Η ταινία του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο είναι το φαβορί των φετινών Οσκαρ (13 υποψηφιότητες μεταξύ των οποίων αυτές για την καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία και πρωτότυπο σενάριο) αλλά κι ένα παραμύθι παράδοξης αγάπης και μεταφυσικού τρόμου.
Ο πρώτος μαύρος υπερ-ήρωας της μεγάλης οθόνης ανήκει στην οικογένεια της Marvel και έχει τα χαρακτηριστικά ενός μαύρου πάνθηρα.
Ο ούγγρος σκηνοθέτης Κορνέλ Μουντρούτσο μετά από το «Λευκό Θεό» επιχειρεί μια τολμηρή πολιτική αλληγορία αλλά χωρίς ικανοποιητικό αποτέλεσμα.
Ο Μισέλ Φράνκο («Μετά τη Λουτσία») αφηγείται μια ιστορία γυναικείων σχέσεων όπου το κλειδί είναι η ίδια η ζωή.
Σχεδόν πάντα η επισήμανση «βασισμένη σε αληθινή ιστορία» τραβάει την προσοχή του κοινού. Ειδικά αν αφορά σε ταινία τρόμου όπως εδώ.
Με φόντο την ειδυλλιακή Βόρεια Ιταλία των 80ς το «Να με φωνάζεις με τ΄όνομα σου» του Λούκα Γκουαντανίνο (του υπέροχου «Είμαι ο έρωτας») αφηγείται το χρονικό ενός πρώτου, δυνατού και καθοριστικού έρωτα για τον 17χρονο Ελιο που στο πρόσωπο του 24χρονου Όλιβερ συναντά όλα αυτά που τον συγκινούν και τον σαγηνεύουν.
Η ταινία του Λούκα Γκουαντανίνο που προτάθηκε για τέσσερα Οσκαρ (Ταινίας, Διασκευασμένου Σεναρίου για τον Τζέιμς Αϊβορι, Α' Ανδρικού Ρόλου για τον Τίμοθι Σαλαμέ και Τραγουδιού για το «Mystery of Love» του Σουφγιάν Στίβενς) είναι μια ωδή στον πρώτο έρωτα.
Το ντοκιμαντέρ του κινέζου εικαστικού Αϊ Γουέι Γουέι για τη σύγχρονη μετανάστευση ήταν υποψήφιο για το Χρυσό Λέοντα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας.
Η ιστορία του Τζακ του Αντεροβγάλτη εξακολουθεί να εμπνέει και να γράφει νέα κεφάλαια στη μυθολογία του βικτοριανού τρόμου.
Ο έρωτας της ντίβας του Χόλιγουντ των 50ς Γκλόρια Γκράχαμ με το νεότερο της βρετανό ηθοποιό Πίτερ Τέρνερ.
Τρίτο και τελευταίο (;) μέρος της διάσημης ερωτικής σειράς που επέστρεψε το ξεχασμένο χαμόγελο σε κάποιες μελαγχολικές γυναίκες.
Η «Αόρατη Κλωστή» είναι η όγδοη ταινία του ξεχωριστού αμερικανού σκηνοθέτη Πολ Τόμας Άντερσον και δεύτερη στην οποία συνεργάζεται με τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις ύστερα από το «Θα χυθεί αίμα».
Κομψό, εγκεφαλικό, απαιτητικό, αλλά πάνω από όλα σαγηνευτικό και παράξενο: αυτό είναι το νέο φιλμ του Πολ Τόμας Άντερσον που ξανασυνεργάζεται με τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις μια δεκαετία μετά από το επίσης αριστουργηματικό «Θα χυθεί αίμα».
Η ζωή του δύτη πρωταθλητή άπνοιας Ζακ Μαγιόλ στο χαρακτήρα του οποίου βασίστηκε ο Λικ Μπεσόν για να φτιάξει το "Απέραντο Γαλάζιο"
Βασισμένη στην αληθινή ιστορία του Μαρκ Φελτ, του δευτέρου σε ιεραρχία αξιωματικού του FBI, ο οποίος χαρακτηρίστηκε ως το «βαθύ Λαρύγγι» στο σκάνδαλο του Watergate.
Από όποια άκρη κι αν πιάσεις το φιλμ «Αόρατη Κλωστή» («Phantom Thread») είναι το πλέον περιζήτητο της σεζόν. Εκτός της βαρυσήμαντης δήλωσης του πρωταγωνιστή του Ντάνιελ Ντέι Λιούις που δήλωσε ότι είναι η τελευταία φορά που εμφανίζεται στο σινεμά (κάνοντας τις πολυάριθμες θαυμάστριες του να φορέσουν… πλερέζες), το φιλμ σηματοδοτεί την επανένωση του ξεχωριστού σκηνοθέτη Πολ Τόμας Άντερσον με τον Λιούις σχεδόν μια δεκαετία μετά από το εμβληματικό «Θα χυθεί αίμα», ενώ και οι 6 οσκαρικές υποψηφιότητες μαρτυρούν ότι το φιλμ εκτός από φινέτσα διαθέτει και ακαταμάχητη γοητεία.
Πριν καν βγει στις αίθουσες η ταινία του Τάσου Μπουλμέτη «1968» έχει ανάψει (αδικαιολόγητα) τα οπαδικά πάθη. Η ταινία που είναι ένα docufiction γύρω από τον τελικό του Καλλιμάρμαρου που έχρισε την ΑΕΚ κυπελλούχο Ευρώπης απέναντι στους τσεχοσλοβάκους, τότε, της Σλάβια Πράγας φέρει τη χαρακτηριστική κινηματογραφική σφραγίδα του δημιουργού της «Πολίτικης κουζίνας»: νοσταλγία, ανθρωπιά, ρετρό αισθητική, χαρμολύπη.
Κι αφού έγιναν οι απαραίτητες προσθαφαιρέσεις, εκπλήξεις, ανατροπές, επιβεβαιώσεις και αδικίες (όσκαρ δίχως αδικίες απλώς δεν… υπάρχουν), το κρίσιμο ερώτημα είναι το εξής: Θα σαρώσει η «Μορφή του νερού» του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο τα βραβεία ή θα δεχτεί σοβαρά πλήγματα από τα τρία δυνατά αουτσάιντερ («Δουνκέρκη», «Τρεις πινακίδες έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι», «Αόρατη κλωστή») που ακολουθούν με 8, 7 και 6 αντιστοίχως υποψηφιότητες;
O Τζέιμς Φράνκο υμνεί ένα αυθεντικό «δημιουργό» της έβδομης τέχνης, τον Τόμι Γουάιζο, ο οποίος με την ταινία του «The Room» κατέκτησε τον τίτλο του «Πολίτη Κέιν των κακών ταινιών».
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο τμήμα «Ένα Κάποιο Βλέμμα» του Φεστιβάλ Καννών 2017 για τον ιρανό δημιουργό Μοχάμαντ Ρασούλοφ
Οι ερμηνείες των Μαργκό Ρόμπι και Αλισον Τζάνεϊ (αμφότερες υποψήφιες για Όσκαρ) βάζουν φωτιά στην οθόνη σε μια ταινία που δύσκολα μπορείς να πιστέψεις ότι συνέβη στην πραγματικότητα!
Κλείσιμο της τριλογίας που θα ήθελε να μοιάζει με το «Hunger games», όμως άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της «Κοτσυφόκισσας» Kάτνις.
Σε άλλη μια χορταστική κινηματογραφική βδομάδα για όλα τα γούστα, τρεις πινακίδες κάνουν τη διαφορά.
4 βραβεία στις Χρυσές Σφαίρες (καλύτερη δραματική ταινία, Α' γυναικείος ρόλος σε δραματική ταινία, Β' ανδρικός ρόλος και καλύτερο σενάριο) για μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς που είναι βέβαιο πως θα πρωταγωνιστήσει και στα Οσκαρ.
O Τζο Ράιτ (Περηφάνια & Προκατάληψη, Εξιλέωση, Άννα Καρένινα) καταγράφει μια κρίσιμη καμπή στην ιστορία του Ουίνστον Τσόρτσιλ και δίνει την ευκαιρία στον Γκάρι Όλντμαν να κερδίσει – εκτός κι αν συμβούν απίθανα πράγματα- το πρώτο του Όσκαρ.
Η Mαρία Κάλλας πρωταγωνιστεί σε ένα ντοκιμαντέρ που στηρίζεται 100% στις δικές της εξομολογήσεις.
Παρότι κορεσμένο το είδος των heist movies, η προσπάθεια του άγνωστου Κρίστιαν Γκούντεκαστ για την τέλεια κινηματογραφική κομπίνα μόνο απαρατήρητη δεν περνάει.
Η αληθινή ιστορία της πρώτης στρατιωτικής απάντησης των ΗΠΑ στον Οσάμα Μπιν Λάντεν μετά από την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους το 2001.
Η βρετανική ταινία Του Θεού η Χώρα, που χαρακτηρίστηκε ως μια «τραχιά εκδοχή του Brokeback Mountain».
Μια μοναδική κινηματογραφική εμπειρία για την έλξη που ασκεί στον άνθρωπο η κατάκτηση μιας βουνοκορφής.
Η εποχή Τραμπ τον ευνοεί και ο μέγας παραμυθάς του Χόλιγουντ δεν αφήνει την ευκαιρία να πάει χαμένη.
Ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά σκάνδαλα στην ιστορία των ΗΠΑ αφορά το «The post» που χάρη στην οξύτητα του Σπίλμπεργκ μετατρέπεται σε σχόλιο για τη θέση της γυναίκας στα 70ς αλλά και το ρόλο της αυθεντικής δημοσιογραφίας.
Μετά από το συγκρατημένο, εγκεφαλικό και ακαδημαϊκό «Frantz» ο François Ozon βουτάει στον τολμηρό, ερωτικό κόσμο της Chloe και του «Διπλού εραστή».
Ο Τοντ Χέινς διασκευάζει το ομότιτλο βιβλίο του Μπράιαν Σέλζνικ (στο δικό του «Περιπέτειες του Χιούγκο Καμπρέ» βασίστηκε το σκορσεζικό «Hugo») και η αίσθηση παραμυθιού απογειώνεται…
