Για τη χορογράφο Ειρήνη Δαμιανίδου, waacking σημαίνει ελευθερία

Αυτό το Σαββατοκύριακο, 11 και 12 Ιανουαρίου, το φεστιβάλ Follow the Waack επιστρέφει για τρίτη χρονιά, για να γεμίσει με disco ρυθμούς την Αθήνα, που γίνεται σημείο συνάντησης για χορευτές και καλλιτέχνες από όλη την Ευρώπη, για όσους δηλαδή μοιράζονται ένα κοινό πάθος για waacking.

Μέσα από ένα διήμερο γεμάτο showcases και σεμινάρια από κορυφαίους δασκάλους waacking από Ολλανδία, Νορβηγία, Πολωνία και Ελλάδα, αλλά και τα Battles 1 vs 1, που θα πραγματοποιηθούν στο Bios Exploring Urban Culture, το “Follow the Waack” είναι ένα πανευρωπαϊκό φεστιβάλ που βάζει την Αθήνα στο επίκεντρο του παγκόσμιου χορευτικού χάρτη και μας φέρνει λίγο πιο κοντά σε αυτό το άκρως απελευθερωτικό είδος χορού.

Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με τον όρο waacking, εμείς θα σας πούμε ότι είναι ένα είδος χορού που συνδυάζει την θηλυκή ενέργεια, τη δυναμικότητα και το storytelling σε ένα στυλ χαρακτηριστικό και ιδιαίτερα θεατρικό. Περισσότερα θα μας πει η Ειρήνη Δαμιανίδου, διοργανώτρια του φεστιβάλ και γνωστή χορεύτρια και χορογράφος. Οι περισσότεροι την γνωρίζουμε μέσα από τη συνεργασία της με τη Μαρίνα Σάττι στο P.O.P Tour και φυσικά στην Eurovision – με την iconic χορογραφία της στο Zari να γίνεται viral παντού – ωστόσο η Ειρήνη έχει ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό βιογραφικό: Απόφοιτος της Νομικής του ΑΠΘ, έχει συνεργαστεί με κορυφαίους χορογράφους όπως ο Kader Attou, έχει συμμετάσχει σε μεγάλα φεστιβάλ, έχει διακριθεί σε διαγωνισμούς σε Ελλάδα και το εξωτερικό, και έχει διδάξει χορό σε σημαντικά ιδρύματα στην Ευρώπη. Πάνω απ’ όλα όμως, είναι η διοργανώτρια του “Follow the Waack” – και για αυτό θα μας μιλήσει.

“Με το waack αισθάνομαι ελευθερία, έκφραση, υφές και προσωπικές πλέξεις που με φέρνουν πιο κοντά σε όσα θέλω να είμαι” λέει η Ειρήνη Δαμιανίδου, διοργανώτρια του Follow the Waack

Το waacking είναι ένα club style χορού που ξεκίνησε από LGBTQ+ άτομα στην Αμερική και ξεχωρίζει για την ντίσκο μουσική και την ιδιαίτερη κινησιολογία του. Έχει χαρακτηριστικές κινήσεις στα χέρια, με εναλλαγές ποιότητας, μεγεθών και ταχυτήτων. Πόζες, εκφραστικότητα, δυναμική και η αποτύπωση της μουσικής στο σώμα είναι μερικά από τα στοιχεία του. Τέλος, χαρακτηριστικό του waacking είναι το στοιχείο του storytelling, που σε συνδυασμό με τη μουσική δημιουργεί και μεταφέρει έντονα συναισθήματα.

Το waacking ήταν όλα όσα έψαχνα για να αισθάνομαι ελεύθερη, θηλυκή και εκφραστική, να είμαι ο εαυτός μου

Όταν άρχισα να εμβαθύνω στα street styles, κάποιες φίλες μου ήδη ασχολούνταν με το waacking, και η μία μάλιστα το δίδασκε. Πήγα λοιπόν σε ένα μάθημά της. Παράλληλα, αποφασίσαμε ως κοριτσοπαρέα να δημιουργήσουμε μια ομάδα χορού. Έκανα και εγώ την προσωπική μου έρευνα και προπόνηση, και μετά από μόλις τρεις μήνες περίπου, από τότε που ξεκίνησα, πραγματοποιήθηκε ένα waack battle στη Θεσσαλονίκη. Αυτό ήταν! Είχα καταλάβει ότι είχα “κλειδώσει”. Το waacking ήταν όλα όσα έψαχνα για να αισθάνομαι ελεύθερη, θηλυκή και εκφραστική, να είμαι ο εαυτός μου και να ακούω τη μουσική με έναν διαφορετικό τρόπο.

Τα street styles είναι πολύ μεγάλο μέρος του χορευτικού μου background. Είναι το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής που ακούω, έχουν σεβασμό και originality. Με κάνουν να στέκομαι στα πόδια μου, να μένω grounded. Μου δίνουν το ελεύθερο να είμαι όσο δυναμική ή soft θέλω, όσο aggressive ή θηλυκή νιώθω εκείνη τη στιγμή. Βλέπω συνέχεια το σώμα μου και τη δημιουργικότητά μου να πηγαίνουν σε καινούργια μονοπάτια· δεν αισθάνομαι ότι υπάρχει ταβάνι. Μέσα από τα battles, αυτοπροσδιορίζομαι συνέχεια, εκτίθεμαι και μαθαίνω να διεκδικώ. Στα party και τα jams, χορεύω με ανοιχτά μάτια, αλληλεπιδρώντας με άλλους χωρίς σκοπό. Καταλήγω πάντα στο peace, love and unity, που συνηθίζουμε να λέμε, και αυτό μου ζεσταίνει την καρδιά.

Μέσα από τα battles, η Ειρήνη Δαμιανίδου αυτοπροσδιορίζεται συνέχεια, εκτίθεται και μαθαίνει να διεκδικεί. Τα battles του Follow the Waack θα διεξαχθούν στις 11/01 στο Bios.

Το battle στο waacking βιώνεται λίγο διαφορετικά σε σχέση με τα υπόλοιπα battles. Η σύνδεση και η αλληλεπίδραση των χορευτών είναι πολύ πιο έντονη. Υπάρχει μια οικειότητα και μια ασφάλεια στον χώρο, που δίνει τη δύναμη σε πολλούς χορευτές που θέλουν να δοκιμαστούν και να κάνουν ίσως τα πρώτα τους βήματα, να το κάνουν με μεγαλύτερη ευκολία. Η συνθήκη του battle, με την έκθεση που απαιτεί, βοηθάει πολύ τους χορευτές να ξεπεράσουν φόβους, να εξοικειωθούν με τα βλέμματα, να εξελίξουν την προσαρμοστικότητά τους αλλά και να μοιραστούν τον χορό τους, να εμπνευστούν και να γνωρίσουν άλλους χορευτές, με τις ίδιες ανάγκες και την ίδια αγάπη για το waacking, από όλον τον κόσμο.

Η ανταμοιβή μου είναι η περηφάνια ότι στην Ελλάδα το community είναι ενεργό και δεν το βάζει κάτω.

Είναι δύσκολο, μεγάλο, αλλά και πολύ σημαντικό για μένα process. Οι δυσκολίες έγκεινται κυρίως στην έλλειψη δομών, προγραμμάτων επιχορηγήσεων και κρατικής υποστήριξης. Δυστυχώς, σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, δεν έχουμε κρατικούς πολυχώρους τέχνης που να φιλοξενούν και να υποστηρίζουν χορευτικές δράσεις. Επομένως, η εκτέλεση μιας παραγωγής σαν τη δική μου έχει αρκετά έξοδα, γραφειοκρατία και ρίσκο. Παρ’ όλα αυτά, η ανταμοιβή μου είναι η εμπειρία και η σύνδεση που αποκτούμε όλοι μαζί – με μαθητές, φίλους, συνεργάτες. Η έμπνευση που παίρνω από όλους τους καταπληκτικούς χορευτές που συμμετέχουν και η περηφάνια ότι στην Ελλάδα το community είναι ενεργό και δεν το βάζει κάτω.

Στις 11 και 12 Ιανουαρίου 2025, η Αθήνα θα γίνει το επίκεντρο του παγκόσμιου χορευτικού χάρτη με το “Follow the Waack”, ένα φεστιβάλ αφιερωμένο αποκλειστικά στο waacking!

Στις 11 και 12/01, το Follow the Waack επιστρέφει και υπόσχεται να ξεκινήσει το 2025 με λάμψη, χορό και έμπνευση. Στις 11/01 το battle θα διεξαχθεί στο Bios. Ετοιμάζουμε μια βραδιά με ωραίες μουσικές, special shows, showcases από τους καλεσμένους από το εξωτερικό judges, ποτά και φυσικά θεαματικά battles με χορευτές από Γαλλία, Ιταλία, Πολωνία, Γερμανία, Βουλγαρία, Ελλάδα κ.ά. Σεμινάρια από τους καθηγητές μας θα διεξαχθούν τόσο το Σάββατο όσο και την Κυριακή στο Cumana Dance για όποιον θέλει να πάρει μια καλή γεύση του είδους, να πειραματιστεί ή να εξελιχθεί σε αυτό.

Αυτό που εγώ αισθάνομαι με το waack και αυτήν την κοινότητα είναι ελευθερία

Αυτό, νομίζω, είναι μια προσωπική ερώτηση που μπορεί να απαντηθεί αποκλειστικά και διαφορετικά από τον καθένα. Κάθε χορευτής μπορεί να βρει κάτι μοναδικό στο waacking, ανάλογα με τις δικές του αναζητήσεις και συναισθήματα. Ωστόσο, αυτό που εγώ αισθάνομαι με το waack και αυτήν την κοινότητα είναι ελευθερία, έκφραση, υφές και προσωπικές πλέξεις που με φέρνουν πιο κοντά σε όσα θέλω να είμαι.

“Η Eurovision ήταν μια αξέχαστη εμπειρία, ένα ταξίδι με πολλές στάσεις και μια συνθήκη ένωσης” λέει η Ειρήνη Δαμιανίδου για την ελληνική συμμετοχή του 2024.

(Γελάει). Η Eurovision ήταν μια αξέχαστη εμπειρία, ένα ταξίδι με πολλές στάσεις και μια συνθήκη ένωσης. Πολλά συναισθήματα, πολλή αγάπη από τον κόσμο, πολλή πρόβα, πολλοί ωραίοι και ταλαντούχοι άνθρωποι και πολλή πειθαρχία. Ένιωθα πολύ έτοιμη και προσπάθησα να απολαύσω το κάθε λεπτό, και νομίζω τα κατάφερα σε μεγάλο βαθμό. Τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι ίδιο αν η ομάδα δεν ήταν υπό αυτήν τη σύσταση. Ενωθήκαμε πολύ και το πιστέψαμε πολύ. Αυτό το συναίσθημα είναι ανεκτίμητο, ανεξαρτήτως θέσης.

Σίγουρα αυτό που βλέπω τώρα είναι το Follow the Waack. Μετά, υπάρχουν κάποια ταξίδια στο εξωτερικό και πολλά ωραία πλάνα για projects που απλώνονται σε πολλά πεδία, και ελπίζω σύντομα να τα μοιραστώ μαζί σας.