Μάμι: Ο Mario Banushi έρχεται στη Στέγη με έναν ύμνο για τις γυναίκες που μας μεγάλωσαν

Μάμι, όπως μητέρα. Μαμ, όπως φαΐ. Κάποιος βγάζει την καρδιά του και την προσφέρει στον άλλο σαν ένα καρβέλι αχνιστό ψωμί. Η νέα δημιουργία του σκηνοθέτη-αποκάλυψη Mario Banushi είναι ένα οπτικό ποίημα για τη σχέση μητέρας και παιδιού. Μια παράσταση-αντίδωρο στις γυναίκες που μας έθρεψαν. Από τις 6 Φεβρουαρίου στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση. *Κατάλληλο για 16+.

Αντλώντας έμπνευση από προσωπικά βιώματα, ο Mario Banushi στήνει ένα ανίερο ιερό στη σχέση μητέρας και παιδιού. Για να την υμνήσει. Να την ξορκίσει. Να τη γεμίσει τάματα και αναθέματα. Να την ερωτευτεί. Γιατί, όπως σημειώνει ο ίδιος: «Πάντα έλεγα ότι η γέννα είναι ένας ανάποδος έρωτας».

Η σκηνή μετατρέπεται σε ένα τοπίο μνήμης. Οικείο και, συνάμα, απόκοσμο. Οι ερμηνευτές, βυθισμένοι στη σιωπή, πλάθουν συμβάντα βαθιάς συγκίνησης και μας παρακινούν να αναγνωρίσουμε και να αντιμετωπίσουμε τις δικές μας μνήμες, τις δικές μας σχέσεις και τη συναισθηματική κληρονομιά που κουβαλάμε.

«Η μητέρα μου έφερε στον κόσμο εμένα και χιλιάδες άλλα παιδιά. Ήταν μαία».

Δημιουργός μιας ολότελα δικής του σκηνικής γλώσσας, ο 26χρονος αλβανικής καταγωγής Mario Banushi περιοδεύει ήδη ανά τον κόσμο με τα πρώτα έργα του, «Goodbye, Lindita» (2023) και «Taverna Miresia – Mario, Bella, Anastasia» (2023), και χαιρετίζεται διεθνώς ως το παιδί-θαύμα του ελληνικού θεάτρου. Κι ενώ το θέμα στις προηγούμενες παραστάσεις του ήταν το πένθος, στο «ΜΑΜΙ» είναι η πηγή της ζωής. Γιατί στην προσωπική μυθολογία του Banushi, οι σχεδόν ομόηχες λέξεις «μάμι» και «μαμ» γίνονται ταυτόσημες.

«Όταν ήμουν περίπου ενός έτους, η μητέρα μου αναγκάστηκε να με αφήσει στη γιαγιά μου, στην Αλβανία, και να φύγει. Μέχρι τα δεκατρία μου, “μάμι” φώναζα τη γιαγιά μου. Όταν πια η μητέρα μου με πήρε μαζί της στην Αθήνα, μεγάλωσα στο διαμέρισμα πάνω από τον φούρνο όπου εργαζόταν, με τη μυρωδιά του φρεσκοψημένου ψωμιού. Μεγάλωσα με πολλές γυναίκες. Μεγάλωσα με νέες και ηλικιωμένες γυναίκες. Μεγάλωσα με περισσότερες από μία μητέρες. Αυτή η παράσταση είναι για εκείνες: μια ευχή, μια προσευχή στο βάρος που κουβαλάει η λέξη “μαμά” τόσο για εκείνη που το ακούει όσο και για εκείνον που το λέει. Ποιος φροντίζει ποιον – δεν κατάλαβα ποτέ αυτήν την περίπλοκη σχέση. Κι ούτε θα την καταλάβω. Αλλά προσπαθώ να την ξετυλίξω σαν έναν ομφάλιο λώρο, σαν το σπλάχνο που συνδέει τη ζωή με τις ρίζες της.»
Mario Banushi

Η αρχική έρευνα και ανάπτυξη του “ΜΑΜΙ” πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη της Onassis AiR Dramaturgy Fellowship και του Centre Culturel Hellénique – Paris [Γαλλία]. Υποστηρίζεται από το πρόγραμμα «Εξωστρέφεια» της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση. Η παράσταση «ΜΑΜΙ» πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.

Οι παραστάσεις στις 6, 7 και 8 Μαρτίου θα παρουσιαστούν σε συνθήκες καθολικής προσβασιμότητας, σε συνεργασία με τον πολιτιστικό οργανισμό liminal. Πιο συγκεκριμένα, συμπεριλαμβάνονται διερμηνεία στην ελληνική νοηματική γλώσσα και υπερτιτλισμός για κωφά και βαρήκοα άτομα, καθώς και απτική ξενάγηση στον σκηνικό χώρο και ακουστική περιγραφή για άτομα με οπτική βλάβη.

Οι υπηρεσίες προσβασιμότητας παρέχονται με την υποστήριξη του δικτύου Europe Beyond Access, το οποίο συγχρηματοδοτείται από το πρόγραμμα «Δημιουργική Ευρώπη» της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Για κρατήσεις εισιτηρίων στο πλαίσιο της συγκεκριμένης υπηρεσίας προσβασιμότητας, παρακαλούμε απευθυνθείτε στο [email protected] ή καλέστε στο 213 017 8036.