Chaplin’s World: Μια επίσκεψη στο τελευταίο καταφύγιο του Σαρλό

Από την πρώτη στιγμή που πατάς το πόδι σου στο Manoir de Ban, μια κομψή έπαυλη στο γραφικό Corsier-sur-Vevey της Ελβετίας, νιώθεις σαν να μπαίνεις σιγά σιγά σε μια παλιά ασπρόμαυρη ταινία – κάπου ανάμεσα στο σινεμά και την πραγματικότητα. Είναι το σπίτι που έζησε ο Τσάρλι Τσάπλιν τα τελευταία 25 χρόνια της ζωής του, εκεί όπου βρήκε ηρεμία, μακριά από τα φώτα του Χόλιγουντ αλλά και από τη σκοτεινή πλευρά της δημοσιότητας.

Στην είσοδο του σπιτιού, ο ίδιος ο Tσάπλιν – ή έστω το κέρινο είδωλό του – σε καλωσορίζει με το χαρακτηριστικό του χαμόγελο μπροστά στη φωτογραφία της αγαπημένης συζύγου του, Ούνα Ο’Νιλ. @monopoli.gr

Ο Τσάπλιν εγκαταστάθηκε εκεί το 1953, μετά από μια ταραγμένη περίοδο στη ζωή του. Στη διάρκεια του Μακαρθισμού, κατηγορήθηκε για φιλοκομμουνιστικές συμπάθειες, μπήκε στη μαύρη λίστα και του αφαιρέθηκε η άδεια εισόδου στις ΗΠΑ. Ήταν μια πληγή που δεν επουλώθηκε ποτέ εντελώς. Έτσι, πήρε την Ούνα Ο’Νιλ -κόρη του θεατρικού συγγραφέα Eugene O’Neill– και τα παιδιά τους, και μετακόμισαν στην ήσυχη, ουδέτερη Ελβετία.

Η οικογένεια Tσάπλιν. @monopoli.gr

Στο Manoir de Ban μεγάλωσαν τα οκτώ τους παιδιά, ανάμεσα σε μουσική, γέλια, καλεσμένους και –ναι– πειραματισμούς με νέες ιδέες, αφού ο Τσάπλιν δεν σταμάτησε ποτέ να γράφει, να συνθέτει και να ονειρεύεται.

@monopoli.gr

Το Chaplin’s World δεν είναι ένα τυπικό μουσείο· είναι κάτι περισσότερο σαν θεατρικό σκηνικό που ζωντανεύει τον κόσμο του Τσάρλι – τόσο τον άνθρωπο όσο και τον καλλιτέχνη. Ο επισκέπτης δεν περπατά απλώς ανάμεσα σε εκθέματα, αλλά περιηγείται στο ίδιο το σπίτι του Τσάπλιν: το σαλόνι, το γραφείο του, την τραπεζαρία με την τεράστια ξύλινη τραπεζαρία όπου έτρωγε με τα παιδιά του και την Ούνα. Στους τοίχους υπάρχουν οικογενειακές φωτογραφίες, επιστολές, προσωπικά αντικείμενα, ακόμα και το παλιό του πιάνο.

@monopoli.gr

Η εμπειρία όμως δεν σταματά εκεί. Στον διπλανό σύγχρονο εκθεσιακό χώρο –ένα είδος «στούντιο»– ξετυλίγεται η κινηματογραφική του καριέρα μέσα από διαδραστικά σκηνικά, προβολές και αναπαραστάσεις σκηνών. Μπορείς να μπεις στο εργοστάσιο του Modern Times, να σταθείς δίπλα στον Σαρλό, να δεις τα κοστούμια του, τις κάμερες, ακόμη και να δοκιμάσεις τις κινήσεις του. Είναι σαν να μπαίνεις στον κόσμο του και να σε καλεί να παίξεις κι εσύ λίγο μαζί του.

@monopoli.gr

@monopoli.gr

@monopoli.gr

Το πιο συγκινητικό κομμάτι όμως είναι το ίδιο το περιβάλλον. Οι κήποι του Manoir είναι λουσμένοι στο φως και σιωπηλοί, με μεγάλα δέντρα, παγκάκια και μονοπάτια που σε προσκαλούν να καθίσεις για λίγο και να στοχαστείς. Είναι εύκολο να φανταστείς τον Τσάπλιν να κάνει τον καθημερινό του περίπατο εκεί, με το καπέλο του και το βλέμμα χαμένο στη λίμνη.

Η πρόσοψη του Manoir de Ban. @monopoli.gr

Φεύγοντας, παίρνεις μαζί σου κάτι περισσότερο από μια επίσκεψη – μια αίσθηση ζεστασιάς, θαυμασμού και, ίσως, μια ήσυχη υπενθύμιση ότι πίσω από κάθε μεγάλο μύθο κρύβεται πάντα ένας άνθρωπος. Ο Τσάπλιν διάλεξε αυτόν τον ήσυχο ελβετικό λόφο για να γεράσει, να γράψει τα απομνημονεύματά του, να μεγαλώσει τα παιδιά του και να μείνει μακριά από τις θύελλες του κόσμου. Και σήμερα, το σπίτι του είναι ακόμα εκεί, ανοικτό, φιλόξενο – σαν να σε περιμένει για ένα φλιτζάνι τσάι και λίγη σιωπηλή κουβέντα.

@monopoli.gr