Εντυπώσεις από το αριστούργημα του Pedro Calderon de la Barca, «Ο Γιατρός της Τιμής του», που παρουσιάζεται στο Θέατρο Πόρτα, σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου.

Σαν σήμερα 12 Οκτωβρίου 1944 γεννήθηκε ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Λευτέρης Βογιατζής.

Το κύκνειο άσμα του μεγάλου Ρώσου δραματουργού, το χρονικό του τέλους μιας ολόκληρης εποχής, κωμωδία κι όχι τραγωδία, να μερικά κλισέ που συνοδεύουν τον Βυσσινόκηπο, δράμα σε τέσσερις πράξεις του Τσέχωφ.

Αν ο Σίμος Κακάλας κι ο Γιώργος Παπαγεωργίου ήταν μαθητές, θα ανήκαν σ' εκείνη τη σπάνια κατηγορία, που ως δάσκαλος οφείλεις και συχνά θέλεις να τους πετάξεις έξω από την τάξη, αλλά λειτουργώντας με γνώμονα το προσωπικό σου συμφέρον, θυσιάζεις το μάθημά σου, για να μην στερηθείς την παρουσία τους.Η βραδιά της Τρίτης 3 Φεβρουαρίου, στο ιστορικό θέατρο Πόρτα, ήταν μια βραδιά αφιερωμένη στη λαϊκή Μούσα, όπως προλόγισε ο συνθέτης Κορνήλιος Σελαμσής, και μας προσφέρθηκε χάρη στα εξής τρία φαινόμενα της ελληνικής πραγματικότητας:Από την Αγγελική Ξυνού

"In girum imus nocte et consumimur igni"*Χιούμορ, πρωτότυπη μουσική, υψηλής εκτέλεσης σκηνές συνόλου, έλλειψη διδακτισμού, ρυθμική ροή κειμένου κι ερμηνειών, είναι μερικά χαρακτηριστικά της παράστασης Το μυστήριο της πολιτείας Χάμελιν που παρουσιάζεται φέτος στο θέατρο Πόρτα. Σαν τον μυστηριώδη φλαουτίστα η παράσταση -της οποίας τη σκηνοθεσία και το βασισμένο στο μύθο κείμενο υπογράφει ο Θωμάς Μοσχόπουλος- καταφέρνει να μαγέψει τα παιδιά, και να καθηλώσει τους ενήλικες.Από την Αγγελική Ξυνού

deviate, δηβιέητ, παρεκτρέπομαι, παρεκκλίνω, deviation, παρεκτροπή.Από την Αγγελική Ξυνού

"Η Κοκκινοσκουφίτσα ήταν η πρώτη μου αγάπη. Ένιωθα ότι αν μπορούσα να την παντρευτώ, θα γνώριζα την τέλεια ευτυχία."Charles Dickens Από την Αγγελική Ξυνού

-We are all indivinduals!We are all different!-I'm not.Life of Brian (1979)

Προικισμένος με μελαγχολία, πονοκεφάλους, χιούμορ, οξεία παρατηρητικότητα, μονογαμικότητα στα όρια της εμμονής, βαρεμάρα απέναντι στους άθεους που επιμένουν να μιλούν διαρκώς για το Θεό, ο Χανς Σνηρ παρηγόρησε, συγκίνησε κι αφύπνισε πολλούς από εμάς στη δύσκολη περίοδο της ενηλικίωσης. Μας κατέστησε αιωνίως ευγνώμονες στον Μπελ.Από την Αγγελική Ξυνού

«[...]Ιδίως ως μυθιστοριογράφος θ' ανεδεικνύετο υπέροχος ο Βιζυηνός˙ως ηθογράφος, ως ζωγράφος του εσωτερικού κόσμου ήτο ήδη ρηξικέλευθος και σχεδόν τελειωτής˙ θα εγίνετο δε έξοχος˙εγίνωσκεν όλας τας ατραπούς της ψυχής˙ οι οφθαλμοί εκείνοι οι κλειστοί θα απετύπουν εν αληθή καλλιτεχνική πιστότητι την καλλονήν της ελληνικής φύσεως, τον πολυδαίδαλον βίον έν όλη τη μονοτονία η τραγικότητί του˙εντός του ωχρού εκείνου κρανίου εκινείτο ευρύς και θαυμάσιος κόσμος».(Αριστοτέλης Π. Κουρτίδης, Επικήδειος Βιζυηνού, «Το Άστυ» 17 Απριλίου 1θ96, σ.20.Από την Αγγελική Ξυνού

Το «πηγαίνω στο θέατρο» έγινε για μένα κατά κανόνα ένα «αποχωρώ από το θέατρο»-και μάλιστα στο διάλειμμα. Ένιωθα την ανάγκη να απομακρυνθώ το γρηγορότερο από αυτή τη γλοιώδη «πολιτιστική συναίνεση» που ήταν έτοιμη να μου κλέψει το κουράγιο να αντιμετωπίσω τη ζωή. Η κατάσταση στο θέατρο έχει κάτι κλειστοφοβικό-κάθεσαι στη μέση μιας σειράς σε έναν σκοτεινό, κλειστό χώρο. Αυτή την ατμόσφαιρα όταν γράφω τη μεταφέρω εντελώς ασυνείδητα στην ατμόσφαιρα του έργου*.*Jon Fosse Δοκίμια, πρόγραμμα της παράστασης Τόσο όμορφα, Θέατρο Αμόρε, Αθήνα 2004, σ.10. Από την Αγγελική Ξυνού

Θέατρο μπορεί να προκύψει από τα πάντα. Από μία εικόνα, μία αφήγηση, ένα τυχαίο κι αστείο περιστατικό, ακόμη κι από την ανάγκη να ελαφρυνθεί το κατανυκτικό κλίμα ενός θρησκευτικού τελετουργικού. Τα μυστήρια, είναι θρησκευτικά έργα από την εποχή του Μεσαίωνα, που αντλούν τη θεματολογία τους από τις Γραφές και που προέρχονται από τα λειτουργικά δράματα, με τη διαφορά ότι είναι γραμμένα στην καθομιλουμένη και δεν ψάλλονται, αλλά λέγονται, και διαδραματίζονται έξω από το ναό.Από την Αγγελική Ξυνού

Γιατί ένας μύθος κατοικεί στην έμπνευση τόσων δημιουργών, σε τόσες διαφορετικές εποχές; Από την όπερα του Monteverdi, στη ζωγραφική του Corot, κι απ' τις θεατρικές εκδοχές του παγκόσμιου ρεπερτορίου έως το παγωμένο στον μαρμάρινο χρόνο σύμπλεγμα του Rodin, μαθαίνουμε για τον Ορφέα πως ήταν βασιλιάς, μουσικός, ποιητής, οιωνοσκόπος, μαθητής του Απόλλωνα, μύστης θνητών, γητευτής των θηρίων. Για την Ευρυδίκη όμως, μαθαίνουμε μόνο πως ήταν η γυναίκα του.Από την Αγγελική Ξυνού

Περνώντας με το αυτοκίνητο από επαρχιακούς δρόμους, φωτογραφίζοντας, ή έστω κοιτώντας φευγαλέα την ελληνική ύπαιθρο, βεβαιώνεσαι πως ο Έλληνας δεν το αγαπάει το χωριό του. Από την Αγγελική Ξυνού

Ο John Cassavetes είχε επανειλημμένα δηλώσει την αγάπη του για τους ηλικιωμένους και είχε υμνήσει στις ταινίες του τη χάρη, που περιβάλλει τα μικρά παιδιά και τα ζώα, και που ξανακερδίζουν στη δύση της ζωής τους οι άνθρωποι, το χιούμορ που επιστρέφει ενισχυμένο όμως από την εγγύτητα του θανάτου. Οι συντελεστές της παράστασης "Γιοι και κόρες" συνέθεσαν το κείμενο από τις αφηγήσεις ηλικιωμένων αντρών και γυναικών από την Ελλάδα.Από την Αγγελική Ξυνού