Κάπου στο Λονδίνο, ίσως και αυτή ακριβώς τη στιγμη, το κορίτσι με την κιθάρα μιλάει στο τηλέφωνο σε άπταιστα ελληνικά. Και μιλάει στα ελληνικά επειδή ακριβως είναι Ελληνίδα, «… η Ελληνίδα Τζόνι Μίτσελ»- τουλάχιστον έτσι την περιέγραψε ένας φιλος που έχει μουσική γνώση, παιδεία και μουσική αισθητική.
Πώς «δουλεύει» η μουσική; Σε κάνει να νοιώθεις καλά, δημιουργεί μια θαλπωρή, λένε πολλοί– μπορεί- είναι μια γέφυρα που ενώνει, είναι ένα sold out που κάνει αίσθηση (όπως οι Suicideboys από τη Νέα Ορλεάνη στο Piraeus Academy), είναι ένα σταθερό ραντεβού (o Σταμάτης Κραουνάκης συναντά το κοινό του στη Σφίγγα), είναι, μεταξύ άλλων και δέκα live προτάσεις από την καρδιά του χειμώνα.
Σίγουρα θα υπάρχουν εξηγήσεις και θα μπορούσε ο καθένας που διαβάζει τώρα, να έχει μία, ίσως και περισσότερες, αλλά και πάλι, δεν είναι τόσο απλό. Θα υπάρχει ίσως και μια εξήγηση που να εξηγεί όλες τις άλλες και το φαινόμενο Ed Sheeran μια και καλή. Διαφορετικά θα πρέπει να ξαναγραφτούν οι κανόνες της ποπ από την αρχή. Διαφορετικά, ο Kanye West και ο Jay-Z θα πρέπει να ξανακαθίσουν στα θρανία.
Πώς γίνεται; Να που γίνεται. Σε μια εποχή που η μουσική γενικά δεν «πουλάει» - σαν φυσικό προϊόν (ή ακόμη και download) – να βγαίνουν τόσο ωραίες μουσικές, να κυκλοφορούν ελεύθερα, να τις συναντάς σε λάιβ, σε ταινίες, σε σειρές – να μην προλαβαίνεις να ακούσεις. Γι’ αυτό φέτος ζητήσαμε από έξι μουσικούς συντάκτες να μας πουν τί κράτησαν από όλα αυτά που έβαλαν μουσική στο 2017. Εκείνα που ξεχώρισαν, που τα συζητάνε ακόμη και που προτείνουν για ωραίες ακροάσεις. Ο Νικόλας Ζώης, ο Δημήτρης Κανελλόπουλος, ο Γιάννης Παναγόπουλος, η Έφη Παπαζαχαρίου, η Χάρη Ποντίδα και η Μαρία Μαρκουλή δίνουν τις 5αδες τους.
Μελετήσαμε τις τάσεις και τους χαρακτήρες, ψάξαμε στα μουσικά ημερολόγια και στα εορταστικά σταυροδρόμια και βρήκαμε κάτι για όλους - έστω για αρκετούς από αυτούς που θέλουν η έξοδός τους να έχει θέμα μουσικό. Γιατί τα «must» του καθένα διαφέρουν και τα «πρέπει» δεν μας αφορούν.
Υπάρχει ζωή μετά το θάνατο; Τι χρειάζεται να έχεις μαζί σου στην αντίπερα όχθη; Είναι το ροκενρόλ η μουσική του σατανά; Και πόσες μακάβριες ιστορίες χωράνε σε λάιβ;
Έφτασε η ώρα, ήρθε ο καιρός και είναι η στιγμή – καμπανάκι -που η εποχή της λίστας ανοίγει. Κάπως όπως η εποχή του κυνηγιού. Με μερικούς περιορισμούς ίσως αλλά κανονικά στο ψαχνό.
Έφτασε η ώρα, ήρθε ο καιρός και είναι η στιγμή – καμπανάκι -που η εποχή της λίστας ανοίγει. Κάπως όπως η εποχή του κυνηγιού. Με μερικούς περιορισμούς ίσως αλλά κανονικά στο ψαχνό.
Κοίτα να δεις ποιος έχει καινούργιο άλμπουμ. Κοίτα να δεις ποιοί πρόλαβαν την χρονιά. Κοίτα να δεις ποιοι έκαναν φλας-μπακ και κοίτα να δεις ποιοι καθυστέρησαν τις υποσχέσεις; Κοίτα να δεις ποιοι ήρθαν; Οι U2 ήρθαν ήδη (με το Songs of Experience) -αυτά και άλλα πολλά σε μια υπερ-παραγωγή Δεκεμβρίου, σε στενό μαρκάρισμα από χριστουγεννιάτικους συνήθεις ύποπτους και με πίστη στο αναμφισβήτητο: ωραίες μουσικές υπάρχουν. Επιλέγουμε μερικές απο αυτές που βγαίνουν ως το τέλος της χρονιάς.
(ναι, δεν θα λέγεται: No Plans Good Plans)
Υπάρχει εξήγηση που για τους μουσικόφιλους που αναζητούν ν’ ακούσουν νέους ήχους, ν’ αφουγκραστούν το σημερινό (αλλά και το αυριανό) soundtrack της πόλης, ν’ ανοίξουν τους μουσικούς τους ορίζοντες και να περάσουν πολύ ωραία επίσης σε μια πλήρη χορταστική - και σαφώς μουσική έξοδο - υπάρχει λοιπόν εξήγηση που τα Χριστούγεννα έρχονται πιο νωρίς - συγκεκριμένα 1η και 2 Δεκεμβρίου. Με μια λέξη: Plisskën, με τρεις: Winter Plisskën Festival, με λίγο περισσότερες: το φεστιβάλ στην 7η έκδοσή του που δίνει σε λίγες μέρες ραντεβού στο κέντρο της πόλης. Απαντήσεις σε Plisskën-ικές ερωτήσεις ακολουθούν:
Κάποια έφτασαν μόλις, άλλα χτυπάνε τώρα κουδούνι, μερικά είναι στο δρόμο και έρχονται. Είναι τα καινούργια άλμπουμ του Νοεμβρίου και ιδού μια επιλογή από αυτά που θα συζητηθούν. Γιατί, για να ξέρετε, δεν βγάζει μόνο η Τέιλορ Σουίφτ καινούργιο δίσκο.
Έχω αυτή την εικόνα: Μια συννεφιασμένη μέρα στο Θερμαϊκό, κόσμος πάνω κάτω στην παραλιακή και ένα λευκό κεφάλι να ξεχωρίζει. Κάτω από το κεφάλι με τα πλούσια άσπρα μαλλιά, που αποκλείεται να μην αναγνώριζες έτσι και είχες λίγο μια ιδέα από σινεμά (και μουσική), ένας ψηλός άνδρας που κοντοστέκεται κάθε τόσο να μιλήσει στον κόσμο που τον σταματάει να του πει δυο λόγια και του ζητάει να βγάλει μια φωτογραφία μαζί. Από τη Μαρία Μαρκουλή
Eίναι ο μόνος μήνας που αρχίζει από “No” ο Νοέμβριος, αλλά πάντα έχει θέματα που που μπορούν να φέρουν το ‘Yes” στην επιφάνεια. Η μουσική σ’ αυτό βοηθάει πολύ. Ακολοθούν δέκα τονωτικά live!
Ο Ντον Λετς- σκηνοθέτης και μουσικός- έχει δίκιο: «Τι είναι πανκ; Εξαρτάται από το ποιον ρωτάς». Σωστά.
Το πρώτο πράγμα που θέλεις να κάνεις ανεβαίνοντας στη Θεσσαλονίκη για το Φεστιβάλ Κινηματογράφου (2 με 12 Νοεμβρίου) είναι να βρεις τρόπο -που θα υπάρχει σίγουρα τρόπος αλλά μέχρι τη στιγμή που γράφω δεν έχει πέσει κάτι στην αντιληψή μου- κάποιο τρόπο λοιπόν να βρεις που να διευρύνεται ο χρόνος ώστε να χωρέσουν όλα όσα θέλεις να δεις και να κάνεις κάτω από την ομπρέλα του Φεστιβάλ και της πόλης. Οι Θεσσαλονικείς κάτι ξέρουν και ελπίζω κάποια στιγμή να το μαρτυρήσουν και στους υπόλοιπους. Μέχρι τότε κρατάω σημειώσεις και σινέ-must από το πρόγραμμα. Ιδού μερικά από αυτά:
Είχα διαβάσει το βιβλίο αμέσως μόλις είχε βγει, σαν φαν του Στίβεν Κινγκ αλλά και από ένστικτο ότι το Mr Mercedes θα ήταν από τα δυνατά του. Το πρώτο κεφάλαιο- σοκ.
Είναι άνθρωποι που δεν χρειάζονται κάποιον λόγο για να βγουν έξω, βγαίνουν έτσι κι αλλιώς. Υπάρχουν άλλοι που θέλουν συγκεκριμένη πρόταση για να το κάνουν. Οι φίλοι της τζαζ ανήκουν νομίζω, και στις δυο κατηγορίες. Επειδή η πόλη η ίδια (και η κάθε έξοδος) είναι τζαζ – ή έτσι, αν θέλεις την βλέπεις. Για κάθε περίπτωση πάντως 5 τζαζ λόγοι (και περισσότεροι, είναι η αλήθεια) υπάρχουν για να βγει κανείς αυτές τις μέρες και ακολουθούν πιο αναλυτικά:
Πέντε άλμπουμ, νέας εσοδείας, που κυκλώνουν το ροκ, κάνουν κύκλους γύρω από τον εαυτό τους και επανέρχονται κυκλικά στις ακροάσεις μας.
Αυτό θα πει δυναμική επιστροφή. Εκεί που το ροκενρόλ γίνεται εικόνα και η εικόνα ροκενρόλ έρχεται το Gimme Shelter Film Festival, σβήνει τα φώτα, πατάει play, ίσως ρίχνει μερικά ‘προσεχως’ στο πανί και υποδέχεται το κοινό του. Όπως λένε σε αυτές τις περιπτώσεις, η συνέχεια επι της οθόνης.
Kαι όμως έχουν σχέση. O Γιώργος Χατζηνάσιος με τους Black Sabbath, o Γιάννης Αγγελάκας με τον Ραχμάνιχοφ, ο Τζορτζ Θόρογκουντ με την Κάκια Μένδρη και τον Μπάχ. Έχουν έναν κοινό τόπο συνάντησης- κινηματογραφικό. Οι μουσικές τους ακούγονται στις ταινίες του Νίκου Νικολαϊδη. Του Νικολαϊδη των Κουρελιών (που) τραγουδάνε ακόμη, της Γλυκιάς Συμμορίας, του Singapore Sling, των βινυλίων, της μουσικής.
Δέκα και κάτι χρόνια μετά την προβολή του τελευταίου επεισοδίου του, το sitcom που έγραψε ιστορία στην αμερικανική τηλεόραση, είναι πάλι εδώ. Aπό τη Μαρία Μαρκουλή
Ένα είναι σίγουρο, ότι με τις καινούργιες σειρές, τα γερά ονόματα, τις πολύ καλές παραγωγές πρέπει ο καθένας να βάλει το πρόγραμμά του. Τι θα δει και τι θ’ αφήσει. Και σε τι κυρίως θα κολλήσει. Λοιπόν, τα νέα κυκλοφορούν ήδη στις οθόνες. Και οι καινούργιες σειρές της COSMOTE TV μπαίνουν και αυτές στο πρόγραμμά τους. Ξεχωρίζω, δυνατές αφίξεις και (για γερά νεύρα) καλτ επιστροφές. Aπό την Μαρία Μαρκουλή
Πολύ ψάξιμο δεν χρειάζεται για να πεις ποιο ήταν το τραγούδι του φετινού καλοκαιριού- όποιος δεν το έχει ακούσει, ενδιαφέρον θα ήταν να μας πεί πού είχε χαθεί τόσο καιρό.
*προσοχή-spoilers... Όταν μάθαμε για την επιστροφή Twin Peaks, είκοσι πέντε χρόνια αφ’ ότου φύγαμε από εκείνα με μέρη (μερικοί από εμάς δεν έφυγαν και τόσο…) κανείς δεν φανταζόταν ότι θα ζούσαμε μέσα στο καλοκαίρι μοναδική τηλεοπτική εμπειρία.
Εδώ είμαστε: Με τον Σεπτέμβρη των καλών προθέσεων, των ανοιχτών και κλειστών του ραντεβού, της πρώτης γεύσης συναυλιακής κίνησης της σεζόν. Και με μερικά χρωστούμενα από το καλοκαίρι. Εξηγώ αμέσως.
Και βέβαια είναι όλα αυτά: είναι το ροκρνόλ το ίδιο, το Jailhouse Rock και το Hound Dog, ο τρόπος που τραγουδούσε, το κούνημα των γοφών και του ποδιού, το κούρεμα, το ανασηκωμένο πάνω χείλος, όλα όσα έκαναν τον κόσμο να γυρίσει και να κοιτάξει, άλλαζαν την μουσική και καθόριζαν την μοναδικότητα του Elvis Presley. Δικαίως.
Και βέβαια είναι όλα αυτά: είναι το ροκρνόλ το ίδιο, το Jailhouse Rock και το Hound Dog, ο τρόπος που τραγουδούσε, το κούνημα των γοφών και του ποδιού, το κούρεμα, το ανασηκωμένο πάνω χείλος, όλα όσα έκαναν τον κόσμο να γυρίσει και να κοιτάξει, άλλαζαν την μουσική και καθόριζαν την μοναδικότητα του Elvis Presley. Δικαίως.
Kamasi Washington στην Τεχνόπολη – έγραψε, ε ναι! – από τις καλύτερες στιγμές του καλοκαιριού. Το περίμενα αυτό το live. Πηγή: www.mariamarkouli.com
Συναυλιακό καλοκαίρι. Δυνατό, πλούσιο, πολυπρόσωπο, αντιϋφεσιακό. Η μουσική άλλωστε, είναι πάντα με το μέρος μας. Ανοίγουμε χαρτιά και σημειώνουμε: Ένα Τοπ 10 συναυλιών, για να το βρούμε μπροστά μας.
Σπαρακτικά ωραίο, ανατριχιαστικά υπέροχο, βαθειά αληθινό και ένα – αυτό το 16ο άλμπουμ του Nick Cave το Skeleton Tree – ένα από τα καλύτερά του. Θα ήθελα να μην το είχα ακούσει. Καλύτερα να μην το είχε γράψει ποτέ.
Χορεύουν, τα βήματά τους είναι χορός, κάνουν κινήσεις διερευνητικές, πλησιάζουν και απομακρύνονται. Kαι έρχονται πάλι ο ένας κοντά στον άλλον. "Μιλάνε".Πηγή: Its My Blender
Φάρσα, βρωμο-αστείο ή ακόμη μια από εκείνες τις τρελές ιδέες του να ζήσει για λίγο καιρό ως υποτιθέμενος θανών. Θα είχε περισσότερο νόημα. Διαφορετικά; διαφορετικά καθόλου ωραίο. Ποιος Πρίγκηπας πεθαίνει στα γενέθλια της Βασίλισσας; Και ποιος Πρίγκηπας φεύγει εν ψυχρώ λίγο αφότου μας έχει αφήσει ο Δούκας;Πηγή: It's my Blender
Aν πίστευα ότι η τηλεοπτική σειρά θα μπορούσε να σταθεί σε τόσο υψηλό επίπεδο και το ανάλογο χαμηλό βαρομετρικό του Fargo της ταινίας των αδελφών Coen του 1996; Φυσικά και όχι (παίζουμε με τα ιερά και όσια;). Φυσικά και διαψεύστηκα! Η season one τα πήγε θαύμα.Πηγή: Its My Blender
Δευτέρα πρωϊ σήμερα και σα να βρήκαν όλα την εξήγησή τους. Με τον πιο σκληρό και αποκρουστικό τρόπο. Θα μπορούσε να ήταν μια ακόμη μεταμόρφωση, ένα ch-ch-ch-changes. Δεν θα μπορούσε;Πηγή: www.mariamarkouli.com
Απογειωτικό hot sundeflow logopot, σημείο επαφής, τόπος για να μένεις ώρα πολλή, με έντονη μυρωδιά βινυλίου και τέχνη, πάντα, σαν καλή αφορμή. Εκεί ήμουν, προχτές. Στα εγκαίνια του Underflow, στάση Μετρό Συγγρού-Φιξ, ακριβώς. Και αυτά είναι καλά νέα.Πηγή: www.mariamarkouli.com/
