Με αφορμή την νέα τους παράστασης Φθινοπωρινή Ιστορία του Αλεξέι Αρμπούζωφ στο Θέατρο Αλέκος Αλεξανδράκης, οι δύο πρωταγωνιστές Σταύρος Ζαλμάς και Πέμη Ζούνη βρέθηκαν καλεσμένοι στην εκπομπή Καλύτερα Αργά.
Εκεί μίλησαν μεταξύ άλλων για τις κακοποιητικές συμπεριφορές στον χώρο, αλλά και για τη δημοσιότητα.
«Κάποια στιγμή αποφάσισα ότι θα είμαι ο εαυτός μου και δεν θα κάνω καμία παραχώρηση από ‘δω και πέρα. Η ζωή του ηθοποιού είναι μέσα στην καταπίεση και την ανοησία. Πρέπει να έχεις ένα στομάχι καζάνι και να καταπίνεις συνέχεια κακές συμπεριφορές ενός ανθρώπου που έχει εξουσία πάνω σου» ανέφερε ο ηθοποιός, ενώ στην ερώτηση αν του έχει τύχει παρενόχληση στη δουλειά, απάντησε «Ξέρεις πώς ήμουν στα 30 μου; Δεν υπάρχει ηθοποιός που να μην το έχει βιώσει. Να είναι νόστιμος, εμφανίσιμος, κορίτσια και αγόρια. Παλαιότερα ήταν νορμάλ, ξέρετε», με την Πέμη Ζούνη να απαντά ότι συνέβαινε συχνά, αλλά όχι πάντα.
«Μία κακή συμπεριφορά είναι άλλης βαθμίδας πράγμα από το να απλώσει ο άλλος χέρι πάνω σου με σεξουαλική χροιά. Είναι τελείως διαφορετικό πράγμα. Είναι σοκ όταν συμβαίνει αυτό. Και εμένα προσωπικά μου βγαίνει βία από μέσα μου. Και το θέμα είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι διάσημοι και σεβαστοί. Αυτό είναι το πρόβλημα» είπε ο ηθοποιός για την τραυματική εμπειρία μίας παρενόχλησης.
Μιλώντας για τη δημοσιότητα, η Πέμη Ζούνη ανέφερε ότι «την εξουσία, και όχι μόνο η δημοσιότητα, μπορεί να την έχει κάποιος που δεν είναι σταρ, η δύναμη του είναι αλλού, αυτό μπορεί να σε τρελάνει αν έχεις την προδιάθεση».
«Έναν άνθρωπο νορμάλ θα τον τρελάνει για λίγο. Όταν έκανα το Άφρικα το 1992 δεν μπορούσα να βγω στον δρόμο, το ίδιο και το 1998 όταν υποδύθηκα τον παπά. Αν έβαζα υποψηφιότητα, θα έβγαινα πρωθυπουργός. Αυτό που το αντιμετώπιζα πρώτη ημέρα στη ζωή μου γιατί ερχόμουν από την ομάδα εδάφους, καταλήψεις και underground θέατρο, για λίγο έγινα ανόητος, όταν αντιμετώπισα την απότομη εξουσία που σου δίνει ο κόσμος, έγινα για λίγο ανόητος» εξομολογήθηκε ο Σταύρος Ζαλμάς.