Ανατροπές της νύχτας: Μια παράσταση-βιωματική εμπειρία σε σκηνοθεσία Χάρη Πεχλιβανίδη στο Θέατρο ΕΜΣ

«Ανατροπές της νύχτας» του Χριστόφορου Χριστοφή, η πρώτη  νέα παραγωγή του 2025, μια πρωτότυπη performance και ταυτόχρονα μια βιωματική εμπειρία, θα παρουσιαστεί από το ΚΘΒΕ στο Φουαγιέ του Θεάτρου Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, σε σκηνοθεσία Χάρη Πεχλιβανίδη. Πρεμιέρα: Σάββατο 11 Ιανουαρίου 2025.

Ένας μοναχός και ένας ηθοποιός συναντιούνται σε ένα πανδοχείο, λίγο πριν από την καταστροφή. Σε ένα μέρος που ξεβράζονται πτώματα ενώ τα σπίτια κινδυνεύουν να τα καταπιεί ο ωκεανός. Δύο διαφορετικοί κόσμοι, μια περιπλάνηση στον χρόνο και ένα παιχνίδι μνήμης και απομνημόνευσης. Ένα ταξίδι σε διαφορετικούς τόπους «διαφορετικές νύχτες και ξημερώματα».

• Είναι παράσταση ή βιωματική εμπειρία;
• Μια βόλτα με όχημα μια κάψουλα του χρόνου ή μια χωροχρονική performance;
• Ένα σκοτεινό όνειρο ή ένα παιχνίδι που ακροβατεί μεταξύ ψευδαίσθησης και πραγματικότητας;
• Περνάει ο δρόμος της εξέλιξης αναγκαστικά από τη βελτίωση της μνήμης;
• Σε ποιο σταυροδρόμι συναντιούνται ένας Ιταλός φιλόσοφος και αστρονόμος του 16ου αιώνα, που διώκεται για τις ιδέες του, με έναν Βρετανό ηθοποιό του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ;
• Και τί γυρεύει ένας απόγονος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου,  στην  Αγγλία;

Οι απαντήσεις θα δοθούν στο Φουαγιέ του Θεάτρου Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. Ή μπορεί και όχι…. «Ανατροπές της νύχτας», μια παράσταση- performance όπου οι θεατές στέκονται όρθιοι και τα κινητά τηλέφωνα δεν απενεργοποιούνται…

Το έργο «Ανατροπές της νύχτας» του Χριστόφορου Χριστοφή ανήκει στη συλλογή «Ανεμοστρόβιλοι του πεπρωμένου και άλλα θεατρικά έργα». Ο συγγραφέας φέρνει στη σκηνή την εμβληματική προσωπικότητα του Τζιορντάνο Μπρούνο, ταξιδεύοντας στα τέλη του 16ου αιώνα, σε μια σκοτεινή εποχή, που οι μεγάλες προσωπικότητες διώκονται για τις ιδέες τους από την παπική εξουσία.

Ένας ηθοποιός ταξιδεύει για να μεταφέρει υλικό στον δραματουργό του στην Αγγλία. Στο ταξίδι αυτό αλλεπάλληλες συναντήσεις τον φέρνουν κοντά σε γνωστά πρόσωπα της Ιστορίας. Ο Χριστοφής στο κείμενο αυτό πραγματεύεται την έννοια του τέλους, μέσα από τη χωροχρονική περιπλάνηση των χαρακτήρων του. Ο χρόνος δείχνει να καταπίνει τα πάντα στο πέρασμά του, φέρνοντας τα πρόσωπα αντιμέτωπα με το υπαρξιακό τους αδιέξοδο.

«Κάθε καλλιτεχνικό έργο είναι μοναδικό ως προς την ύπαρξή του γιατί έχει τη δυνατότητα να πυροδοτήσει ενδεχόμενα κόσμου, περιπτώσεις σχέσεων άρα και πολιτισμού. Η ανάδυση τέτοιων περιπτώσεων οδηγεί τη σκέψη σε μια άλλη κατεύθυνση. Η βιωματική εμπειρία των εμπλεκομένων σε μια θεατρική διαδικασία αποκτά οντολογικό περιεχόμενο. Η μαγεία του θεάτρου δεν βρίσκεται σε κάποια κρυμμένη λάμψη ή σε μια απαστράπτουσα λειτουργία της σκηνής. Απεναντίας, ο κόσμος πίσω από τη σκηνή –και σ’ αυτό βασίζεται το παρόν σημείωμα– εργάζεται σκληρά για να συν-δημιουργήσουν ως μια αυτόνομη βραχύβια κοινότητα έναν κόσμο ορμώμενοι πάντα από το θεατρικό κείμενο. Το δίμηνο των θεατρικών προβών είναι ο χώρο/χρόνος όπου καλλιτέχνες από διαφορετικά πεδία συνυπάρχουν για να δομήσουν και να πειραματιστούν πάνω στα ενδεχόμενα. Η δική μας ανατροπή βρίσκεται στο σημείο αυτό. Η ευκαιρία να παγώσουμε τον θεσμισμένο χρόνο –όσο διαρκούν οι πρόβες– και να παίξουμε με τα δομικά υλικά ενός άλλου κόσμου αποτέλεσε τον κορμό της δικής μας θεατρικής δημιουργίας. Η παράσταση λειτουργεί επιβεβαιωτικά ως προς τη δυναμική και την ομορφιά που ενυπάρχουν σε μια κοινότητα που δημιουργεί τέχνη, όταν δηλαδή η φαντασία προπορεύεται της λειτουργικότητας και εμφανίζονται απρόσμενα αποτελέσματα.

Οι δημιουργοί αυτού του αλλούτερου κόσμου είναι όλοι ανεξαιρέτως οι συνεργάτες, γιατί σε αντίθεση με την καταστροφή του κόσμου –που άπτεται του ατομικισμού– το χτίσιμό του είναι μία συλλογική διαδικασία. Καμία ιδέα (σκηνοθετική) δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη της συνεργασίας και η ιδέα αυτή οφείλει να καθυποτάσσεται στους όρους της αμοιβαίας και ισότιμης συνεργασίας. Οι οκτώ ηθοποιοί, ο μουσικός, η χορογράφος, ο σκηνοθέτης, η σκηνογράφος, η μουσικός, ο φωτιστής, οι τεχνικοί και εν τέλει οι θεατές γίνονται μέλη μιας κοινότητας που συνειδητά ή μη ανατρέπουν την κανονικότητα».
Χάρης Πεχλιβανίδης

*Η παράσταση διαρκεί 60 λεπτά. Οι θεατές παρακολουθούν όρθιοι. Υπάρχει πρόβλεψη έξι θέσεων /παράσταση για άτομα με κινητικά προβλήματα τα οποία χρησιμοποιούν αναπηρικό αμαξίδιο. Σε περίπτωση ανάγκης και σε συνεννόηση με τους ταξιθέτες θα διατίθεται περιορισμένος αριθμός καθισμάτων.