O Θοδωρής Αθερίδης μας καλεί να αναζητήσουμε τον δικό μας «Λόγο ύπαρξης»

«Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, προσπαθώ να νοηματοδοτήσω τη ζωή μου. Καλύτερο νόημα από τον Θεό δεν βρήκα πουθενά», είχε δηλώσει ο Θοδωρής Αθερίδης, μιλώντας για τη νέα του εκπομπή. Και, ακούγοντάς το, θυμάμαι να αναρωτιέμαι, άραγε πόσοι από εμάς έχουμε ψάξει για το δικό μας προσωπικό νόημα; Εκείνο που κάθε πρωί μας δίνει κίνητρο να σηκωθούμε και να αδράξουμε τη μέρα; Έχουμε μπει σε μια διαδικασία ενδοσκόπησης, προσπαθώντας να κοιτάξουμε έστω και για λίγο βαθιά μέσα μας; Και το μεγαλύτερο ερώτημα βέβαια είναι, πόσοι από εμάς έχουμε επιλέξει να «ζούμε» και όχι απλώς να επιβιώνουμε;

Για αυτόν λοιπόν τον λόγο χάρηκα ιδιαίτερα με την απόφαση του Θοδωρή Αθερίδη να εισέλθει σε μια διαδικασία διαπραγμάτευσης τόσο ουσιαστικών θεμάτων μέσω της παρουσίασης της συγκεκριμένης εκπομπής-ιδιαίτερα σε μια εποχή που, όπως παραδέχτηκε πρόσφατα και το τηλεοπτικό του ταίρι στο «Σ’ αγαπώ-Μ’αγαπάς», Δήμητρα Παπαδοπούλου, διακρίνουμε ελάχιστη πια ποιότητα στο τηλεοπτικό τοπίο. Με κεντρικό άξονα τη μεγάλη του αγάπη για την Ορθοδοξία, ο Θοδωρής Αθερίδης προχωρά σε κάθε επεισόδιο σε μία εκ βαθέων συζήτηση με προσωπικότητες-από τον χώρο του πνεύματος κυρίως-αναφορικά με ζητήματα πίστης, ύπαρξης, αλλά και προβληματισμούς που διέπουν τον σύγχρονο άνθρωπο στην καθημερινότητά του. Μέχρι τώρα, όσα είδαμε ήταν εξαιρετικά ενδιαφέροντα και-γιατί όχι-ίσως και να σας πείσουν πως αξίζει να δώσετε μια ευκαιρία και στη συνδρομητική τηλεόραση!

Ποδαρικό στην εκπομπή του ηθοποιού έκανε ένας από τους πλέον αγαπητούς και αξιόλογους ιεράρχες, τον Μητροπολίτη Γαβριήλ. Μαζί, επιχείρησαν να ‘αγγίξουν’ την ευαίσθητη ηλικιακή περίοδο της εφηβείας, η οποία ασφαλώς είναι συνυφασμένη με καθοριστικές αλλαγές στη ζωή των νέων στην πορεία προς τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους. Ζητήματα όπως ο έρωτας, ο επαγγελματικός προσανατολισμός, η αυτο-επιβεβαίωση μέσω του ‘like’, αλλά και ενίοτε οι βίαιες παρορμήσεις απασχολούν σε μεγάλο βαθμό τη σύγχρονη νεολαία κι εκεί είναι που έρχεται η κατάλληλη ευκαιρία ο νέος να συναντηθεί με τον παρηγορητικό και συγχωρητικό λόγο της Εκκλησίας.

Ο Μητροπολίτης Φιλόθεος βρέθηκε, επίσης, καλεσμένος στη δεύτερη εκπομπή, όπου κεντρικό θέμα αποτέλεσε μία έννοια που άπτεται του χώρου της μεταφυσικής και αντιτίθεται στην εποχή του άκρατου ορθολογισμού, αυτής του θαύματος. Αφού αναφέρθηκε σε σύγχρονα παραδείγματα Αγίων, όπου η παρέμβαση του Θεού υπήρξε αισθητή, ο ίδιος δεν στάθηκε στη μαγική διάσταση του θαύματος, αλλά στην εσωτερική αλλοίωση και μεταμόρφωση που αυτό δύναται να επιφέρει ως αποτέλεσμα της αγάπης του Θεού. Το αληθινό θαύμα-με κορυφαίο αυτό της Σάρκωσης και της Ανάστασης του Χριστού- προϋποθέτει τη συνέργεια Θεού και ανθρώπου, ενώ οφείλουμε συχνά να μη λησμονούμε το μέγιστο θαύμα που μας έχει δοθεί: αυτό της ίδιας μας της ύπαρξης.

Με ιδιαίτερη χαρά ο δημοφιλής τραγουδιστής-τον οποίο συχνά έχουμε συνηθίσει να αναφέρεται στην πίστη του- μοιράστηκε με τον Θοδωρή Αθερίδη ένα δυνατό βίωμα που είχε στην παιδική του ηλικία, που αποτέλεσε αφενός αφορμή για την έναρξη της σχέσης του με τον Θεό κι αφετέρου ένα κίνητρο για περαιτέρω πνευματική αναζήτηση. Ο Νίνο μάλιστα εξομολογήθηκε ότι πολύ συχνά η πίστη του αποτελεί πηγή έμπνευσης για τις δημιουργίες του, ενώ αναφέρθηκε και στη σχέση μεταξύ της διασημότητας και της πνευματικότητας. Ανάμεσα σε άλλα ο τραγουδιστής επεσήμανε πως-ειδικά στην εποχή της κυριαρχίας του ψηφιακού κόσμου-οι δύο έννοιες καλούνται να συνυπάρξουν, εφόσον ο ρόλος ενός διάσημου προσώπου απαιτεί συγχρόνως αυτογνωσία αλλά και ταπείνωση.

Όσο θέλει να βρίσκεται κοντά στο ‘Φως’ και σε καθετί φωτεινό, συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπων που της το εκπέμπουν αυτό, άλλο τόσο θέλει να μένει μακριά από την τοξικότητα. Αυτό ήταν τουλάχιστον το κύριο νόημα που συγκρατήσαμε από τα λεγόμενα της Φρόσως Ράλλη, η μακρόχρονη πορεία της οποίας στον τηλεοπτικό χώρο την καθιστά ικανή πια να διακρίνει φωτεινά παραδείγματα ανθρώπων και να εμπνέεται από αυτά. Η κουβέντα της με τον Θοδωρή Αθερίδη θα λέγαμε πως υπήρξε ιδιαίτερα απολαυστική, καθότι μάλιστα η γνωριμία και η χρόνια φιλία τους συντέλεσε στο να αποκτήσει η συζήτηση προεκτάσεις για φλέγοντα υπαρξιακά θέματα, όπως τη ζωή, τον θάνατο, τον Θεό, τη δικαιοσύνη.

Οι ανώτερες σπουδές του πάνω στη φυσική και τη μηχανική σε συνδυασμό με τις θεολογικές του γνώσεις καθιστούν τον Μητροπολίτη Νικόλαο ένα από τα ιδανικά πρόσωπα για να ξεδιπλωθεί περαιτέρω στον δημόσιο λόγο το ευαίσθητο θέμα της βιοηθικής. Έτσι ο Σεβασμιώτατος αρχικά κλήθηκε να τοποθετηθεί αναφορικά με τη σημερινή σχέση της επιστήμης με την πίστη, υπενθυμίζοντάς μας πως «όσο περισσότερα μαθαίνουμε, τόσο υποκλινόμαστε μπροστά στο άγνωστο μεγαλείο της ύπαρξης». Και αφού βέβαια αναφέρθηκαν σύγχρονα παραδείγματα που άπτονται του φάσματος της βιοηθικής, όπως αυτά των μεταμοσχεύσεων και της τεχνητής γονιμοποίησης, ένα καλό συμπέρασμα που διεξήχθη ήταν πως στην εποχή που η επιστήμη ‘καλπάζει’ οι ηθικές και οι εκκλησιαστικές αξίες καλούνται να λειτουργήσουν ως πυλώνες, πάντοτε φυσικά μέσα σε ένα πλαίσιο ελευθερίας και ανοιχτού διαλόγου.

Κατά καιρούς όλοι έχουμε αναρωτηθεί για το πώς μπορούμε να τρεφόμαστε σωστά ώστε τα οφέλη να είναι πολλαπλά τόσο για το σώμα όσο και για την ψυχή μας. Έτσι στη συζήτηση που αναπτύχθηκε μεταξύ των δύο τους κρίθηκε επιτακτική η εκπαίδευση στη σωστή διατροφή ήδη από πολύ μικρή ηλικία και ειδικότερα στην εποχή της διαφήμισης και του υπερκαταναλωτισμού. Η τροφή αποτελεί μία από τις πρωταρχικές ανάγκες του ανθρώπου και μάλιστα σε επίπεδο απόλαυσης αποτελεί ένα από τα δώρα του Θεού στον άνθρωπο, ωστόσο είναι σημαντική η οριοθέτησή της για τη συμπόρευση της πνευματικής καλλιέργειας με τη σωματική ανάπτυξη. Και ο ρόλος της νηστείας στην εκκλησιαστική παράδοση υπηρετεί ακριβώς αυτό, την καλλιέργεια της εγκράτειας και την τιθάσευση του νου στο πλαίσιο ενός αγώνα ψυχο-σωματικού.

Θέμα επίκαιρο ίσως όσο ποτέ άλλοτε. Ως ψυχο-σωματικές οντότητες που είμαστε, καθετί που επηρεάζει την ψυχή μας έχει αναπόφευκτα επίπτωση και στο σώμα μας. Ο Σεβασμιώτατος επομένως σε μία εποικοδομητική συζήτηση με τον Θοδωρή Αθερίδη δεν δίστασε να επισημάνει τον θεραπευτικό ρόλο που προσφέρει η μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας στον κλονισμένο ψυχισμό του σύγχρονου ανθρώπου, ο οποίος νιώθει ότι «δοκιμάζεται» καθημερινά σε όλα τα επίπεδα της ζωής του. Τα μυστήρια της Εκκλησίας-και περισσότερο αυτό της εξομολόγησης, κατά το οποίο ο άνθρωπος «ανοίγει» την ψυχή του-λειτουργούν ανακουφιστικά και σε συνδυασμό συχνά με την κατάλληλη ψυχολογική υποστήριξη δύνανται να προσφέρουν ένα καταφύγιο για την απάλυνση του πόνου.

Ποιες είναι οι κύριες θεολογικές και πολιτισμικές διαφορές του Χριστιανισμού με το Ισλάμ; Τι προκαλεί την «ισλαμοφοβία»; Πώς καλούνται χριστιανοί και μουσουλμάνοι να συνυπάρξουν  μέσα σε μια Ευρώπη που δέχεται όλο και περισσότερα μεταναστευτικά κύματα; Σε αυτά και σε άλλα πολλά ερωτήματα κλήθηκε να απαντήσει ο κύριος Μαριόρας-από τους πλέον ειδικούς πάνω στην ισλαμική θρησκεία-προσπαθώντας να βρεθεί τρόπος για να καλλιεργηθεί ο λεγόμενος «διαθρησκειακός διάλογος».

Παρά το νεαρό της ηλικίας του, ο Δημήτρης Μαστρογιάννης μας εξέπληξε με την ευρύτητα των γνώσεών του πάνω στην τεχνητή νοημοσύνη, η ραγδαία εξάπλωση της οποίας έχει ναι μεν πολλά οφέλη, από την άλλη όμως προκαλεί και ανησυχία σε σχέση με την ‘υπεροχή’ της έναντι του ανθρώπινου παράγοντα. Και φυσικά πού χωρά η πίστη μέσα σε όλο αυτό το πλαίσιο είναι ένα ακόμη καίριο ερώτημα, που αναπτύχθηκε μεταξύ του νεαρού Δημήτρη και του Θοδωρή Αθερίδη.

Τι μπορεί να ενδιαφέρει περισσότερο τον σύγχρονο άνθρωπο από το πώς θα ερωτευτεί και θα αγαπήσει πραγματικά; Μέσα στον διάλογο που ακολούθησε οι δύο έννοιες προσεγγίστηκαν τόσο από ψυχιατρική όσο και από χριστιανική σκοπιά και οι αντιλήψεις που κάθε πεδίο φέρει φάνηκαν να «δένουν» σε μεγάλο βαθμό. Ο Θάνος Ασκητής-με πολυετή εμπειρία στον τομέα του-εξήγησε πώς μεταφράζεται η αγάπη στη γλώσσα της ψυχιατρικής, τις διαφορές που παρουσιάζει σε σχέση με τον έρωτα και προχώρησε σε ένα βιολογικό υπόβαθρο των δύο αυτών ανθρώπινων συναισθημάτων. Φυσικά στην κουβέντα προστέθηκε και ο ρόλος της σεξουαλικότητας, στο πλαίσιο της ερωτικής σχέσης αρχικά και αργότερα υπό το πρίσμα της ταυτότητας φύλου και του σεξουαλικού προσανατολισμού.

Είπαμε νομίζω αρκετά. Και αυτά ήταν μόνο η γεύση από όσα θα δείτε στην οθόνη σας. Αλλά και όσα θα δούμε κι εμείς γιατί-μην ξεχνάμε!-έχουμε ακόμη άλλα 10 επεισόδια να μας περιμένουν! Τις Κυριακές λοιπόν θα γίνεται το καθιερωμένο μας ραντεβού, για να διαπιστώσουμε κι εμείς τον «λόγο της ύπαρξής» μας. Ο Θοδωρής Αθερίδης λέει χαριτολογώντας ότι για εκείνον είναι η κόρη του. Ο δικός μας;