Αίθουσα Αναμονής, της Δήμητρας Τάμπαση στο Σ.Ο.Τ.Α. – Σωματείο Οδηγών Ταξί Αττικής
Η δραματική κωμωδία “Αίθουσα Αναμονής” της Δήμητρας Τάμπαση συνεχίζει τις παραστάσεις της στο Σ.Ο.Τ.Α. – Σωματείο Οδηγών Ταξί Αττικής.
Τέσσερις γυναίκες συναντώνται τυχαία σε μια αίθουσα αναμονής, σε έναν «μη-τόπο», έτοιμες να διαβούν το κατώφλι μιας μεταιχμιακής στιγμής. Κυριεύονται από μια υποσυνείδητη ανάγκη για αλλαγή, απομακρύνονται από τα μοτίβα τους και, μέσα από χιούμορ και συγκίνηση, οδηγούνται σε μια επώδυνη διαδρομή αυτογνωσίας. Η “Αίθουσα Αναμονής”, σε σκηνοθεσία Δήμητρας Τάμπαση συνεχίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Σ.Ο.Τ.Α. – Σωματείο Οδηγών Ταξί Αττικής.
Η αίθουσα αναμονής παύει να είναι σημείο αναβολής και μετατρέπεται σε αυτό που ορίζει η Βιρτζίνια Γουλφ «το δικό της δωμάτιο», όπου οι τέσσερις γυναίκες θρυμματίζουν την κατασκευασμένη εικόνα που επιτελούν, δίνοντας το δικαίωμα στον εαυτό τους να νιώσουν, να αισθανθούν και να απελευθερωθούν.
Η «Αίθουσα Αναμονής» είναι καρπός συλλογικής διαδικασίας, που διήρκησε δεκαεπτά ολόκληρους μήνες. Είναι ένα σύμπαν το οποίο γεννήθηκε από την αλήθεια των ηθοποιών και της σκηνοθέτιδας της παράστασης και την ανάγκη τους να ενσωματώσουν τις πτυχές που η καθεμιά θεωρούσε κομβικές για τον δημόσιο διάλογο σήμερα, με το κείμενο και τη δραματουργία να δουλεύεται από κοινού συν τω χρόνω.
Η σκηνοθέτις αναζητούσε μια πραγματική αίθουσα αναμονής. Έναν φυσικό χώρο που θα αφηγούνταν παλιές ιστορίες, ξεχασμένες στον χρόνο και θα λειτουργούσε ως το σκηνικό περιβάλλον της παράστασης.
Ο χώρος βρέθηκε στο κτίριο όπου στεγάζεται το Σωματείο Οδηγών Ταξί Αττικής (Σ.Ο.Τ.Α.), εκπροσωπώντας έναν από τους πιο ανδροκρατούμενους επαγγελματικούς κλάδους. Τα μέλη του σωματείου αγκάλιασαν την «Αίθουσα Αναμονής» και παραχώρησαν τον χώρο τους σε μια παράσταση για την γυναικεία εμπειρία, ενδυναμώνοντας τη θέση τους ότι «έχουμε όλοι πληγεί από τα στερεότυπα».
Τη σκηνοθετική δουλειά της Δήμητρας Τάμπαση γνωρίσαμε από τις παραστάσεις “Σατωβριάνδου και Γ’ Σεπτεμβρίου”, του Γιάννη Κωνσταντινίδη, σε συνεργασία με τον Τάσο Πυργιέρη (Εθνικό Θέατρο, 2015, στο πλαίσιο της Ανοιχτής Πλατφόρμας), “Brave New World” του Άλντους Χάξλεϊ (Σύγχρονο Θέατρο, 2016) και “Lulu” (Bios, 2017).
*TRIGGER WARNING*: Στην παράσταση γίνονται αναφορές σε έμφυλη βία, βιασμό και αυτοκτονία.
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
- Αθήνα