊλντερ: την κλασική κωμωδία που σκηνοθέτησε πέρυσι ο Θωμάς Μοσχόπουλος για το Εθνικό. Εκεί έκανε το θεατρικό ντεμπούτο της με φρεσκάδα και κωμικό πνεύμα, στο πλευρό της Γαλήνης Χατζηπασχάλη και του Σίμου Κακάλα ερμηνεύοντας τη νεαρή ερωτοχτυπημένη Ερμενεγάρδη. Φέτος, τη βλέπουμε και πάλι με έδρα το Εθνικό Θέατρο στην εφηβική παράσταση «Μετά το πάρτι» σε σκηνοθεσία της Γιολάντας Μαρκοπούλου ενώ διαβάζει και για το πτυχίο της στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πάτρας.