Trail running: Χαρακτηριστικά που το κάνουν ελκυστικό και πώς να ξεκινήσεις
Αν το τρέξιμο στην άσφαλτο σου φαίνεται βαρετό και οι διάδρομοι γυμναστηρίου σου θυμίζουν σκηνικό από δυστοπική ταινία, τότε φίλε μου, ήρθε η ώρα να ανακαλύψεις το trail running!

Το τρέξιμο σε μονοπάτια είναι η απόλυτη εμπειρία για όσους βαριούνται τις ευθείες και θέλουν λίγη (ή και πολλή) περιπέτεια στη ζωή τους. Πάμε να δούμε τι το κάνει τόσο ελκυστικό και πώς μπορείς να ξεκινήσεις χωρίς να βρεθείς φαρδύς-πλατύς στη λάσπη από την πρώτη στροφή!
Πώς να ξεκινήσεις χωρίς να το μετανιώσεις στην πρώτη διαδρομή Εξοπλίσου σωστά (Όχι, τα παλιά σου σταράκια δεν κάνουν!)Τα σωστά trail running shoes είναι σωτήρια. Αν έχεις τρέξει σε χώμα με αθλητικά για δρόμο, ξέρεις ότι η πρόσφυση είναι… ζόρικη. Πάρε παπούτσια με καλό grip και στήριξη, γιατί το τελευταίο που θέλεις είναι να κάνεις τούμπες μπροστά σε άλλους δρομείς.
Δεν χρειάζεται να ξεκινήσεις από το Κιλιμάντζαρο. Ψάξε εύκολα μονοπάτια κοντά σου, με σχετικά ήπιες κλίσεις και καλά σηματοδοτημένες διαδρομές. Τα πρώτα χιλιόμετρα είναι για να νιώσεις την εμπειρία, όχι για να αναρωτηθείς αν θα έρθουν διασώστες να σε μαζέψουν.
Δεν υπάρχει περίπτερο στη μέση του βουνού! Ένα ελαφρύ backpack με βασικά είδη κι ένα μπουκαλάκι νερό είναι απαραίτητα. Επίσης, μην παρασυρθείς από τον ενθουσιασμό και πας για ultra-trail (ούτε σε αγώνες) από την πρώτη μέρα. Ξεκίνα με μικρές αποστάσεις και άκου το σώμα σου.
Χαλάρωσε και απόλαυσέ το!Ξέχνα το ρολόι και τις επιδόσεις: το trail running δεν είναι μόνο αγώνας, είναι εμπειρία. Κοίτα γύρω σου, άκου τους ήχους της φύσης και νιώσε την αίσθηση της ελευθερίας. Άλλωστε, τι αξία έχει να τρέχεις, αν δεν απολαμβάνεις τη διαδρομή;
Γιατί να δοκιμάσεις το trail running; Φύση, ρε φίλε, ΦΥΣΗ!Είσαι κουρασμένος από τη φασαρία της πόλης, το καυσαέριο και τους ήχους των κορναρισμάτων; Τότε φαντάσου τον εαυτό σου να τρέχει μέσα σε καταπράσινα δάση, πλάι σε κελαριστά ρυάκια και με τον ήλιο να παίζει με τις σκιές των δέντρων. Εντάξει, ίσως και να υπερβάλουμε λίγο, αλλά σίγουρα το Ζαγοροχώρια – Δρακόλιμνη είναι καλύτερο από το Παγκράτι – Κολιάτσου.
Είναι απρόβλεπτο (και γι’ αυτό συναρπαστικό!)Ξέχνα τις μονότονες διαδρομές και τα βαρετά 5K σε ασφαλτοστρωμένους δρόμους. Στο trail running, κάθε μονοπάτι είναι διαφορετικό! Μια στιγμή τρέχεις σε απαλό χώμα, την επόμενη σκαρφαλώνεις βράχια σαν κατσίκι. Δεν βαριέσαι, πώς να το κάνουμε!
Αν νομίζεις ότι οι ανηφόρες είναι απλά μια λεπτομέρεια, μάλλον δεν έχεις δοκιμάσει trail running ακόμα. Η κλίση των διαδρομών, οι πέτρες και οι ρίζες που παραμονεύουν απαιτούν περισσότερη δύναμη, ευλυγισία και ισορροπία. Που σημαίνει ότι χτίζεις σώμα έτοιμο για κάθε πρόκληση (και πιο εντυπωσιακά πόδια για την παραλία, αν σε νοιάζει κι αυτό).
Τελική ευθείαΤο trail running δεν είναι μόνο τρέξιμο, αλλά απόδραση, περιπέτεια, μια εμπειρία που σου αλλάζει την οπτική για το τι σημαίνει κίνηση και φύση. Αν νιώθεις ότι η άσφαλτος δεν σου ταιριάζει, βάλε ένα ζευγάρι κατάλληλα αθλητικά και βγες στα μονοπάτια.
Και μην ξεχνάς: αν πέσεις, απλά σήκω και συνέχισε – τουλάχιστον θα έχεις μια ωραία ιστορία να πεις!